به گزارش گلستان ما-داود خاندوزی؛ در هفته دولت سه هزار و 215 پروژه کلنگ زنی و یا افتتاح شد و با توجه به زمان انتصاب استاندار دولت سیزدهم در طی این مدت تقریبا روزانه یک پروژه در استان گلستان کلنگ زنی و یا به بهره برداری رسیده است.

این پروژه ها که اعتباری بالغ بر 9 هزار و 926 میلیارد تومان در پی داشته و به ازای هر روز از هفته دولت گذشته تا به امروز بالغ بر 27 میلیارد تومان سرمایه گذاری برای اجرای این پروژه ها در نظر گرفته شده است.

اجرایی این حجم از پروژه در این برشه زمانی نشانه از تلاش و برنامه ریزی های شبانه روزی مسئولان امر دارد و بی انصافی است که بخواهیم این زحمات را نادیده بگیریم اما نکته مهم این است که این پروژه ها تا چه میزان توانسته نیازمندی مردم جامعه را پاسخگو است.

گرچه دولت سیزدهم با انبوهی از بدهکاری و پروژه های نیمه تمام و آشفتگی بازار و همچنین سونامی کرونا در ابتدای راه رو به رو بوده ولی مردم انتظار دارند که مسئولان برای معضلات اساسی استان گام بردارند و از اقدام جزیره ای و تلاش هایی که منجر به حل مشکلات و بحران های استان نمی شود از آنجایی که توان مسئولان و زمان مسئولیت آنها را به خود صرف می کند اجتناب کنند.

این مسئله در شعار دولت سیزدهم نیز دیده می شود و دولت به دنبال توسعه با محوریت عدالت است شاید از این رو در سفر به استان گلستان اعتبارات خوبی برای زیرساخت های استان گلستان در نظر گرفته تا گپ و عقب ماندگی استان جبران شود، اما بیان نمایندگان و شواهد حاکی از آن است که این اعتبارات هم بنا به دلایل مختلفی از جمله عدم همکاری بانک ها آنگونه که باید جذب نمی شود.

مردم از طریق رسانه ها و صدا و سیما سخنان امید بخش رئیس جمهور را از برنامه ریزی برای حل مشکلات جوانان از تسهیل در روند پرداخت تسهیلات ازدواج و فرزندآوری می شنوند ولی در میدان عمل مشکلات و سنگ اندازی زیادی از سوی بانک ها از تضامین تا روند پرداخت تسهیلات وجود دارد و این در حالی است که رئیس جمهور محبوب کشور مصوبات و دستورات ویژه ای در این زمینه صادر کرده است و این سوال در ذهن ها متبلور می کند ریشه این عقب ماندگی ها در اجرای سیاست ها و برنامه های دولت در استان چیست؟

 یکی از موضوعاتی که مسئولان باید به جد در استان به آن اهتمام داشته باشند موضوع آبرسانی و تامین منابع آبی است، بسیاری از پروژه هایی که باید آب شرب مردم را تامین کند سرنوشت نامعلومی دارد، با وجود اینکه بیش از 11 سال از عمر اجرای پروژه ای مثل سد نرماب می گذرد ولی هنوز این پروژه به مرحله آبگیری کاسه سد نرسیده است.

از سویی دیگر به ویژه در دهه اخیر روستائیان استان گلستان مشکلات بیشتری در تامین آب شرب دارند، تقریبا 108 روستای استان از نعمت آب شرب آشامیدنی برخوردار نیست و با توجه به تعداد روستاهای استان این عدد شامل 10 درصد روستاهای گلستان می شود و این مسئله زیبنده انقلاب اسلامی که به دنبال خدمت به محرومیت و مستضعفان است نیست و نیاز است مسئولان این مهم را در دستور کار خود قرار دهند.

این مناطق محروم گلستان امید به دولت سیزدهم دارند و کم کاری ها و عدم توجه به چنین پروژه هایی به جایگاه مردمی دولت سیزدهم آسیب می زند.

از سویی دیگر در سال های اخیر بسیاری از مسئولان از ایدئولوژی ها و برنامه های خود برای توسعه استان سخن گفتند و یا در سال اخیر به موضوع افزایش درآمد سرانه مردم تاکید شده است ولی این در حالی است که استان با معضل خام فروشی رو به رو است و سهم طرح های صنایع تبدیلی در استان در هفته دولت بسیار ناچیز بود.

برنامه هایی از قبیل سند توسعه و پیشرفت 110 روستایی استان گلستان نیز برای این منظور در نظر گرفته شده تا با بهره گیری از الگوهای موفق و به کارگیری از مزیت های نسبی این روستاها میزان تولید و به دنبال آن درآمد روستائیان افزایش یابد و به تدریج این الگوها در روستاهای دیگر نیز تسری پیدا کند.

اما نکته حائز اهمیت در چنین برنامه هایی این است که مسئولان اقتصاد روستا را به صورت جزیره ای جدا از هم دیدند، پرورش طیور، دامپروری، کشاورزی از جمله مهمترین مشاغل روستایی به شمار می رود که سهم به سزایی در درآمد روستائیان دارد ولی هنوز مسئولان برنامه جامع برای ارتقاء سطح تولید در روستاها که قابلی اجرا داشته باشد اتفاق نیفتاده است.

این بی برنامگی باعث شده که هزاران فارغ التحصیل رشته های کشاورزی و دامپروری در استان جزو افراد بیکار باشند در حالی که هر یک از این افراد می توانستند دیده بان تولید مشاغل روستایی باشند و از ظرفیت های تخصصی آنها برای ارتقاء تولید استفاده شود.

عدم توجه کافی به سه مزیت اصلی روستائیان استان و همچنین فاصله زیاد تکنولوژی با کشت و صنعت و دامپروری استان باعث شده که بسیاری از تولیدات کشاورزی در استان به صورت خام به استان های همجوار برود، به طوری که در فصل برداشت گندم روزانه تعداد زیادی از خودروهای باروری کاه که جزو نهاده اصلی دامپروری در استان به شمار می رود را به استان های همجوار صادر می کنند و این در حالی است که در سال های اخیر بنا به دلایل مختلفی از جمله خشک سالی استان در تامین نهاده با مشکل رو به رو بوده به طوری که جهاد کشاورزی به ترویج برداشت خارشتر که گیاهی استراتژیک برای بیابان زدایی در استان به شمار می رود در نظر گرفته شده است.

هجوم ملخ های مراکشی از یک سو که هر ساله پوشش های گیاهی منطقه بیابانی ترکمن صحرا را مورد هدف قرار داده از یک سو و بی تدبیری مسئولان در تامین نهاده شرایطی را رقم می زند که این مناطق شمالی استان به کانون ریزگرد تبدیل شود.

این مسائل نشان نمی دهد که علاوه بر خلیج گرگان اقتصاد استان هم با بحران رو به رو است و باید مدد ملی و استانی برای احیای اقتصاد استان در نظر گرفته شود ولی هنوز آنگونه که باید قطار توسعه استان در ریل طرح و برنامه ها قرار نگرفته است.

از دیگر مسائل مهم استان فقدان صنایع بزرگ و مادر است که منجر به آن شده که بسیاری از اشتغال استان فصلی یا به عبارت دیگر ناقص باشد و امید است مسئولان وعده هایی که در خصوص منطقه آزاد، پتروشیمی و غیره را ارائه می کنند عملی کنند.

گرچه در اجرایی چنین پروژه هایی هم مسائل متعدد وجود دارد که باعث شده این پروژه های استراتژیک استان تا زمان بهره برداری فاصله زیادی داشته باشد ولی با برنامه ریزی مدون قطعا می توانیم به نقطه ای قابل قبولی برای این پروژه ها برسیم.

از سویی دیگر در صورت فراهم شدن زیرساختها و بستر های مناسب سرمایه گذاری گلستان می تواند برای توسعه به سرمایه گذاری خارجی چشم داشته باشد موضوعی که در سالهای اخیر با رفت و آمدهای زیاد تجار خارجی مطرح شد ولی آهنگ سرمایه گذاری در استان از این رفت و آمدها شنیده نشد و این مسئله نشان می دهد که باید دیپلماسی سیاسی قوی تری با این کشورها به وجود بیاید تا اتفاقات خوبی رقم بخورد.

البته مثل زمان برجام نباید همه امید خود را معطوف به سرمایه گذاری هایی کنیم که ممکن است هیچ وقت رقم نخورد و با بهره گیری از توان داخلی و توجه به شعار سال و همچنین اعتماد به جوانان هم می توان به شکوفایی استعدادهایی استان دست پیدا کرد.

انتهای پیام/