به گزارش گلستان ما به نقل از طوبی گلستان؛ ولنتاین، یکی از نشانه‌ها یا نمادهایی است که پیوندهای رمانتیک درروابط بین دو جنس را آشکار می‌سازد. نشانه‌هایی که از طریق آن عشاق و دوستان ودوستداران به کمک آن، پیوند عاطفی و رمانتیک خود را عینیت می‌بخشند. در این نشانه، رمزگان‌های متعددی نهفته است. به گونه‌ای که رمزگشایی این نشانه می‌تواند برخی ازتحولات مهم فرهنگی در حوزه خانواده، روابط اجتماعی و بخصوص پیوندهای بین‌شخصی را توضیح می‌دهد.

*تاریخچه روز ولنتاین

ولنتاین در قرن اول میلادی در روم زندگی می كرد. در آن زمان روم تحت سلطه پادشاهی جنگجو به نام كلادسیوس بود كه دوست داشت سربازان برای حضور سپاهش در جنگ داوطلب شوند ولی مردها نمی خواستند بجگند، و كلادسیوس این كمبود سرباز را ناشی از سستی مردها در ترك عشق می دانست، پس همه نامزدی ها و ازدواج ها ملغی اعلام كرد.

 همانطور كه گفته شد ولنتاین كه در آن زمان یك كشیش بود با او به مبارزه برخاست و به همراه ماریوس مقدس عزم خود را جزم كردند تا زوج های جوان را به طور سری به عقد هم درآورند.

پس از با خبر شدنِ پادشاه از این قضیه برای سر والنتین مقدس جایزه تعیین شد و او زندانی شد.وقتی در زندان بود بسیاری از كسانی كه او آنها را به عقد هم در آورده بود به دیدنش رفتند.

آنها گل و نامه های محبت آمیز خود را از بالای دیوار زندان پرتاب می كردند. تا اینكه سرانجام در روز 14 فوریه سال 269 قبل از میلاد به قتل رسید.

یكی از ملاقات كنندگان او دختر زندانبان بود، روزها به دیدارش می آمد و چند ساعتی با هم صحبت میكردند

روزی كه قرار بود والنتین كشته شود نامه ای برای تشكر از دختر زندانبان نوشت كه با جمله “Love from your valentine”  خاتمه یافت.

در سال 496 بعد از میلاد، پاپ جلاسیوس 14 فوریه را به افتخار او روز ولنتاین نامید. از سالها قبل روز 14 فوریه كسانی كه یكدیگر را دوست داشته اند برای هم هدایایی ساده ای چون گل می فرستادند.

*ولنتاین و تسخیر جامعه ایرانی

ولنتاین اولین موردی نبود که با رشد همه‌گیر و خارق‌العاده خود در مدت زمانی نه چندان طولانی، به امری آشنا در جامعه ایرانی ما بدل شد و قطعاً آخرین نیز نخواهد بود؛ در حالی‌که شبکه‌های ماهواره ای فارسی‌زبان و تبلیغات اینترنتی به طور گسترده‌ای به تبلیغ و ترویج والنتاین می‌پردازند و بر تعداد تبلیغ‌های تجاری وسایل و هدیه‌های مختص این روز سال به سال افزوده می‌گردد، برخورد مسئولان فرهنگی در این خصوص بیشتر به نادیده گرفتن آن محدود می‌شود.

علاوه بر رمزگان‌های عاطفی و اقتصادی، آنچه در ولنتاین خو نمایی می‌کند، عدم حضور هویت، فرهنگ، تمدن و تجربه تاریخی ایرانی و یا حتی نمادهای آن است. نوع کادوها، تعاملات و انگیزه هایی که در کنش های ولنتاین دیده می‌شود، به هیچ‌ وجه ماهیت ایرانی و گاه حتی اخلاقی هم ندارد و از آن‌جاکه آیینی وارداتی است در محتوا، شکل و نمادها، تناقض‌ها و ناسازگاری بسیاری با ارز‌ ها، ذائقه و هنجارهای فرهنگ ایرانی دارد.

در نهایت بهانه بهانه خوبی است برای ابراز علاقه و محبتی که در همه زمانها نسبت به یکدیگر باید انجام دهیم، نه اینکه در روزی این اتفاق رخ دهد تا فرهنگ و منش غرب وارد کشور ما رسوخ کرد باشد و ما این روز را به تبعیت از آنان جشن بگیریم، مگر خودمان تاریخ نداریم مگر آداب ، رسوم و فرهنگ ما ایرانیان به تاراج رفته که نگاه به رفتار دیگران میکنیم.

نکته قابل تأمل این است که چرا علی‌رغم آنکه رسم های ملی و مذهبی متعالی متعددی در ابراز مهر در فرهنگ اسلامی و ایرانی وجود دارد، یک عنصر غیربومی اینقدر در فرهنگ ما رسوخ کرده و جایگزین جش‌ ها و اسطور‌ های عشق در فرهنگ مذهبی و ملی شده است؟

با این تفاسیر جای چند سوال باقی می ماند که "ولنتاین" و کریسمس چه ربطی به ایرانی جماعت دارد ؟!مگر سنتی بیگانه نیست؟مواردی چون ولنتاین و "هالووین" و کریسمس چه فرقی با عید فطر و عید قربان دارند که موقع عیدفطر ،قربان و ... که میشود برخی ها میگویند این عید اعرابست و متعلق به  بیگانگان ... ، ولی موقع ولنتاین و هالووین چنان از خود بیخود میشوند که گویا فتیله میهن پرستیشان نم کشیده است !

 انتهای پیام/