اکنون که دولت با خروج تدریجی خود از برجام میخواهد به اروپا در جهت انجام تعهدات خود ذیل توافق هستهای فشار بیاورد، اروپا نیز اینستکس را برای جلوگیری از خروج ایران راهاندازی کرده است. در چنین شرایطی باز هم برخی با نگاه خوشبینانه به اینستکس نگاه کرده و سعی می کنند آن را قدمی از سوی اروپا بدانند.
به گزارش گلستان ما به نقل از راه دانا؛ عملکرد اتحادیه اروپا در یک سال گذشته نشان می دهد که همه اقدامات کشورهای اروپایی به ویزه اتحادیه اروپا در راستای سیاست فشار حداکثری آمریکایی ها بوده و خارج از خواسته های آمریکا قدمی در قبال ایران برنداشته است.
از قبل از بازگشت تحریمهای آمریکا در آبان ماه، بیشتر شرکتهای اروپایی از ایران رفته بودند، بانکهای اروپایی اکثر تراکنشهای بانکی مرتبط با ایران را رد میکردند و کشورهای اروپایی واردات نفت از ایران را قبل از 13 آبان به صفر رسانده بودند و حتی بعد از اینکه آمریکا معافیت تحریمی به دو کشور اروپایی ارائه کرد، این کشورها از واردات نفت ایران خودداری کردند. به این ترتیب اروپاییها کاملا از تحریمهای آمریکا به طور غیررسمی تبعیت کردند.
بعد از خروج آمریکا از برجام اروپا اعلام کرده بود که تا ژانویه 2019 بسته پیشنهادی جدیدی برای کم اثر کردم تحریم های آمریکا و خروج این کشور از برجام ارائه می دهد اما با فرارسیدن ژانویه 2019 این بار هم اروپا به وعده های خود عمل نکرده و برنامه های جدیدی برای بی اثر کردن تحریم ها پیشنهاد داد.
اقدامات نمایشی که فایدهای برای ایران نداشت
اروپا از یک طرف ایران را امیدوارانه در موضع وابستگی به خود نگه داشته و از طرف دیگر تنها به انجام برخی از اقدامات نمایشی در قبال خروج آمریکا از برجام بسنده کرد به عنوان مثال اروپا قانون مسدود سازی را با یک ماه تأخیر از زمانی که قول داده بود در مرداد ماه سال گذشته اجرا کرد که در حقیقت این قانون یک اقدام نمایشی بود.
قانون مسدود سازی و شوی سیاسی اتحادیه اروپا
قانون مسدودسازی که اولین بار در سال 1996 برای محافظت از شرکتهای اروپایی در برابر تحریمهای آمریکا علیه کوبا تصویب شد صرفا یک واکنش سیاسی بود که آمریکا را وادار به کوتاه آمدن از مواضع خود کند و در این دوره نیز همزمانی اجرای این قانون با دور اول تحریمها تنها برای گرفتن ژست سیاسی بود.
وعده پوچی به نام تجارت بانک سرمایه گذاری اروپا با ایران
یکی دیگر از وعده های پارلمان اروپا که در اواسط تیرماه سال گذشته مطرح شد این بود که بر اساس طرح این پارلمان، بانک سرمایه گذاری اروپا تجارت خود با ایران را آغاز کند اما نکته ناامید کننده این طرح الزام آور نبودن آن بود.
بعد از مدتی این ناامیدی به شکل عملی نمایان شد تا جایی که بانک سرمایهگذاری اروپا زیر بار اجرای این تصمیم نرفت و مقامات این بانک اعلام کردند که نمی توان تحریم های آمریکا علیه ایران را نادیده گرفت و با وجود حمایت از تلاشهای اروپا برای زنده نگه داشتن توافق هستهای ایران، عملاً امکان کار کردن با ایران برای بانکهای اروپایی وجود ندارد.
کاهش 70 درصدی صادرات نفت ایران به اروپا
اتحادیه اروپا در کنار وعده بهبود اوضاع بانکی ایران و ایجاد سازوکاری برای تسهیل روابط و تراکنشهای بانکی ضمانت دیگری به ایران داده بود و آن هم تضمین فروش نفت ایران بود؛ همین تضمین اروپا در نهایت منجر به برنامه ریزی هایی هم شده بود تا جایی که نمایندگان مجلش و دولت بودجه سال 98 را بر اساس این تضمین بر مبنای فروش یک و نیم میلیون بشکه قرار دادند!
اما این تضمین اروپا هم در اندک زمان ممکن به بن بست رسید و فروش نفت ایران با مشکلاتی مواجه شد؛ گزارش های منتشر شده درباره صادرات نفت خام ایران تا مهر ماه سال گذشته نشان میداد که اروپا نه تنها بر سر تعهدات و تضمین های خود نماند بلکه صادرات نفت ایران به اروپا در آن زمان تا 71 درصد نیز کاهش داشت.
این کاهش در ادامه بیشتر شد تا جایی که اروپایی ها در خصوص تحریم های نفتی کاملا همراه با سیاست های آمریکا قدم برداشتند و حتی طی هفته گذشته یکی از نفتکش های ایرانی توسط انگلیس توقیف شد.
نکته قابل توجه این است که کشورهای اروپایی برخلاف کشورهای آسیایی نظیر چین، هند، ترکیه و روسیه حتی حاضر نشدند درخواست معافیت از تحریم های نفتی از آمریکا داشته باشند!
این کم توجهی اروپا تا جایی ادامه داشت که صدای زنگنه هم در آورد؛ زنگنه در نشست خبری گفته بود: بعد از تحریم فقط کشور ترکیه است که از جمع کشورهای اروپایی از ما نفت میخرد و اروپاییها به هیچ عنوان نفت از ایران برداشت نمیکنند با این که دو کشور اروپایی عملاً مجوز خرید نفت از ایران را دارند و ما بارها با آنها تماس گرفتهایم اما جواب تماس ما را نمیدهند!
اروپا و خط و نشان های موشکی برای ایران
اروپا بعد از خروج آمریکا از برجام حتی در ظاهر هم نخواست ژست سیاسی خود درباره موضوعات موشکی ایران را حفظ کند و با وجود اینکه اساساً برجام درباره موشک های ایران نگاشته نشده بود، در رابطه با مسائلی موشکی و منطقهای ایران کاملا با آمریکا همراهی کرد.
دو کشور اروپایی انگلیس و فرانسه بارها پرونده موشکی ایران را به شورای امنیت بردند تا به کشور فشار بیاورند. مسئولین اروپایی هم در جاهای مختلف تاکید کردهاند با آمریکاییها بر سر مسائل منطقهای، موشکی و حقوق بشر ایران با آمریکاییها همسو هستند.
آنچه که مشخص است، سیاست اروپاییها در عمل نسبت به سیاست فشار حداکثری آمریکا نه تنها هیچ واکنشی نداشته بلکه کاملاً همراه بوده و حتی پازل فشار آمریکا بر ایران را تکمیل کرده است.
طبیعی است اکنون که دولت با خروج تدریجی خود از برجام میخواهد به اروپا در جهت انجام تعهدات خود ذیل توافق هستهای فشار بیاورد، اروپا نیز اینستکس را برای جلوگیری از خروج ایران راهاندازی کرده است. در چنین شرایطی باز هم برخی با نگاه خوشبینانه به اینستکس نگاه کرده و سعی می کنند آن را قدمی از سوی اروپا بدانند.
سابقه بدعهدی های اروپا در یک سال گذشته و بررسی پرونده سیاه آنها حاکی از آن است که دیوار اروپا دیواری نیست که بتوان روی آن یادگاری نوشت و از همین جهت تلاش برخی برای سیاه نمایی درباره گام های ایران برای خروج از برجام و عدم نیاز به فناوری هسته ای تنها به ایجاد دو قطبی در جامعه دامن زده و پازل فشار آمریکا را تکمیل می کند.
سیده راضیه طاهریان
انتهای پیام/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد