سردار محمدرضا عسگری، ستون لشکر ۲۵ کربلا در دشت مهران بود و به‌پاس این رشادت‌ها نشان فتح را از فرمانده کل قوا دریافت کردند.

مادر شهید «عباس صابری» گفت: عباس که شهید شد نه تنها دوستان، آشنایان و اقوام که عراقی‌ها را هم در غم فرو برد تا جایی که پول‌هایشان را روی هم گذاشته و برای عباس مراسم ختم گرفتند.

رضا برادر شهید آزاده «علی اصغر رضایی» نقل می‌کند: شهید علی اصغر در جواب مادرم گفت: مادر جان ناراحت نباش، من با «لبیک یا حسین» به زیارت کربلا می‌روم و شما هم پشت سر من به زیارت می‌آیید.

شهید مدافع حرم قاسم غریب در بخشی از وصیت‌نامه‌اش نوشت: «نباید وابستگی به دنیا داشته باشید و خط مشی شما خط ولایت باشد و افکار گروه‌های منحرف و ضد ولایی در وجود و فکر شما تأثیر نگذارد.»

شهید مصطفی امینی در دوران انقلاب نقش بسیار موثری در راهپیمایی‌ها و تظاهرات علیه رژیم پهلوی داشت و با امت حزب‌الله همگام بود.

شهید حاجی محمد آتابای از شهدای هشت سال دفاع مقدس است. او بعد از اعزام به خدمت مقدس سربازی به منطقه عملیاتی دهلران انتقال یافت و پس از رشادت‌های فراوان در منطقه مرزی موسیان به درجه رفیع شهادت نایل گشت.

شهید «محمد علی علی آبادی» در وصیتنامه‌اش تاکید کرد: امام را تنها نگذارید، چون امام برای امت به منزلهٔ سر برای تن است و روحانیت خط امام، تداوم بخش انقلاب اسلامی هستند، بنابراین در کارهایتان آن‌ها را الگو قرار دهید.

شهید عباسعلی کبیری بالاجاده در بخشی از وصیت‌نامه خود می‌نویسد: پدر جان! ما با این بدن ضعیف و ایمان کم به «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی» حسین سرور شهید لبیک و برای مبارزه با کفار بعثی به این سرزمین خون شهادت هجرت کرده تا با خون ناقابل خود بتوانیم اسلام را از شر کفار نجات بخشیده و حکومت اسلامی را در عراق پیاده کنیم.

مادر شهید «نصرت یازرلو» نقل می‌کند: «پسرم وقتی فرمان جهاد رهبرش را شنید به دنیا و لذات آن پشت کرد و به جرگه رزمندگان پیوست.»

شهید «شیرعلی جهانتیغ» می‌خواست همیشه خادم طبیعت خدا باشد و برای تکمیل اندیشه دینی‌اش فراگیر‌ی قرآن را دراولویت‌های برنامه‌ زندگیش قرارداده بود.