به گزارش گلستان ما به نقل از نیلکوه، موزه‌های تاریخ طبیعی نشان‌دهنده آینده‌ی دخالت بشر در طبیعت و خطر انقراض گونه‌های کمیاب جانوری و گیاهی هستند.

موزه‌های تاریخ طبیعی و تنوع زیستی پارک ملی گلستان باهدف آشنایی و شناسایی گونه‌های شاخص پارک ملی گلستان به مردم، مخصوصاً برای آشنایی دانش آموزان، دانشجویان و علاقه‌مندان به حیات‌وحش و محیط‌زیست در سال‌های ۱۳۵۲ و ۱۳۷۹ تأسیس‌شده است.

این دو موزه جداگانه با مساحت‌های ۳۵۷ و ۱۲۰۰ مترمربع سالیانه پذیرای هزاران بازدیدکننده از سراسر کشور است.

در این موزه‌ها گونه‌های شاخص پستانداران نظیر پلنگ، خرس، قوچ و میش و کل و بز پرندگان نظیر شاهین، عقاب قرقاول، سارگپه و کبک، دوزیستان و خزندگان نظیر انواع مارهای خطرناک، وزغ سبز و بزمجه و نیز نمونه‌هایی از سنگ‌ها، گیاهان و قاپ حشرات را مشاهده می‌نمایند این موزه‌ها در ورودی و خروجی پارک ملی گلستان قرار دارند.

آدرس از سمت گلستان به خراسان: ۳۵ کیلومتری شهرستان گالیکش به خراسان اولین ورودی پارک ملی گلستان سمت راست.

دومین موزه ۸۰ کیلومتری شهرستان گالیکش به خراسان و ابتدا رباط قره بیل سمت چپ قرار دارد.

شماره تلفن اداره پارک ملی گلستان برای هماهنگی و بازدید از موزه‌های یادشده ۰۱۷۳۵۸۰۶۴۱۲ است.

به گزارش «نیلکوه» یک‌هشتم گونه‌های گیاهی، یک‌سوم گونه‌های پرندگان و بیش از ۵۰ درصد از گونه‌های پستانداران کشور در این پارک زندگی می‌کنند.

۶۹ گونه پستاندار وابسته به ۶ راسته، ۲۱ خانواده و ۵۰ سرده در پارک ملی گلستان شناسایی‌شده است. پلنگ و خرس قهوه‌ای از گوشت‌خواران بزرگ پارک ملی هستند. سمور جنگلی از گوشت‌خوارانی است که احتمالاً فقط در پارک ملی گلستان زندگی می‌کند و بر ارزش ژنتیکی پارک افزوده است. دیگر پستانداران مهم ساکن این جنگل شامل مرال، شوکا، گراز، گربه جنگلی، تشی، آهوی ایرانی، گوسفند وحشی (قوچ و میش)، گرگ، روباه، روباه ترکمنی و بز کوهی (کل و بز) می‌شود. از راسته خفاش‌ها تاکنون ۱۸ گونه در این پارک شناسایی‌شده است.

این منطقه از بهترین زیست‌گاه‌های گوسفند وحشی اوریال بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین زیرگونهٔ گوسفند وحشی ایران است و یکی از خالص‌ترین جمعیت‌های قوچ و میش اوریال را در خود جای‌داده است. جمعیت این حیوان در جنگل گلستان در دهه ۱۳۵۰ حدود ۱۵۰ هزار رأس برآورد شده بود که معادل نزدیک به سه‌چهارم کل جمعیت گوسفندان وحشی اوریال دنیا می‌شد.

۱۴۹ گونه پرنده متعلق به ۱۵ راسته، ۴۲ تیره و ۸۹ سرده در پارک ملی گلستان شناسایی‌شده است که از این تعداد پرنده ۴۸ نوع در فصل بهار و تابستان در منطقه مشاهده می‌شود و ۶۲ گونه بومی پارک ملی هستند. مهم‌ترین این پرندگان شامل قرقاول، کبک، تیهو، جغد خال‌دار، زنگوله‌بال، کوکر سینه سیاه، ابیا، بلدرچین، قرقی، دلیجه، سارگپه پابلند، سارگپه، عقاب دوبرار، دال سیاه، دال، عقاب دریایی دم‌سفید، بالابان، هما، دارکوب سیاه، بلبل، توکای باغی، سهره‌ها، زردپره‌ها، مگس‌گیرها، زنبورک‌ها و دم‌سرخ‌ها می‌شوند.

گیاهان اصلی پارک به دلیل وجود اقلیم‌های مختلف متنوع است. مهم‌ترین گونه‌های گیاهی شامل بلوط، بلند مازو، ممرز، انجیلی، افرا، نمدار، خرمندی (از خانوادهٔ آبنوس)، زبان‌گنجشک، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، اوری، توسکا، شیردار، بارانک، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل، ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیرخشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروان‌کش، کلاه میرحسن، گون، چوبک، درمنه، خارشتر و ارس می‌شود.

از مجموع جانوران موجود در این جنگل ۱۹ گونه درخطر انقراض است که هما، بالابان، گیلان‌شاه خال‌دار و روباه ترکمنی ازجمله آن‌هاست. مرال، شوکا، کل و بز، و قوچ و میش هم ازجمله گونه‌هایی‌اند که بیشتر مورد شکار غیرمجاز قرار می‌گیرند.
پارک ملی گلستان یا جنگل گلستان منطقهٔ حفاظت‌شده‌ای در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی است. پارک گلستان، قدیمی‌ترین پارک ملی ثبت‌شده در کشور ایران و پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است که ۱۳۵۰ گونهٔ گیاهی و ۳۰۲ گونهٔ جانوری، ازجمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومترمربع مساحت خود جای‌داده است.

انتهاي پيام/