‎به گزارش گلستان ما، خداوند روزى شما را ضمانت كرده و شما را به كار و تلاش امر فرموده، پس نبايد روزى تضمين شده را بر آنچه كه واجب شده مقدّم داريد، با اينكه به خدا سوگند آنچنان نادانى و شك و يقين به هم آميخته است كه گويا روزى تضمين شده بر شما واجب است، و آنچه را كه واجب كرده اند، برداشتند.

پس در اعمال نيكو شتاب كنيد، و از فرارسيدن مرگ ناگهانى بترسيد، زيرا آنچه از روزى كه از دست رفته، اميد بازگشت آن وجود دارد، اما عمر گذشته را نمى شود. باز  گرداند، آنچه را امروز از بهره دنيا كم شده مى توان فردا به دست آورد امّا آنچه ديروز از عمر گذشته، اميد به بازگشت آن نيست، به آينده اميدوار و از گذشته نا اميد باشيد. «از خدا بترسيد و جز بر مسلمانى نميريد» خطبه 114 نهج البلاغه

علی متعلق به زمان و مکان نبوده و ابدیت و جاودانگی از خصوصیات بارز این دانشمند بزرگ جهان هستی است. در اینجا با چند سوال سعی در روشن شدن زوایایی از زندگی حضرت را دارم.

آیا عقل نیرومند و کاملی را شناخته‌ای که چندین قرن پیش،حقیقت اجتماعی بزرگی را دریافت و به افسانه و موهوماتی که هزار و یک ریشه داشت پایان دهد و آشکارا اعلام کند: هیچ بینوایی گرسنه نماند مگر به آن جهت که ثروتمندی از حق او بهره‌مند شود، و برای تثبیت کامل این حقیقت افزود: هیچ نعمت فراوانی را ندیدم مگر آنکه در کنارش حقی ضایع شده باشد.

آیا در تاریخ شرق اینچنین ثبات عقیده‌ای را سراغ داری که هیچ سستی در آن راه نیابد و از آتش‌فشان‌ها و زلزله‌ها بر آن لرزه نیافتد؟

کدام زلزله‌ای برای یک عقیده سهمگین‌تر از تراکم و فزونی دشمنان نیرومند و مجهز به سلاح تخطیه و تکفیر-و کدام آتشفشانی برای یک عقیده مهیب‌تر از تهدید به مرگ و یا خود مرگ است؟

کدام مبارزه در راه ایمان و عقیده را سراغ داری که در آن هیچ نشانی از فریب،سازشکاری،سود پرستی،برتری جویی نباشدو به دنبال مصالح شخصی نباشد؟...مگر آنکه بپذیریم:پیروزی ایمان و عقیده،خود از هر مال و جاه و مقامی برتر است.

آیا بزرگ مردی را شناخته‌ای که قدر دوستی و وفاداری را بیش از دیگران دریافته بود و به این محبت و وفا جز در چهارچوب سرشت خالص آن،که آمیخته با جان و دل او بود نمی‌نگریست؟

همه را دوست داشت و دریافته بود که آزادی، دارای قداستی است که هستی و جهان، خواستار آن است و هیچ چیزی را جای آن نمی‌پذیرد و در محور آن هر عاطفه و هر فکری دور می‌زند و محبت و وفا بدون هیچ حایلی بر گرد آن می‌چرخد.

آیا در مهد عدالت بزرگی را می‌شناسی که اگر همه جهانیان به عداوتش برخیزند ،او از مسیر حق و عدالت دور نشود...و دشمنانش با صف بیشمار همگی باطل و گمراه باشند؟

آیا از فرمانروایی خبر داری که خود نان سیر نخورد زیرا که در کشور او کسانی یافت می‌شدند که با شکم سیر نمی‌خوابیدند و برادر خود را به خاطر یک دینار که بدون حق از بیت‌المال طلب می‌کرد،مورد بازخواست قرار داد؟

آیا از میان مردم امیر و سرداری را شناخته‌ای که بر زمان و مکان فرمان براند ولی به دست خود آسیاب را بچرخاند و از مال دنیا کم یا زیاد چیزی را پس انداز نکرد زیرا هدف  در زندگی این بود حق بینوایان و ستمدیدگان را از ستمگران بازستاند و زندگی سالم و آرامی را برای آنان فراهم آورد.
آیا در کانون دشمنی‌ها بزرگی را شناخته‌ای که سودپرستان- که در میان آنها گروهی از نزدیکان و خویشان وی هم بودند-با وی جنگیدند و آنها که بر او غلبه یافتند شکست خوردند و او که شکست خورد پیروز نهایی گردید؟ زیرا مفاهیم انسانیت، کسانی را که بر او غلبه کردند، محکوم و رسوا ساخت.

چون پیروزی آنها با حیله و فریب و توطیه و به خاطر به دست آوردن دنیا با شمشیر ستمکارانه بود و او که شکست خورد مقامی بس بلند یافت زیرا که شکست او در روشنایی عقل و قلب متضمن جوهر شهادت در راه شرافت و فضیلت انسان و حقوق بشر و به خاطر میل به عدالت ومساوات بود و از اینجاست که پیروزی ظاهری آنان شکست واقعی و شکست ظاهری او، پیروزی بزرگی برای ارزش‌های انسانی بود.

آیا هیچ پیشوای دینی و رهبر مذهبی را به یاد داری که به فرماندارانش درباره مردم چنین توصیه کند: مردم یا برادر دینی شما هستند یا انسانی مانند شما می‌باشند،با آنان از گذشت و اغماض خود،چنان روا دارید که دوست دارید خدا از شما بگذرد و ببخشاید.

ای روزگار اگر در هر عصر و زمانی بزرگ مردی چون علی، باهمان عقل و همان قلب،همان زبان و همان شمشیر، به جهان ارمغان می‌دادی، تو را چه می‌شد؟ به راستی که تاریخ، گواه راستینی بر روح بزرگ اوست.

انشالله که همه ما با عمل و اقتدا به مولایمان علی ابن ابیطالب مصداق شیعه واقعی و حقیقی باشیم چرا که بنا به فرمایش حضرت: دعوت کننده‌ای که فاقد عمل باشد مانند تیر‌اندازی است که کمان او زه ندارد.

انتهای پیام