شهید علی محمدی پس از ۲۷ سال تحمل سرفه‌های ناشی از گاز خردل در جبهه‌های جنگ شهید شد و روایت زندگی پر فراز و نشیب او و فداکاری‌هایش در راه وطن از زبان همسرش شنیدنی است.

شهید دانش‌آموز «حسین شهرآبادی» با نثار خون خود، از خاک وطن دفاع کرد و در سال ۱۳۶۵ در شلمچه بر اثر ترکش خمپاره دشمن بر سر و کتفش به شهادت رسید نام او تا ابد در تاریخ این مرز و بوم جاودانه خواهد ماند.

سردار شهید «علی‌اکبر بالاجلینی» ساده‌زیستی مرامش بود به همین دلیل در مراسمی ساده ازدواج کرد و ثمره زندگی‌اش تولد دختری به نام معصومه شد.

همه شهید «حسینعلی معماری بالاجاده» را بخاطر اخلاقش دوست داشتند، اخلاقش به گونه‌ای بود اگر کسی یکبار با او برخورد می‌کرد شیفته‌اش می‌شد.

شهید «قربان فرجی» در وصیت‌نامه‌اش نوشت: ای خدای بزرگ ما را یاری کن تا بتوانیم راه خون‌بار شهدایمان را ادامه دهیم و تا آخرین نفس از انقلاب اسلامی دفاع کنیم.

همرزم شهید غفور رضوی نقل می‌کند: «آن زمان که دشمن به این آب‌وخاک حمله کرد، غفور به ندای رهبر لبیک گفت و برای دفاع از این آب‌وخاک، راهی جبهه‌های حق شد تا جانش را با خدای خود معامله کند.»

مادر شهید عباسپور نقل می‌کند: «روزی که پسرم به صورتی زخمی به منزل آمد وقتی دلیل‌اش را پرسیدم گفت به علت چسباندن عکس امام خمینی (ره)، منافقین به او حمله‌ور شده و صورتش را زخمی کردند.»

پهلوان علیجان بیدرنامنی شهید ورزشکاری که با روحیه شهادت‌طلبی، خوش‌رو شجاعت و نترسی حافظ کیان اسلامی شد.

شهید «حسینعلی معماری بالاجاده» هنوز به سن مشمولیت نرسیده بود به خاطر علاقه‌ای که به امام داشت برای دفاع از کشور عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد و پس از رشادت‌های فراوان در سومار به فیض شهادت رسید.

روحانی شهید «حسین میرزایی» در خاطراتش از رزمنده‌ای سخن گفت که حسرت یک آخ را به دل دشمن گذاشت.