لطفاً خودتان را برای مخاطبان نیلکوه معرفی کنید؟

منصور باشام، فرزند مراد دردی در کنکور سراسری شال 94 در رشته علوم تجربی موفق به کسب رتبه 22 منطقه سه و 216 کشوری شدم.

در خانواده‌ای 6 نفره به همراه دو برادر یک خواهر و پدر و مادرم زندگی می‌کنم و فرزند دوم خانواده هستم.

از سوابق تحصیلی خود برای خواننده‌های ما بگویید؟

دوران ابتدایی را در روستای محل تولدم (ترجنلی) از توابع بخش لوه شهرستان گالیکش در مدرسه شهید صلاح‌الدین ایوبی که بعدها به مدرسه شهید سعدی تغییر نام پیدا کرد تحصیل کردم.

پس از قبولی در امتحان ورودی مدارس نمونه دوره راهنمایی را در مدرسه نمونه دولتی شهید امیر اسدی گنبد و سال سوم راهنمایی نیز پس از قبولی در امتحان ورودی در مدارس تیزهوشان گنبد ادامه تحصیل دادم.

سال دوم دبیرستان رشته ریاضی را انتخاب کردم.

سال 92 در گروه فنی و ریاضی در کنکور سراسری موفق به کسب رتبه 48 منطقه سه شدم و پس‌ازآنتخاب رشته وارد دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی‌تکنیک تهران) در رشته برق قدرت شدم.

پیش از اتمام ترم دوم دانشگاه تصمیم به انصراف گرفتم تا دوباره شانس خود را در کنکور برای قبولی گروه آزمایشی و رشته موردعلاقه خود امتحان کنم.

با توجه به محرومیت یک‌ساله‌ام به دلیل انصراف از دانشگاه دولتی یک سال اجازه شرکت در آزمون کنکور را نداشتم و سال تحصیلی 94 دوباره در آزمون کنکور شرکت کردن و در رشته تجربی موفق به کسب رتبه 22 منطقه سه و 216 کشوری شدم.

شغل پدر و مادر شما چیست؟

پدرم از کارکنان پارک ملی گلستان و مادرم هم خانه‌دار هستند.

صبح روز کنکور چه احساسی داشتید؟

روز آزمون کنکور و سر جلسه امتحان خیلی استرس داشتم.

چرا؟

بعد از انصراف از دانشگاه برای دومین سال در آزمون کنکور شرکت داشتم و روز کنکور استرس زیادی داشتم.

یک دلهره‌ی غریبی ته دلم بود استرس داشتم که شاید اتفاقی که انتظار دارم نیفتد و نتیجه لازم کسب نشود.

در درس خواندن از کلاس‌های آموزشی هم استفاده می‌کردید؟ نظرتان راجع این کلاس‌ها چیه؟

در طول دوران تحصیل تنها چند جلسه رفع اشکال سال دوم راهنمایی استفاده کردم. برای کنکور از کلاس‌های آموزشی خاصی استفاده نکردم فقط خودم درس می‌خواندم و اعتقاددارم کلاس‌های تقویتی تأثیر زیادی در موفقیت ندارد البته کمک‌حال است اما درنهایت خود دانش آموز باید همتش را متعالی کند.

تنها هزینه‌ای که برای کنکور پرداخت کردم خرید کتاب و شرکت در آزمون آزمایشی بود.

موفقیت خود را در چه می‌دانید؟

لطف خداوند، حمایت‌های خانواده، پشتکار و تلاش خودم و دلگرمی دوستانم.

آیا احتمال می‌دادی حائز رتبه دورقمی شوید؟

از ابتدا که شروع به خواندن کردم برای خودم رتبه تک‌رقمی پیش‌بینی می‌کردم ولی بعد از کنکور با توجه به درصدگیری که انجام دادم زیر 100را پیش‌بینی می‌کردم ولی نه 22.

برنامه ریزی یک‌ساله شما برای کنکور به چه صورت بود؟

ابتدا یک برنامه سالانه طرحی کردم و پس‌ازآن برنامه را به برنامه کوچک‌تر ماهانه، هفتگی و متناسب با هفته‌ای که کار داشتم برنامه روزانه و در هرروز ساعات مطالعه هم در نظر گرفته بودم.

هر هفته بین 40 تا 55 ساعت درس می‌خواندم. اکثر دانش آموزان کنکوری روزهای پایانی بیشتر درس می‌خوانند اما این روند برای من برعکس شده بود.

طی یک سالی که خودتان را برای آزمون کنکور آماده می‌کردید آیا شده بود خسته شوید و حوصله تا سر برود؟

بله سال دومی که برای کنکور آماده می‌شدم این اتفاق برایم می‌افتاد اما سعی می‌کردم با حضور در کنار خانواده از این حس و حال دوری‌کنم و بلافاصله به درس و مطالعه خودم بپردازم.

چرا سال 92 از دانشگاه انصراف دادین؟

با توجه به توانایی‌های خودم و انتظاراتی که از آینده شغلی و تحصیلی داشتم این رشته نمی‌توانست آن‌ها را برآورده کند و تصمیم به انصراف گرفتم.

استرس انصراف نداشتین؟

صد درصد استرس داشتم اما به خودم اطمینان داشتم که پس از انصراف می‌توانم پزشکی قبول شوم.

خانواده موافق انصراف بودند؟

خانواده و پدرم موافق نبودند ولی کم‌کم با صحبت‌های من موافقت کردند.

نظر دیگران چه بود؟

اطرافیان زیاد تائید نمی‌کردند و معلمان دبیرستانم برخی مخالفت و برخی تائید می‌کردند. اساتید دانشگاه معتقد بودند آینده هر انسان را خودش تعیین می‌کند.

چقدر جریمه انصراف پرداخت کردن؟

یک‌میلیون تومان.

برق دانشگاه امیرکبیر مگر انتخاب خدا شما نبود؟

تحصیل در رشته ریاضی فیزیک و انتخاب رشته و دانشگاه انتخاب خود من بود. برخی مواقع انسان راهی را می‌رود و بعد متوجه می‌شود که به آن چیزی که می‌خواهد نخواهد رسید و باید راه را عوض کرد.

در چه رشته‌ای ادامه تحصیل خواهید داد؟

پزشکی

سه انتخاب اول شما در انتخاب رشته چه بود؟

پزشکی دانشگاه تهران، پزشکی دانشگاه شهید بهشتی و پزشکی دانشگاه ایران

چه توصیه ای به هم سن و سال‌های خوددارید؟

اگر خود دانش آموزان بخواهند حتی اگر کلاس خصوصی نرفته باشند و معلم‌های خوبی هم نداشته باشند می‌توانند بااراده به اون چیزی که در کنکور مدنظرشان است دست یابند.

فکر و ذهنیت انسان است که او را به اهدافش نزدیک می‌کند. بیشتر باید به نیمه‌پر لیون وجودمان نگاه کنیم و توانایی‌هایمان را ببینیم و سعی کنیم ضعف‌هایمان را برطرف کنیم.

مهم‌ترین عامل برای موفقیت انگیزه و روحیه است و انسان را روبه‌جلو سوق می‌دهد.

چه توصیه‌ای برای خانواده‌ها دارید؟

به فرزندانشان ارزش و انگیزه بدهند و تا جایی که برایشان امکان دارد برای موفقیت امکانات در اختیارشان قرار دهند.

سخن پایانی؟

از پدر و مادرم که من را به اینجا رساندن و این نتیجه حاصل زحمات و دلسوزی‌های آن‌ها بوده تشکر می‌کنم. همچنین از تمامی اساتید و معلم‌هایی که مسئولیت تعلیم و تربیت من را بر عهده داشته‌اند کمال تشکر رادارم.

مرادی دردی باشام پدر منصور باشام نیز به نیلکوه گفت: تمام توجه من کسب موفقیت فرزندانم است. در این راه تا جایی که برایم امکان داشت زمینه‌های موفقیت آن‌ها را مهیا کرده‌ام.

اولین روز مدرسه، تمامی فرزندانم را خود شخصاً به مدرسه می‌بردم و طی سال تحصیلی نیز از تمامی امورات مدرسه آن‌ها سؤال می‌کردم و باخبر هستم.

سعی‌ام بر آن بود در هر فراخوان مدرسه حضورداشته باشم و در کلاس‌های آموزش خانواده مدارس نیز شرکت کنم.

در دنیا بعد از خدا به‌جز خانواده‌ام چیزی ندارم و در حد وسعم فرزندانم را حمایت می‌کردم.

انتهای پیام/