به گزارش گلستان ما به نقل از کلاس بیست؛  یادداشت: کاهش انگیزه در فرهنگیان در سال های اخیربیش از پیش به زبان ها افتاده است، دلیل عمده آن هم بی اعتمادی این قشر به مسئولان بالادستی و دولت به دلیل عمل نکردن به وعده های خود در زمان های مقرر است.

حال جناب آقای نوبخت،رئیس سازمان برنامه و بودجه کشوردر نشست خبری سخنی می گویند که برتن رنجور فرهنگیان از این بی عدالتی ها  زخم می زند و می گویند: معلمان همیشه یک گرویی دارند.

جناب نوبخت که خود از جامعه بزرگ فرهنگی به این منصب رسیده باید بداند که هر هزینه در آموزش و پرورش سرمایه گذاری برای آینده کشور خواهد بود، چرا با سخنانی پر از غیظ این سرمایه  را هدرمی دهید.

زمانی که در بحبوبه انتخابات از فرهنگیان رای می خواستید چرا آنان را مهمترین و مظلوم ترین قشر می خوانیدو میخواستید جایگاه و منزلت آنها را برگردانیدو همه برنامه های مهم دولت را حول آن بیان می کردید.

آیا آن زمان ارتقای معیشت اولویت بود یا شعارهای پوپولیستی برای رای آوری؟، آن زمان با دادن وعده هایی که سرنوشت نامعلوم دارد (شما بخوانید مطمئنا محقق نمی شود) اعتماد این قشر رنج کشیده را جلب کرده و رای آنها را کسب کردید حال چه می شود که هنوز یک ماه نشده این سخنان را بر زبان جاری می کنند.

مگر معلمان چیزی بیشتر از حق خود را طلب کرده اند که این چنین آشفته شده اید؟

اینجا آموزش و پرورش مرکز انسان سازی است جایی که می خواستید با اجرایی کردن محرمانه سند 2030 آن را هم به مرکز فساد بدل کنید .

بله جز این است که دولت محرمانه ها را برجامی پوشالی احاطه کرده که  هر روز یک بدعهدی از آن بیرون می زند  و شما حتی خم هم به ابرو نمی آورید و پاسخ نمی دهید اما برای پرداختن حق معلمان اینچنین برمی آشوبید.

شما را چه می شود! ظاهرا برای شما فریادهای اعتراضشان تکراری شده است ، معلمانی که مظلومانه وقت خود را برای احقاق حق خود در جلوی درب مجلس و ادارات کل طلب می کردند و حتی در این راه شهید شدند و وزیرمحترمتان برای تسلیت هم سیاسی کاری کرده و گزینشی عمل  می کند.

آری قشر فرهنگیان، همچنان به دنبال حق خود است، برگه ها گروگان نیستند حق فرهنگیان را گرو شماست که هنوز مسئولان فساد 12 هزار میلیاردی  نه تنها فاسد نمی دانید بلکه آن را معوقه ای می دانید برای ذخیره نظام ها.

یک سال از پرداخت نشدن حق الزحمه تصحیح اوراق امتحانی سال 95 می گذرد، سال ها از پرداخت نشدن مطالبات بازنشسته های فرهنگی می گذرد، هنوز مربیان پیش دبستان، نهضتی ها و حق التدریسی ها بلا تکلیفند، سرانه ها اصلا جای گفتن ندارد، ضمن خدمت ها را هم کنار بگذاریم، حقوق ها هم که در این یکسال اخیر با تاخیر واریز می شده اند و ..حال اگر مسئولیت تربیتی را هم به آن اضافه کنیم،  شماو دولتتان باید فرهنگیان را گروگان گرفته باشید.

معلمان ما هنوز همان معلمان فداکاری هستند مانند "حاجی زاده"ها که برای سلامتی دانش آموزش کلیه خود را بدون منت ببخشد، مانند "علیرضا یعقوبی"معلم گنبدی خودرا جلوی ماشین بیندازد، مانند معلم گرگانی هزینه تحصیل دانش آموزش را بپردازد و یا خانم  "حسینی" که هم پرستارهمسری قطع نخاع کند و مادرگونه به دانش آموزان تدریس کند.

ما همیشه افتخار می کنیم که دانش آموز وهمکار شهید"قربان نجفی"هایی هستیم که برای دفاع از حرم و مبارزه با تکفیری ها مشتاقانه به کلاس درس شهادت قدم می گذارد.

اینها تنها مشتی از خروارها درد همکاران فرهنگی من است که بر سربازی نظام خود می بالند، نه زیر بار ظلم و بی اعتنایی دولتیان خواهند رفت و نه از حق خود کوتاه می آیند.

آقای نوبخت، به بیراهه رفتید، آب به جوی رفته بر نمی گردد، روی دیگرتان راهم نمایاندید، دیگر ثابت شد که اگر برای خدمت آمده بودید، فرهنگیان را، آموزش و پرورش را اولویت قرار می دادید، شروع به اصلاح می کردید نه اینکه هنوزدر باد پیروزی توام با هزاران تخلف انتخابات96 مانده اید.

انتهای پیام/