مصیب عباسی در گفت و گو با خبرنگار گلستان ما در خصوص سالروز فرار محمدرضا شاه پهلوی از ایران، اظهار کرد:  اکنون بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می گذرد .تحلیل وقایع انقلاب ،بویژه عملکرد نظام سلطنتی پهلوی با انتشار اسناد وتحلیل های منابع خارجی وداخلی امری ممکن ورسالتی است بر دوش محققان دانشگاهی به منظور شناخت نسل های امروزی از سرنوشت ملت ایران است.

کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به ارکان نگاه دارنده نظام سلطنتی پهلوی در قرن20، خاطرنشان کرد: ارتش وساواک،حزب رستاخیز ،دربار ،شاه وخانواده سلطنتی، نفت، دولت و نظام اداری و آمریکا از جمله مهم ترین ارکان نگه دارنده نظام سلطنتی بوده اند.

وی افزود: محمدر ضاه شاه با اتکاء به ارکان فوق توانست ۳۷ سال سلطنت نماید واز سال ۴۳ تا ۵۶ با اعتماد کامل وروز افزون به آمریکا به حیات سیاسی ادامه داد و از سال ۵۲ با درآمد هنگفت نفت به آرمان تمدنی برای پیشرفت ایران اندیشیده وبرنامه عمران و توسعه را بر اساس آرزوهای خود تغییر داد و به جهش در پیشرفت فکر می کرد .

عباسی تصریح کرد: دیری نپایید که مردم ایران تحت رهبری امام خمینی ایران را عرصه انقلاب فراگیر تبدیل نمودند وسرانجام اخرین شاه پهلوی با چشمی گریان وقریب به صد چمدان از ایران فرار کرد، در نقطه مقابل قدرت سیاسی نظام پهلوی چه قدرتی قرار گرفت که منجر به انقلاب فراگیر شد؟ 

استاد دانشگاه ابراز کرد: در پاسخ به سئوال فوق باید گفت قدرت اجتماعی با اتکاء به مردم و قدرت معنوی و دینی مرجعیت دلیل اصلی پیروزی انقلاب اسلامی بود.

وی ادامه داد: تقابل شاه ومجتهد در سپهر سیاسی ایران در ۱۹۷۹ ، دیدنی ترین تقابل است .قدرت مادی پهلوی در مصاف با قدرت معنوی مردم باخت وفرار کرد ؟ چرا ؟ 

عباسی عنوان کرد: مردم در مواجهه شاه و مجتهد جانب مجتهد را گرفتند در حالیکه رهبر انقلاب در ۱۹۷۹ در تبعید بود ولی شاه با تمام قدرت در نیاوران مستقر ودر نظریه دوستونی نیکسون به عنوان ژندارم منطقه در کنار امریکا بود.

کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه عدم اعتماد واتکاء به مردم و دور شدن از اسلام که در عمق وجود مردم جای گرفته بود دو نقطه ضعف بنیادی نظام پهلوی بود، بیان کرد: راهپیمایی و تظاهرات مردم  علیه رژیم پهلوی در گستره ایران در سال ۵۷ به فرمان امام برای جهان وسفارت خانه های خارجی متحیر کننده بود وارتش ،ساواک ،ودولت درمانده ، در نقطه مقابل تلاش امرای ارتش وشهربانی ،ساواک وحزب رستاخیز برای به صحنه اوردن مردم بسیار کم فروغ وناچیز بود.

وی متذکرشد: به تعبیر میشل فوکو مردم ایران در ۱۹۷۹ در شرایط تحول قرار گرفته وعامل این تحول را در اسلام یافتند نه مارکسیسم ولیبرالیسم ابتدا تحول درونی را بوجود آوردند سپس تحول بیرونی و در تعبیر دیگر می گوید بن مایه معنوی در این تحول سیاسی نقش داشت و در کلید واژه ایی بیان می دارد که انقلاب ایران یک روح بود در جهان بی روح.

استاد دانشگاه فرار شاه از ایران در دی ماه سال ۵۷ را ناشی از پوشالی بودن ارکانی که به ان اتکاء کرده بودف دانست و خاطرنشان کرد: پس از استقرار در مصر در گفتاری بیان کرد اعتماد بیش از انداره به آمریکا وعدم درک مردم  وی را به این سرنوشت رساند .

انتهای پیام/