شهید کمی، به دلیل مشکلات فراوان نتوانست تحصیلات خود را به پایان برساند. به‌عنوان سرباز ارتش عازم جبهه‌های جنگ شد.

شهید حسین جرجانی در وصیتنامه‌ای خطاب به همسرش نوشت: از تو می‌خواهم با خواندن قرآن به کشفیات درونی برسی، چون خواندن روزانه قرآن باعث خودسازی می‌شود.

همسر شهید نقل می کند: «محمد زنگانه در کودکی در مدرسه نقش یک شهید را بازی کرد سالها بعد وقتی جوانی رشید شده بود در نمایشنامه زندگی این نقش را حقیقت بخشید و برای همیشه جاویدان ماند.»

شهید «عزیزالله قربانی» در نامه‌ای به پسر دایی خود می‌نویسد: «یک شب یکی از همرزمانم چند بعثی را با یک آفتابه غافلگیر کرد، خلاصه ابراهیم جان، بعثی‌ها از سایه خودشان می‌ترسند.»

شهید «محمدعلی اسودی شیره‌جینی» در مناجات‌نامه خود نوشته است: «معبودا! به حق پنج تن آل عبا دشمنان اسلام و قرآن را نابود بگردان.»

مادر شهید عباسپور نقل می‌کند: «روزی که پسرم به صورتی زخمی به منزل آمد وقتی دلیل‌اش را پرسیدم گفت به علت چسباندن عکس امام خمینی (ره)، منافقین به او حمله‌ور شده و صورتش را زخمی کردند.»

شهید سلیمان الیاسی در وصیتنامه‌اش نوشت: ای مردم همچنان که از خون شهیدان انقلاب اسلامی به ما پیام رسید به راه‌شان ادامه دهیم نباید بگذاریم که خون مقدس‌شان پایمال شود.

شهید حسین حجتی دانشجوی تربیت معلم بود. به حجاب و عفاف خیلی اهمیت می‌داد. قرآن و عمل به دستورات خداوند متعال سرلوحه همه کارهایش قرار داشت.

شهید گرزین به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. او با سمت تک‌تیرانداز در دهلران بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

اسماعیل صفاری در حالی که لبخند بر لبانش نقش بسته بود به مسافران تشنه هندوانه داد و گفت: زودتر از اینجا بروید اگر مادرمان بفهمد که شما سید هستید تا تمامی هندوانه‌ها را به شما ندهد راضی نمی‌شود.