فرهنگيان با همه کاستيهاو کم توجهيهابه روحاني راي دادند. حال وظيفه روحاني ايست تا دست حمايت فرهنگيان را به گرمي بفشارد و نشان دهد که آموزشوپرورش به عنوان سنگبناي توسعه درازمدت و باثبات اولويت دولت دوازدهم است. روحاني بايد پيام راي فرهنگيان را ببيند و معني اين ديدن بايد در کابينه جديد دولت دوازدهم نمود پيدا کند.
به گزارش گلستان ما به نقل از کلاس بیست؛ "حسين طاهريفرد" کارشناس ارشد جامعهشناسي در یادداشت ارسالی خود به این پایگاه خبری نوشت: انتخابات دوازدهم هم به پايان رسيد. اکنون که در آستانه استقرار کابينه جديد دولت دوازدهم قرار داريم، مهمترين سوال فرهنگيان اين است که «آيا نوبت اولويت، به آموزشوپرورش رسيده است؟».بسياري از فرهنگياناز عدم توجه و اهتمام دولت يازدهم به مشکلاتشان آزده خاطراند چراکه در باور آنان، آموزشوپرورش بعنوان زيربناييترين نهاد توسعهاي کشور به صورت يک اولويت و ضرورت جدي از سوي دولت در نظر گرفته نميشود. روحاني در کوران رقابتهاي انتخاباتي، به فرهنگيان و مردم قول داد تا آموزشوپرورش اولويت دولت دوازدهم باشد، اکنون که تبوتاب انتخابات فروکش کرده، بايد منتظر ماند و ديد، «آياروحاني به قول خود پايبند خواهد بود يا منافع اکثريت فرهنگيان را فداي منافع حزبيوجناحي خواهد کرد؟»
امروزه آموزشوپرورش با مشکلات جدي روبهرو است. آموزشوپرورش نياز به تغيير دارد وقطعاً وضع موجود مطلوب هيچکس نيست. سالهاست که فرهنگيان براي تحقق خواستههاي بر حق خود فرياد ميزنند؛ فريادي که در گذر دولتها و آمدنورفتن وزيران از پي هم را گوش شنوايي نيست. ديگر ارتقاء کيفيت آموزش مهمترين دغدغه دولتها نيست. کسري بودجه مزمن آموزشوپرورش براي دولتهاي مختلف امري عادي تلقي ميشود. وعدههاي مکرر پرداخت مطالبات فرهنگيان از پي هم ميآيند و ميروند. داشتن حقوقي عادلانه به يک رويا تبديل شده است. ماهها از پي هم ميآيند و ميروند و حق التدريسها همچنان در انتظار پرداخت ميمانند وپاداش پايان خدمت به دست بازنشستگان آموزشوپرورش نميرسد.بدون ترديد سياههي گرفتاريهاي آموزشوپرورش بسيار بيش از مواردي است که اشاره شد امادر ميانه اين همه گرفتاري،فرهنگيان به روحاني راي دادند اگرچه گلايههايي هم از او داشتند.
به باور نگارنده دولت يازدهم در عرصه آموزشي کشور از پويايي لازم برخوردار نبود. دولت دوازدهم براي خروج از اين انفعال نيازمند بازنگري در برنامههاي استراتژيک خود و اتخاذ سياستهاي هوشمندانهاي در اين حوزه دارد. براي برونرفت از مشکلات کنوني آموزشوپرورش بايد نگاه هزينهاي سياستگذاران کلان و خصوصاً دولتمردان به مقوله آموزشوپرورش تغيير کند. بيشک بدون تغيير نگرش به سيستم آموزشوپرورش نميتوان انتظار تغييرات بنيادي و ساختاري در اين حوزه داشت.
حال که در آستانه استقرار کابينه جديد دولت دوازدهم قرار داريم؛ از دولتمردان انتظار ميرود با ورود جدي به مقوله آموزشوپرورش براي اصلاح نظام آموزشي و مشکلات زيرساختي اين وزارتخانه تلاش کنند. انتظار فرهنگيان از دولت دوم روحاني اينست که « وزيري براي بزرگترين دستگاه اجرايي کشور با برخورداري از يک ميليون پرسنل فرهنگي و بيش از 13 ميليون دانشآموز انتخاب گردد که در حد مشکلات، نيازها و جايگاه اين وزارتخانه باشد و در اين برهه حساس اقتضائات، تهديدها و مسئلههاي اصلي حوزه آموزشوپرورش را به درستي بشناسد و بتواند موانع را از ميان برداشته و راه را براي پيشرفت هموار نمايد.»
امروز آموزشوپرورش در يک بزنگاه حساس و سخت قرار دارد. عبور از اين دوره حساس نيازمند تدبير و آگاهي است. بيگمان ضعف مديريت و عدم درايت وزير در ايجاد بخش اعظمي از مشکلات فرهنگيان موثر بوده و باعث دور شدن آموزشوپرورش از اهداف اصلي خود شده است. تغيير وزيرواقعيتي است که بايد پذيرفت، چراکه پذيرفتن ادامه وضعيت نامطلوب موجود نه به نفع دولت است و نه به صلاح آموزشوپرورش.به اعتقاد صاحبنظراناگرچه تغيير وزير آموزشوپرورش يک ضرورت است اما مهمتر تغيير نگرش دولت نسبت به فرهنگيان و مشکلات ساختاري آموزشوپرورش است.
انتخاب وزير آينده آموزشوپرورش آزموني سخت براي روحاني خواهد بود، چراکه نهتنها دست دولت براي هرگونه تغيير جهت پيشبرد اهداف خود باز است بلکه در راه اين تغييرات نوعي پشتوانه و همراهي را نيز درکنارخود حس ميکند.بيشک مجلس همسو با روحاني ميتواند مسير انتخابهاي معقول و کارآمد را هموار نمايد. در اين شرايط انتخاب درست و هدفمحور ميتواند بسياري از سوء تفاهمات ايجاد شده در خصوص بيتوجهي دولت اعتدال به معلمان و مشکلاتشان را برطرف نمايد.
فرهنگيان با همه کاستيهاو کم توجهيهابه روحاني راي دادند. حال وظيفه روحاني ايست تا دست حمايت فرهنگيان را به گرمي بفشارد و نشان دهد که آموزشوپرورش به عنوان سنگبناي توسعه درازمدت و باثبات اولويت دولت دوازدهم است. روحاني بايد پيام راي فرهنگيان را ببيند و معني اين ديدن بايد در کابينه جديد دولت دوازدهم نمود پيدا کند.
در اين شرايط همگان با دقت حرکات دولت درخصوص انتخاب وزير آينده آموزشوپرورش را زير نظر دارند و مسلماً تغييرات آينده نشان خواهد داد که دولت دوازدهم واقعاً به دنبال تغيير نگرش و اصلاح مشکلات اساسي فرهنگيان است يا دغدغهها و مطالبات آنان را دستمايه وعدههاي انتخاباتي قرار داده است.
بدون ترديد اگر دولت دوازدهم همان مسير گذشته را بخواهد دنبال کنداميدي به اصلاح نظام ناکارآمد آموزشوپرورش نخواهد بود. روحاني ميتواند براي احياي مجدد زيرساختيترين وزارتخانه کشور تلاش کند؛ اگر ۴ سال گذشته تجربهاي براي دولت باشد که بتواند نقطه ضعفها و ايرادات و اشکالات را در حقيقت بشناسد و برطرف کند.
انتهای پیام/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد