ورزش محلات در هیاهوی رویای داشتن تیمهای لیگ برتری در شهرستانها، قراردادهای میلیاردی فوتبالیستها، دعواهای درون فدراسیونی، نتیجهگرایی، هیجان جام جهانی و ... در کمای مطلق به سر میبرد.
به گزارش گلستان ما به نقل از طوبی گلستان، در جهان پرشتاب و گذارای امروز بسیاری از واژه ها و ساختارها، در حال رنگ باختن و حتی نابودی هستند. ورزش محلات که در گذشته یکی از پرطرفدار ترین مقولات محسوب می شد و سکوی پرش بسیاری از قهرمانان و پهلوانان محسوب می شد یکی از این ساختارها است که امروزه دیگر جایگاهی در ورزش مملکت ندارد.
در واقع ورزش محلات که به موازات ورزش مدارس بیشترین سهم را در توسعه و گسترش ورزش قهرمانی را داشتند، دیگر رنگ و بوی سابق را ندارد تا جایی که عبارتهایی نظیر« ورزش محلات و زمینهای خاکی» در دایره لغات نسل جوان نمی گنجند و اصلا جایگاهی ندارد.
راز و رمز ورزش محلات
در گذشته همه ورزشکاران و علاقه مندان به ورزش، شروع کارشان از همین زمینهای خاکی حاشیه شهرها و روستا ها بود و تا مراحل بالای قهرمانی میرسیدند. از آنجایی که تعداد زمینهای خاکی و ورزشکاران محلات زیاد بود، انتخاب و گزینش ورزشکاران نیز برای مربیان راحت بود. جامهای متعددی که ورزشکاران محل با هزینه های شخصی ورزشکاران و شوراها و ورودی تیمها برگزار میکردند، امروزه تقریباً به خاطرهها پیوسته است و مسابقات ورزشی اکثرا دولتی شدهاند و بیشتر در ماه رمضان و مسابقات بین آموزشگاهی خلاصه میشوند.
در گذشته ورزش محلات عمدتا به بازیها و ورزشهای اطلاق میشد که در زمینهای اطراف شهرها و روستا یا در زمینهای خالی که صاحبان آنها قصد و ساخت و ساز در آنها نداشتند و حتی در مدارس که زمینهای ورزشی دارند انجام میشد.
در ورزش محلات بیشتر توجه به اصل بازی و نشاط مطرح بود و بچههای سعی میکردند از کمترین امکانات بیشترین استفاده را ببرند. زمینها با گچ خطکشی میشدند.
تیرهای دروازه چوبی بودند و اثری از تور نبود. هیچکس بیمه ورزشی نداشت. اکثر بچهها با دمپایی و زیر پوش بازی میکردند، تبانی و دستهای پشت پرده هم وجود نداشت. در این زمینها در طول سال به عناوین مختلف مسابقات ورزشی برگزار میشد که با استقبال شدید جوانان همراه بود. اما در جامعه کنونی ساخت و سازهای متعدد، کمبود زمینهای خالی، کم شدن حوصله مردم در تحمل صدای شور و نشاط جوانان، گسترش بازیهای رایانهای، گرانی برخی وسایل ورزشی نظیر توپ و کفش و پیراهن و دلایل اجتماعی و اقتصادی نظیر صنعتی شدن جوامع انسانی، وجود سرگرمیهای دیجیتال نظیر ماهواره، اینترنت و باعث شده مردم کمتر به حرکت بیاندیشند و به تبع آن ورزش همگانی و ورزش محلات عملاً به فراموشی سپرده شوند.
با حذف یا کمرنگ شدن زمینه ورزش محلات در جوامع شهری، افرادی که قصد ورزش کردن دارند با محدودیتهایی همراه هستند. در واقع امروزه ورزش به سالنهای ورزشی یا تنها زمینهای چمن شهرها محدود شده که بیشک گنجایش همه طرفداران ورزش را ندارد از سوی دیگر شهریه و سایر هزینههای جاری در ورزش امروز، از عمده دلایل عدم استقبال از ورزش دولتی است.
دلایل بیرونق شدن ورزش محلات
عوامل زیادی در بیفروغ شدن چراغ ورزش محلات تاثیرگذار بودهاند. شاید تغییر ذائقه سرگرمی نسل جوان از ورزش و تحرک به سرگرمیهای دیجیتال و رایانهای را بتوان یکی از عمده دلایل این ماجرا دانست. بالارفتن ضریب نفوذ تلویزیون و ماهواره در منازل و پخش 24 ساعته برنامههای سرگرمکننده از این طریق رسانه یکی از عوامل تمایل به کمتحرکی در بین نسل جوان محسوب میشود. بازیهای رایانهای از دیگر موارد کاهنده میل به ورزشهای حرکتی در هوای آزاد است. انجام بازیهای رایانه ای در بین نسل جوان و حتی برخی بزرگسالان به امری واجب تبدیل شده است که به جا آوردن قضای آن در هر کوی و برزن، در راه مدرسه، داخل سرویس مدرسه، همایش ، کلاس درس استاد و ... از طریق موبایل، تبلت، نوت بوک و ... امکانپذیر است!
گسترش ساخت و ساز و کمبود زمینهای خالی از دیگر عوامل کمرنگ شدن گرایش به انجام ورزشهای حرکتی می باشد. چرا که با گسترش قارچ گونه ساخت و ساز و اقتصاد محور شدن تفکرات بسیاری از مردم جامعه، دیگر زمین برای گل کوچک و فوتسال هم یافت نمیشود، چه برسد به فوتبال!
از سوی دیگر در جامعه صنعتی به دلیل فشارهای عصبی و سخت شدن زندگی خلق و خوی مردم نیز دچار دگردیسی و تغییرات اساسی می شود و مردم کمتر حوصله سر و صدا و های و هوی جوانان را دارند. شاید به همین دلیل در هنگام عصر در هیچ کوی و برزن بساط گل کوچک پهن نمیشود و یا اگر پهن شود با سر و صدا و اعتراض همسایهها خیلی زود جمع میشود.
اثراث حذف ورزش محلات بر جامعه و ورزش قهرمانی
این نگاه دولتی به ورزش نیز چیزی جز انحراف اهداف ورزش به همراه نخواهد داشت و ماحصل ورزش دولتی یا به عبارتی تزریق تمام منابع ورزش به بدنه ورزش قهرمانی علیالخصوص فوتبال و ورزشهای اسمی، پیشی گرفتن رقبای ما در سطوح بینالمللی، سونامی فقر حرکتی در جامعه، افزایش بیماریهای قبلی و عروقی، گرایش به مواد دخانی و قلیان و در سطح بالاتر موادمخدر، شیوع فساد در جامعه، تمایل همگانی به تماشای برنامههای بیمحتوی ماهوارهای، گسترش بی در و پیکر بازیهای رایانهای و ... است.
بیشک هر قدر ورزش در محلات و پارکها کمتر شود، تمایل به بازیهای رایانهای و مجازی بیشتر میشود که اثرات آن بر همگان آشکار است و آنها قبلا در مقالهای بررسی کردهایم . تمایل به موادمخدر و دخانیات و گرایش به انجام سایر اعمال خلافکارانه و اقسام بزه از دیگر مضرات کمرنگ شدن ورزش در متن جامعه علیالخصوص محلات است.
در بخش فنی و تخصصی نیز به تبع هر قدر انجام ورزش محدودتر شود و به کلاسها و مدارس فوتبال و والیبال و امثالهم ختم شود، گزینش بازیکنان مستعد برای مربیان دشوار خواهد بود. چرا که دلایل خانواده برای فرستادن فرزندان به این کلاسها عمدتا ورزش قهرمانی نیست. چاقی، لاغری، پرکردن اوقات فراغت، چند ساعت در امان بودن از سر و صدای کودکان، چشم و همچشمی و ... از دلایل تمایل برخی خانواده برای ثبتنام فرزندان شان در این کلاسها است.
از دیگر تبعات منفی این امر میتوان به از بین رفتن بازیهای بومی – محلی اشاره کرد. بازیهایی که نسل امروز حتی اسمی از آنها نشنیده است تا چه رسد به اینکه بتواند آنها را انجام دهد!
چاره کار چیست؟
هر چند دغدغه امروز مسئولان در حوزه ورزش با بزرگان و ریش سفیدهای ورزش این مملکت متفاوت است و بیشتر تمایل در هزینه برای ورزش قهرمانی دیده میشود ولی توصیه میشود با هماهنگی صاحبان زمینهای حاشیه شهرها، یا حتی زمینهای به وجود آمده از تخریب ساختمانهای قدیمی مجوز احداث زمینهای خاکی صادر شود تا نسل امروز هم با خاک خوردن و بازی در زمینهای خاکی آشنا شود.
نسل امروز به حاضری خوری عادت کرده و هیچگاه زیر بار مسئولیت نمی رود. در صورتی که تا همین چند سال قبل در شهرهای استان و حتی روستاهای استان انواع و انواع مسابقات و جام ها توسط خود جوانان محل ساماندهی و اجرا میشد.
هماهنگی با ادارات آموزش و پرورش و در اختیار گذاشتن زمینهای ورزشی مدارس از دیگر راهکارهای افزایش گرایش جوانان به ورزش در محیطهای باز است.
امروزه در تابستان فقط مدارس در روزهای دو شنبه و چهارشنبه برای انجام امور اداری و ثبتنام بازگشایی میشوند. جا دارد از این ظرفیت در سطح کلانتر استفاده کرد.
امید است مسئولان در کنار همدلی و تعامل با بزرگان و خاک خوردههای ورزش استان، با وحدت رویه و همدلی زیر بنای توسعه ورزش همگانی و ورزش محلات را بنا نهند و بخشی از بودجه ورزش استان را به توسعه ورزش محلات اختصاص دهند.
روح الله تاجیک
انتهای پیام/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد