شهید «محمدرضا شوقی» همیشه به دعا برای طول عمر رهبر کبیر انقلاب و تعجیل در فرج امام زمان (عج) سفارش می‌کرد.

نام شهید «محمد تقی معززی» به‌عنوان خردسال‌ترین شهید استان گلستان، همانند خورشیدی تابان برای همیشه در تاریخ این مرزو بوم خواهد درخشید.

شهید پهلوان علیجان بیدر نامنی در میدان نبرد کشتی همیشه حرفی برای گفتن داشت او همیشه روحیه جوانمردی و ایثار خود را در میدان کشتی نیز به رخ دیگران می‌کشید و ثابت کرد برنده واقعی آن‌هایی هستند که در میدان کارزار واقعی پشت دشمنان مملکت خود را به زمین بزنند.

شهید «محمدرضا سمیعی» همیشه دوست داشت یک بسیجی باشد تا بتواند به حضرت امام خمینی (ره) خدمت کرده و جانش را فدای رهبر انقلاب کند.

شهید ابراهیم سیاه‌مرگوئی دهم اسفند ماه ۱۳۶۵ ‏با سمت کمک آرپی‌جی‌زن در پاسگاه زید عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به گلو شهید شد.

غلامرضا نوملی همرزم شهید «سیدعباس حسینی اوزینه» نقل می‌کند: سید عباس شب‌ها از سنگر بیرون می‌رفت، نماز شب می‌خواند و با دعا و مناجات مأنوس بود، برای همین او را شهید زنده صدا می‌کردیم، همیشه در جواب می‌گفت: بادمجان بم آفت ندارد، من کجا و شهادت کجا!

از قلب شهر گنبد کاووس شهیدی برخاست که نام این شهید با فروتنی و نهایت احترام به پدر و مادر گره خورده است. شهید احمد فدایی نه تنها در میدان رزم، که در مکتب زندگی خانوادگی نیز اسوه‌ای بی‌بدیل بود و سیره عملی‌اش، چراغ راهی برای جوانان امروز است.

شهید علی محمدی پس از ۲۷ سال تحمل سرفه‌های ناشی از گاز خردل در جبهه‌های جنگ شهید شد و روایت زندگی پر فراز و نشیب او و فداکاری‌هایش در راه وطن از زبان همسرش شنیدنی است.

شهید دانش‌آموز «حسین شهرآبادی» با نثار خون خود، از خاک وطن دفاع کرد و در سال ۱۳۶۵ در شلمچه بر اثر ترکش خمپاره دشمن بر سر و کتفش به شهادت رسید نام او تا ابد در تاریخ این مرز و بوم جاودانه خواهد ماند.

سردار شهید «علی‌اکبر بالاجلینی» ساده‌زیستی مرامش بود به همین دلیل در مراسمی ساده ازدواج کرد و ثمره زندگی‌اش تولد دختری به نام معصومه شد.