به گزارش گلستان ما، روزنامه آمریکایی هافینگتون پست در تحلیلی از سیزده چیزی که یک آمریکایی در ایران یاد گرفت نوشت. روبرت نیمن در تحلیلی برای این روزنامه آمریکایی نوشت: من برای اولین بار به ایران سفر کردم. در آنجا چیزهای زیادی است که می توان آموخت. من سیزده چیزی را که در ایران آموختم برای شما می نویسم.

1- اگر شما قصد دارید به دفتر کسی بروید و خیلی خواب آلوده به نظر می رسید، ممکن است از شما پرسیده شود آیا می خواهید چرت بزنید. اگر شما بگویید بله، فورا یک مکان بسیار راحت برای شما تدارک دیده می شود. من با قطع یقین می توانم بگویم که در هیچ کشوری در جهان نیست که شما بتوانید هر زمان که بخواهید چرت بزنید و به همین دلیل این کشور نباید بمباران شود.

2-هر آمریکایی که می خواهد در ایران، همانند یک قهرمان مورد استقبال قرار بگیرد باید بمباران عربستان علیه یمن را با بمباران اسرائیل علیه منطقه محاصره شده غزه مقایسه کند. هر آمریکایی که عربستان را مساوی با اسرائیل بداند می تواند از سوی هر گروهی در ایران دعوت شود.

3-یک برج در وسط شهر تهران وجود دارد که شما می توانید همه شهر را از بالای آن ببینید و در شمال شهر هم می توانید کوه های پوشیده از برف ببینید.

4-اگر شما به بالای برج بروید، ممکن است دختران دانش آموزان ایرانی را ببینید که ممکن است به شما با زبان انگلیسی خوشامد بگویند و بعد از آن در حالی که می دوند بلند بلند می خندند.

5-نکته دیگر، درباره رانندگان در تهران است. آنها هرگز از این نمی ترسند که یک راننده دیگر راه آنها را ببندد. دلیل آن هم این تصور در ایران است که به نظر نمی رسد راه یک راننده دیگر را بستن در فرهنگ رانندگی تهران وجود داشته باشد. آن چیزی که ممکن است در خیابان های آمریکا بستن راه بر کسی حساب شود، در رفتار رانندگان در تهران صد درصد عادی و طبیعی است. هر چند برخلاف رانندگان قاهره، رانندگان تهرانی ظاهرا به چراغ های راهنمایی و رانندگی توجه نشان می دهند.

6-مسئله بعدی جی پی اس در تاکسی های ایرانی است. آنها به جای استفاده از جی پی اس ترجیح می دهند از عابران پیاده و حتی از کودکان خردسال آدرس بپرسند. اگر لازم باشد، آن را تکرار می کنند.

7-برخلاف عقل سلیم، گرفتن یک تاکسی از اصفهان به تهران می تواند دو برابر بیش از اتوبوس طول بکشد. با توجه به علت قبلی.

8-یک جامعه یهودی در اصفهان وجود دارد. چه کسی می داند؟ شاید به همین دلیل است که ساکنان این شهر، اصفهان را نصف جهان می دانند. من و دوست فرانسویم، حتی از یک کنیسه یهودی در اصفهان دیدن کردیم. همسفر من فکر می کرد که بهترین سوغات توراتی است که در اصفهان چاپ شده است. هنگامی که درصدد پیدا کردن تورات بودیم، از زنی که به نظر می رسید از مدیران کنیسه بود و من فکر می کردم کاملا این مسئله حساس است، پرسیدم آیا شما تورات به زبان فرانسوی دارید؟

9-اگر امام جماعت دانشگاه صنعتی اصفهان بفهمد که شما یهودی هستید،‌ او ممکن است در مقابل جمع، دو گونه شما را ببوسد. واقعا بامزه است.

10- دانشجویان دانشگاه اصفهان وقتی یک نفر در حال ارائه سخنرانی است، خجالت نمی کشند که از او سئوال بپرسند. هنگامی که مترجم به من گفت دانشجویان می گویند شما شبیه جان کری حرف می زنید. من گفتم گوش کنید من قبل از جان کری در کار دیپلماسی بودم، پس جان کری کپی من است، ‌نه این که من کپی او باشم. هنگامی که من این را گفتم، دانشجویان بدون این که در انتظار ترجمه فارسی حرف های من باشند، شروع به خندیدن کردند. در آن موقع من با لحن افتخارآمیزی گفتم: همه شما انگلیسی می دانید.

11- نکته جالبی که من و همه جهانگردان آمریکایی در ایران می توانیم ببینیم این است که تی شرت هایی در بازار یافت می شود که به دو زبان انگلیسی و فارسی، نوشته هایی روی آن حک شده است.

12- زمانی ریچارد ویلیام مورفی،‌مشاور سابق وزارت خارجه آمریکا در امور خاور نزدیک و جنوب آسیا درباره تعامل ایران و آمریکا مصاحبه می کرد. او موافقت کرد که در پرس تی وی با من درباره نشست کمپ دیوید بین آمریکا و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس مناظره کند. هنگامی که مورفی ادعا کرد پادشاهان کشورهای حاشیه خلیج فارس هنوز از این مسئله ناراحت هستند که در زمان انقلاب ایران، رهبران ایرانی به پادشاهان عرب حاشیه خلیج فارس توهین کرده و آنها را کافر، بی لیاقت و فاسد خواندند. من در آن زمان اظهار داشتم، اتهام کفر مسئله ای نیست که آمریکا به آن توجه کند. اما درباره فاسد و بی لیاقت بودن اعراب چیزی است که شما در سراسر آمریکا و حتی در بین مقامات این کشور می توانید آن را بشنوید. وقتی او اظهار داشت که ایران به دنبال بی ثبات کردن منطقه است، من از او پرسیدم که آیا زمانی که مقامات دولت عراق و ایران در یک بیانیه مشترک گلایه می کنند که حمله عربستان به یمن نقض فاحش قوانین بشردوستانه بین الملل است، این مسئله می تواند نمونه ای از اقدامات بی ثبات کننده ایران به شمار آید.

13- آخرین نکته ای که در تهران توجه مرا جلب کرد،‌نوشیدن کاپوچینو در فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) بود. هیچ وقت این کار را انجام ندهید. من فکر می کنم آنها هنوز دستور درست کردن کاپوچینو را نمی دانند. شما همان چای را بخورید که یک نوشیدنی خاص این منطقه است و آنها در زمینه درست کردن آن، صدها سال تجربه دارند. تلاش ایرانی ها برای غنی سازی اورانیوم در مقایسه با دمنوش های ایرانی هیچ به حساب می آید./ مشرق