به گزارش گلستان ما به نقل از اترک، اینجا بیمارستان امام خمینی رحمه الله ساری است. مادرم مریض شده بود و به همراه او به این بیمارستان آمده بودم.در بیمارستان شاهد خانواده ای بودم که پدرشان را به بیمارستان آورده بودند. همه خانواده چشمشان به تابلوی نشان دادن ضربان قلب پدر خانواده بود. پدر سکته کرده بود و این سکته هم خیلی خطرناک بود.

همه دعا می کردیم و ام یجیب می خواندیم. ناگهان ضربان قلب پدرخانواده ایستاد و خط ممتد بر روی صفحه دستگاه ظاهر شد.

آه از دل همه بلند شد .مادر با صدای بلند از خدا بازگشت پدر را طلب کرد و حضرت ابوالفضل العباس را به معصومیت رقیه سه ساله امام حسین قسم داد که برای برگشت پدر خانواده توجهی ویژه نماید.

دکترها تلاش وافری کردند .خط ممتد برای لحظاتی تکانی می خورد و دوباره ممتد می شود.

مادر با نگاهی اشک آلود دوباره حضرت ابوالفضل علیه السلام را به رقیه سه ساله امام حسین قسم دادند .

مادر حضرت رقیه سلام الله علیها را اینگونه سلام دادند :«السلام علیکِ یا رقیه بنت الحسین» برای مریض ما دعا کن.

دکتر حامد خدابخش و گروهش هم تلاش زیادی کردند و ناگهان همه ی ما که گمان نمی کردیم پدر پیر خانواده را خدا دوباره برگرداند ، شاهد معجزه خداوند بودیم.

مادر نذرش را به یکی از اعضای خانواده داد و گفت :زود این نذر را در راه تعیین شده اش صرف کنید .

همه به قدرت خدا پی بردیم .من که روحانی هم هستم لحظه ای به یاد دقایق گذشته افتادم ، انگار در آن لحظات ما نیز به همراه این پدر در راه مرگ بودیم و دعا و توسل صورت گرفته برای نجات آن پدر ما را نیز به زندگی برگرداند.اینجا بود که به یاد آیه قسمتی از آیه 32 سوره مائده «مَنْ أَحْیاها فَکأَنَّما اَحیا النَّاسَ جمیعاً»افتادم.

خدا را شکر.راستی شما هم برای همه مریضها به خصوص مریضهای جواب کرده دعا کنید و ام یجیب را بخوانید .

«أَمَّنْ يُجيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ»

طاهر خوش ساروی ،خبرنگار افتخاری اترک از ساری

انتهاي پيام/