همیشه با خودم فکر می کردم پدرم مرا فراموش کرده و سراغم را نخواهد گرفت، ولی همیشه موقعی که باید کنار من باشد، خودش را می رساند و به دخترش مثل همه پدرهای دیگر آرامش می دهد.

این مرد بزرگ و با وقار با آمار ۷۰۰ شلیک و هدف مثبت، نفر اول جنگ ها در جهان قلمداد می شود، درحالی که تا قبل از ایشان کریس کابل امریکایی با ۱۶۰ هدف نفر اول بحساب می آمد!!!

هر بار که به زیارتش آمدم هدیه ای نصیبم شد و این بار هدیه این امام بزرگوار سعادت حضور در کنار مزار شهیدی بود که مدت هاست نامش را می شنوم، جوانی خوشنام که تنها تصورم از او چند عکس و خاطره ای کوتاه از زبان همرزم و دوستش بود.

حمید داوود آبادی در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام تصویری از پیکر شهید محمدعلی تهوری با چشمانی باز منتشر کرده است.

16 ساله بود که شهید شد؛ شاید کسی فکرش را نمی‌کرد که یک نوجوان 16 ساله هم بتواند غواص ِ یک عملیات باشد، اما عملیات‌های زیادی به دست همین 16 ساله‌ها پیروز شد.

انسان همه چیزش را فدا می‌کند که جانش را حفظ کند، اما شهید گران‌قیمت‌ترین کالایش را که جانش است به خدا می‌دهد و با خدای متعال معامله می‌کند.

شهید بزرگوار حسینعلی شیبک در ۱۷/۹/۱۳۳۸ دریکی از روستا های اطراف زابل دیده به جهان گشود و پس از چندی به همراه خانواده به منطقه گنبدکاووس مهاجرت کردند.

محمدتقی در سال ۱۳۴۱در گنبد کاوس چشم به جهان گشود. در خانواده مذهبی بزرگ شد،پدر او حسینقلی خرمی مردی مومن و پرهیزکار بود که به کشاورزی می پرداخت و مادرش  فاطمه مروارید بانویی مذهبی و خانه دار بود.

شهید مهدی رضاشاطری درسال هزاروسیصدوچهل وچهار در روزعیدسعیدفطردریک خانواده کاملا مذهبی،دیده به جهان گشود.

حاج احمد حرف به من آموخته، همه چیز را او به من آموخته. این حرف شعار نیست. والله حرف قلب من است، ولو این که پایبندی به این مطلب، به اخراج من از سپاه منجر شود.