به گزارش گلستان ما به نقل از 8 دی، هفته گذشته و در یک اتفاق عجیب، یکی از مامورین سد معبر شهرداری گرگان در یک نزاع توسط چاقو کشته شد. گفته می شود مامور مذکور توسط یکی از بساط کننده های اجناس کشته شده . درباره این واقعه تلخ چی می توان گفت؟ اینکه چرا کارد باید به استخوان برسد و برای بساط کردنِ جنس و فروش کالا کار به قتل برسد؟ آیا مامورین سدمعبر مشکل هستند و نحوه برخوردهایشان که بیرحمانه ،چکشی و تهاجمی است؟ آیا شایعاتی مبنی بر اینکه برخی وجوهی که برخی مامورین سدمعبر تحت عنوان "حق حساب" می گیرند مشکل اصلی است که کار را به این تنگناها می کشاند؟ آیا مشکل از شهرداری و شهردارشهر است که به مامورین فشار آورده و آنها نیز از ترس از دست دادن شغلشان به همه بساط کننده ها فشار می آورند؟

اما آن سرپرست خانواری که به بن بست رسیده و برای تهیه لقمه نانی و سیرکردن شکم خانواده اش راهی غیر از پهن کردن اجناسش در گوشه ای از پیاده رو ندارد چه گناهی دارد؟ او که پاسخی برای حداقلهای زندگی زن و بچه اش ندارد و اهل دزدی و سرقت هم  نیست چه باید بکند؟ و یا آن زنی که تنها سرپرست خود و بچه هایش است چه می تواند بکند؟ شاید گفته شود راه حلی که اخیرا شهرداری تهران در پیش گرفته و به برخی از این بساط کننده ها در حال مجوز دادن است بخشی از راه حل باشد، فقط بخش کوچکی از راه حل؛ اما مشکل اصلی را باید در دولت دید. دولت بی تدبیر. چون برای خروج از رکود تدبیری مشاهده نمی شود.

رکود بی سابقه حاکم بر بازار و اقتصاد و بی اعتنایی به اقتصاد مقاومتی ، یکی از نتایجش می شود نزاعهای خیابانی و قتل. وقتی تولید نباشد، وقتی کارخانجات بخوابند، وقتی مراکز تولیدی تعطیل شوند و کارگرها روانه خیابانها و بساطها شوند، وقتی برای رفع مشکلات فقط چشم به واردات و رفع تحریمها باشد، وقتی موسسات مالی و بانکها همه میادین و خیابانها را قرق کرده و نقدینگیها ( به جای جریان داشتن در چرخه تولید) در حصر این قبیل موسسات باشد، نتیجه آن می شود که شاهدیم. نزاع دو قشرِ مظلوم و زحمت کش و قتل یکی به دست دیگری.  دولت باید به جای تبریک گفتن به خاطر اجرای برجام ( که در روز اول اجرای آن توسط اوباما و ایجاد تحریمهای جدید به تمسخر گرفته می شود) تدبیری برای رکود بکند و اقتصاد مقاومتی را سرلوحه قرار دهد تا چرخه معیشت مردم رونق بگیرد و همه سفره مردم به تحریمها گره نخورد. 

انتهای پیام/