به گزارش گلستان ما به نقل از رادکانا؛ گردشگری روستایی را میتوان روشی برای توانمندسازی جوامع محلی با استفاده از پشتوانه های فرهنگ بومی و بهره گیری خردمندانه از میراث فرهنگی، منابع طبیعی و محیط زیست که مقصد آن خارج از محدوده شهرها بوده و بطور عرفی جز قلمرو روستایی به شمار می آید؛ بحساب آورد.

از این رو گردشگری روستایی بعنوان یکی از راههای توسعه ای نواحی روستایی در رشد جنبه های اقتصادی و فرهنگی این مناطق تاثیر بسزایی دارد.

این نوع توریسم همه فعالیت های گردشگری قابل ارائه در یک روستا را شامل می شود به گونه ای که ممکن است انواع جاذبه های مربوط به اکوتوریسم، ژئوتوریسم، گردشگری کشاورزی، تاریخی و فرهنگی و غیره را داشته باشد.

“بالاجاده ” با توجه به دارا بودن پوشش گیاهی متنوع (جنگل، مرتع)، میراث فرهنگی و طبیعی و انواع تولیدات کشاورزی، صنایع دستی باارزش، وجود دهکده گردشگری درازنو و… از نظر توسعه فعالیت ها و خدمات گردشگری سازگار با شرایط فرهنگی و زیست محیطی و توسعه اقامتگاه های بوم گردی(بوم کلبه) شرایط جذب گردشگران روستایی را در سطح بالایی برخوردار است.

اگر تا این لحظه موضوع گردشگری روستایی در بالاجاده بدست فراموشی سپرده شده است برمی گردد به همان برنامه ریزی های ناآگاهانه و غیرعالمانه مسئولان محلی و منطقه ای و از سوی دیگر عدم توجه ساکنان به موضوع میراث فرهنگی، محیط زیست و منابع طبیعی و ساخت و سازهای غیر متعارف.

با همه مشکلات موجود امروزه مشارکت در جامعه روستایی بالاجاده از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است و با اجرای یک برنامه ریزی آگاهانه توسعه گردشگری روستایی رفع تنگناها و مشکلات امکان پذیر خواهد بود.

لذا این امر یک موضوعی تخصصی است که نیازمند آموزش بوده که در جهت توسعه اقتصادی روستا و افزایش مشارکت عمومی جامعه بومی، آموزش فرهنگ گردشگری و گردشگر پذیری در حوزه جغرافیایی بالاجاده یک امری ضروری بوده و با همکاری دستگاههای اجرایی شهرستان و استان مورد توجه قرار گیرد.

توسعه گردشگری روستایی در بالاجاده نیازمند شناسایی مناطق سنتی و جاذبه های منحصربفرد از لحاظ میراث فرهنگی، منابع طبیعی و محیط زیست با استفاده از مدل های واقع بینانه، مکان یابی مناسب امکانات بر پایه موقعیت و پتانسیل های روستا و همکاری نزدیک اهالی در فرایند برنامه ریزی و مدیریت است که سبب رابط متقابل بین گردشگران و میزبان که منافعی مستقیم را برای روستاییان به همراه می آورد و همچنین موجب توزیع اقتصادی درآمدها در روستا خواهد شد؛ اما در این نوع برنامه ریزی باید اثرات محیطی و اجتماعی _ اقتصادی توجه شود.

اما در راستای تهیه طرحهای بهسازی و الگوی ساماندهی نظام خدمات روستایی و بررسی وضع موجود و تهیه الگوی توسعه فیریکی روستا باید در جهت اهداف توسعه پایدار طراحی و اجرا گردد.

البته مسئولان محلی و روستاییان در جریان اجرای طرحها برخوردهای متفاوت از سوی مهندسین مشاور، سازمانها و ارگان ها را بصورت خردمندانه مورد بازبینی و کنترل داشته تا سیمای کلی روستا در جذب گردشگران مثبت ارزیابی شود.

نویسنده: علی رحمانی (کارشناس میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان)

انتهای پیام/