به گزارش گلستان ما ؛ کافیست در دانشگاه گشتی بزنی و گپ و گفت کوتاهی با دانشجویان داشته باشی تا به دغدغه های جدی این قشر پی ببری! هرچه مقطع تحصیلی بالاتر می رود نگرانی ها و مشکلات بیشتر می شود، دانشگاهی که می بایست مامن قشر تحصیل کرده و جوانان آینده ساز ما باشد، کلکسیونی از مشکلات شده است، جایگاهی که بدون وجود دانشجو معنا پیدا نمی کند، تا جایی تقلیل یافته که دانشجو را وامدار کارمندان و مدرسان کرده می بیند، سیستمی که بجای خدمت به دانشجو به دنبال قدرت و حفظ سلطه بر اوست، تا جایی که گاهی حق و حقوق مسلمش را با منت و تحقیر و به زور می دهد.

به بهانه ورود دکتر غلامی وزیر علوم ، تحقیقات و فناوری برای افتتاح پروژه استخر دانشگاه، پایم به دانشگاه باز شد؛ رفتار نامناسب کارکنان دانشگاه با تعدادی از همکارانم و مواجهه با چشمان حسرت گونه و زمزمه های نقدآلود دانشجویان، مرا برآن داشت تا پرده از راز این ماجرا بردارم، از این رو بود که با تعدادی از دانشجویان به گفتگو نشستم و چیزهای عجیبی شنیدم:

یکی می گفت که گفته اند این مجموعه ورزشی و استخر مخصوص کارکنان و اساتید است و دانشجو سهمی در آن ندارد!

دیگری می گفت کاش بجای این پروژه، آزمایشگاه هایمان مجهز می شد و یا لااقل برای استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی خودمان مجبور به پرداخت هزینه نبودیم.

دانشجویی هم می گفت که دفاع کرده است اما متعهد انجام پروژه ای با استادش است که در زمان دانشجویی برای تامین مخارجش برداشته و مجبور به بیشتر ماندن در دانشگاه است اما دیگر به او خوابگاه نمی دهند در صورتی که ظرفیت خوابگاه بالغ بر 1300 نفر است و تنها 600 نفر متقاضی دارد!

شخص دیگری بیان کرد که بعد از دفاع تنها یک ماه به دانشجویان مهمانسرا (جایی که ظرفیتی 8 نفره دارد، بدون قفل و کمد شخصی، تاجایی که دانشجو مجبور است لپتاپ به بغل بخوابد!) و نه اتاق تعلق می گیرد، درحالیکه انجام اصلاحات پایانامه و مراحل فارغ التحصیلی بیشتر زمان می برد.

دخترخانمی هم می گفت چندی پیش در خوابگاه یکی از دختران دانشجو را به دلیل مشکوک بودن به آنفلانزا ساعت 8 شب مجبور به خروج کردند بدون اینکه از امکان بودن بلیت به مقصد منزلش اطمینان داشته باشند که او با وضعیت بیماری جایی برای سپری کردن شب را نداشته است.

آقا پسری هم مدعی بود که ترم 10 دکتراست و از لحاظ آموزشی مجاز به تحصیل اما کلیه امکانات رفاهی اعم از غذای سلف، نرخ اقامت در خوابگاه و غیره برایش آزاد محسوب می شود.

این مشکلات را علاوه کنید بر تحت الشعاع قرار گرفتن آینده پیش روی دانشجویان دکترا با کوهی از مشکلات مالی ناشی از وام هایی که قبلا بلاعوض بود و به لطف دولت تدبیر باسود 4درصدی باز پس گرفته می شود، درحالی که کوچکترین امیدی به یافتن شغل برایشان وجود ندارد.

دانشجوی خوشفکری هم می گفت که اگر رئیس دانشگاه بود امکانی را برای دانشجویان دختر فارغ التحصیل این دانشگاه فراهم می کرد که درصورت یافتن شغل و تمایل به اقامت در شهر، با توجه به ظرفیت بالای خوابگاه، بلوکی اختصاصی در خوابگاه با نرخ بیشتر به آنها می داد تا هم منبع درآمدی برای دانشگاه شود و هم امنیت دختران سرزمینمان و پاکی و عفت شهر بیشتر حفظ شود، چرا که تعداد بالایی از دختران مجرد نزدیک به 30 سال در کشور داریم که تجرد قطعی خواهند داشت و مجبور به امرار و معاش و زندگی مستقل خواهند بود.

درستی و نادرستی این اخبار مشخص نیست که باید دکتر نجفی نژاد ریاست دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان پاسخگو باشد اما آنچه واضح و مبرهن است شکاف عمیقی است که بین مدیریت و دانشجو در دانشگاه وجود دارد، البته کم کاری از ما نیز هست که در طی این همه سال کار رسانه ای فریب ظاهری را از این دانشگاه خوردیم که از دور نشانمان دادند.

چندی پیش شنیده بودم دانشگاه فردوسی مشهد کارتی صادر می کند با عنوان باشگاه فارغ التحصیلان دانشگاه فردوسی که به واسطه این کارت کلیه امکانات رفاهی و برخی امکانات آموزشی دانشگاه از کتابخانه و استخر تا مجموعه ورزشی و ویلاهای شمالش را در اختیار دانشجویان سابق قرار می دهد که هم محل درآمدی برای دانشگاه است و هم اعتباری در کشور برای دانشگاه و شهر مشهد فراهم می کند.

وقتی این تفاوت های مدیریتی را می بینم، انگشت حسرت می گزم که چه ظرفیت هایی در گرگان موجود است که وجود اندک خوشفکری در مدیران، آنها را شکوفا خواهد کرد.

به قلم هدهد

انتهای پیام/