به گزارش گلستان ما، یکی از بنیادین ترن واقعیت های طبیعت بشر، آنتومی بدن اوست که در ملموسترین شکل او را به دو جنس نرینه و مادینه تبدیل کرده است ؛ علیرغم اینکه در بیشتر جهات بین دو جنس شباهت های مختلفی دیده می شود با این وجود اصول غیر کتمانی از نظر ايستارهاي نگرشی، فکری و دیگر علایق بین دو جنس دیده می شود این امر نیز خود باعث تفاوت های در واقعیت اجتماعی زندگی آنان شده است.

همانگونه که در نظریات اندیشمندان مختلف جامعه شناسی از متقدمین، چارز هورتون کولی و جورج هربرت مید گرفته تا متاخرین، آنتونی گیدنز و پیر بوردیو و... دیده می شود همه بر این باورند که رابطه دیالکتیکی بین فرد و جامعه وجود دارد ؛ یعنی همان قدر که جامعه بوسیله افراد انسانی بوجود می آید به همان اندازه نیز فرد تحت تاثیر و الزامات جامعه و ساختارهای اجتماعی قرار می گیرد .

ما در دوره ای زندگی می کنم که بشر در اوج پیشرفت و دانایی قرار دارد و طبیعت و فن همه در جهت بهبود کیفیت زندگی انسان به خدمت گرفته شده است علم پزشکی نیز از این غافله علمی پس نمانده و توفیقات چشم گیری در جهت مقابله با امراض و مشکلات جسمی بدست آورده است. جراحی زیبایی یکی از شاخه های علم پزشکی است که امروزه بیشتر حالت "ترمیمی" فاصله گرفته و شکل "تزئینی" به خود گرفته است.

در سالهای اخیر از انواع و اقسام جراحی های زیبایی بسیار شنیده و یا دیده ایم. این امر در بین زنان و دختران جوان از عمومیت بیشتری برخوردار است و همچنین در میان این قشر تکاپو بیشتری در جهت تناسب اندام از طریق لاغر کردن یا چاق کردن، بلندی یا کوتاهی و دیگر طبابت ها ... و رسیدن به اندام مطلوب و عامه پسند (به هر شکل ممکن) دیده می شود . به راستی چرا؟

از آنجای که در اکثر جوامع و بخصوص در جامعه ما انتخاب و گزینش همسر توسط مردان انجام می شود و در این مناسبت اجتماعی و فرهنگی مرد انتخاب کننده و زن انتخاب شونده اند اين روند (انتخابگری و انتخاب شوندگی) در گذشته نچندان دور بصورت متوازني انجام مي شد ولي با مدرن شدن جامعه و تغيير سلايق و سبک زندگی، انتظارات مردم شكل ديگري به خود گرفته، متاسفانه با وجود اینکه ما از تمدن غنی اسلامی و ایرانی برخوردار هستیم انتخاب گری و انتخاب شوندگی از "معیارهای محتوایی" چون تقوا، علم و شایستگی جاهایش را با "معیارهای صوری" چون زیبایی، ثروت، شهرت و تناسب اندام داده است.

در این اثنا کسانی که از معیارهای صوری بهره ای بیشتری برخوردارند در رقابت با معیارهای محتوایی و انسانی از قدرت و امتیاز بیشتری برخوردارند .متاسفانه این نگرش بعنوان سبک زندگی جامعه امروز ایران درآمده است و آقایان انتخاب گر سراغ خانمهای پر آب لعاب تر می روند و انتخاب شوندگانی که بهر ه ای کمتری از جمال دارند به انحایی مختلف سعی در جهت رفع مشکلات زیبایشان بر می آیند و انواع اعمال جراحی، رژیم های سخت و دیگر مخارج سخت دیگر را بکار می گیرند؛ در این بین کسانی که تمکن مالی جهت رفع مشکلشان را ندارند از فشارهای عصبی و روحی بیشتری در رنجند و باید شاهد بازار بی رونق خود باشند.

این قضیه بدینجا ختم نمی شود اعمال فوق به خانمهای مجرد ختم نمی شود بلکه بسیاری از زنان متاهل نیز به چنین اعمالی در جهت زیبایی ظاهر و اندام دست می زنند که از چشم هم چشمی اجتماع عقب نمانند و مهمتر از آن اينكه از چشم شوهرانشان نیفتند! شوهرانی که در جامعه، شاهد مانکن های خیابانی و دیگر تبلیغات رسانه ی هستند این امر نه تنها در اقشار متمکن دیده می شود بلکه به طبقات متوسط و زیرین جامعه نیز سرایت کرده این فشارها و الزامات اجتماعی چنان در باور و سبک زندگی مردممان شیوع پیدا کرده است که به بی هنجاری مبدل گشته است .

همچنان که دیده می شود این فشارها و الزامات ساختاری که از سوی جامعه تحمیل می شود زنان و دختران را قربانی اصلی این ماجرا کرده است آنان اغلب با عملهای خطرناک خود را به تیغ جراحی می سپارند، رژیم های غذایی سختی را متحمل می شوند در بسیاری از موارد آنها را از زندگی طبیعی خارج کرده حتی به مرگ قربانیان نیز انجامیده است تا شاید در چشم جامعه و ذائقه مردان مطلوبتر ظاهر شوند و از دایره زیبایی بیرون نمانند.

نمی توان در اینجا نقش نظام سرمایه داری و که طریق فیلمها و تبلیغات کذایی خود به تغییر نگرش و باورهای مردم می پردازند را ندیده گرفت، آنها ملتها را مشغول ظواهر می کنند هم کالاها و خدماتشان را عرضه کنند و هم آنها را از غافله علم و دانش به دور اندازند و خودشان یکه تاز میدان خرد و دانش باقی بمانند و مردم و جوانان ما هم در شوق و ذوق ظاهرشان عمری را به بطالت تلف کنند.

نظام اجتماعی و فکری غالب در جامعه به سمت سوی نیل پیدا کرده که متاسفانه ظواهر امور ارجحتر از معیارهای علمی و اخلاقی شده و از علم بخصوص از علم پزشکی انتظار دارند تا جایکه ممکن است در ظاهر جسمیشان تغییر و تحول ایجاد کند، ذائقه زیبایی شناختی جهان سومی ما، برای کشور چون ما که در حال توسعه هستیم بسیار نامطلوب و مضرر است و وقت و انرژی که باید صرف پیشرفت مملکت و واکندن از رتبه پایین مان در نظام جهانی شود، مصروف پدیده های زیباشناختی ظاهری و کالایی مصرفی و آرایشی غربی و شرقی می شود و این چرخه معیوب عدم توسعه کشور متاسفانه با این طرز تلقی و نگرش همچنان ادامه پیدا می کند.

نویسنده : محمد لکزائی - پژوهشکر مسائل اجتماعی ایران

انتهاي پيام/