به گزارش گلستان ما، افزایش چشمگیر تولید پنبه در سال جاری از زمره آخرین این خبرها در سلسله توفیقات بخش کشاورزی به شمار می‌آید. اما گزارش ارائه شده از استان گلستان در تغییرشیوه کشت برنج از آبیاری غرقابی به کشت مستقیم و خشکه کاری را نه در قالب یک موفقیت عادی بلکه بایستی در قامت یک انقلاب سبز دیگر دانست. برنج محصولی است که ظرف شش دهه اخیر از جایگاه یک غذای اصلی در سفره‌های مردم شمال به صورتی فراگیر میهمان سبد غذایی تمامی مردم شده است.

جمعی از کشاورزان شجاع و بدعت گذار برنجکار در استان گلستان از چند سال قبل به تدریج مبادرت به دگرگونی در شیوه رایج کشت برنج کردند. آنان از مجموعه ارقام اصلاح شده‌ای که توسط موسسه تحقیقات برنج کشور به این برنجکاران این استان معرفی شده بود استفاده کرده و به جای کشت به صورت نشاء و آبیاری غرقابی، بذور برنج را بطور مستقیم در زمین خشکه زار کاشته و با روش بارانی آبیاری کرده‌اند. آنان موفقیت‌های به دست آمده در سال‌های گذشته را در سال جاری، در سطوح بزرگتری به اجرا درآوردند. عملکرد و نتایج بدست آمده از این شیوه تغییر کشت بدون تردید نام این طلایه داران اصلاح و بهبود را بر عرصه سبز آینده کشورمان به ماندگار خواهند نوشت.

آنان با دستیابی به عملکرد ده تن در هکتار در این شیوه کاشت و به خصوص با کاهش مصرف آب به یک سوم در مقایسه با آبیاری غرقابی، نقشه راه روشنی را برای تامین خودکفایی این محصول و حتی صادرات آن رقم زدند. از اولین دستاوردهای این شیوه ابداعی این است که محصول برنج از محدوده استان‌های شمالی کشور خارج و امکان توسعه آن در نقاط مختلف کشور وجود دارد. اگر بدانیم که حدود 600 هزار هکتار برنجکاری در حاشیه دریای خزر به ویژه سطوحی که با آب چاه آبیاری می‌شوند اتفاقا شرایطی آسیب پذیر داشتند و هر سال و با بالا آمدن آب شور تحت الارضی خطر شوره زار شدن دارند به این نتیجه می‌رسیم که این شیوه جدید کاشت و کاهش معنی دار مصرف آب در گام نخستین اقلیم زراعی شمال را از نابودی نجات خواهد داد.

بدون تردید توسعه این شیوه کاشت برای محصول برنج نه تنها امکان کاهش واردات یک میلیون تنی آن را در سال تا حد صفر فراهم می کند بنظر می رسد که زمینه حتی صادرات این محصول را هم بوجود اورد. برای ارزیابی نتایج اقتصادی این شیوه کاشت کافی است که بدانیم ارزش ارزی واردات سالانه برنج حدود 700 میلیون دلار است. در اینجا باید ستایش خود را از همت والای این بهره برداران که جسورانه خطر و زیان احتمالی را پذیرفتند دریغ نکنیم . کشاورزانی که در امتداد پیشینیانی در فلات مرکزی کشورمان قرار گرفتند که بجای واهمه از هیولای خشکی با ابداع آبیاری کوزه ای و حفر قنات نام ایران را بر تارک دیرینه کشاورزی دنیا ثبت کردند. امید آن داریم در فضای تحریم اقتصادی تحمیل شده حال حاضر بر مردم کشورمان از این پس شاهد شکوفایی خلاقیت های بیشتری برای برون رفت از انسداد موجود باشیم.

انتهای پیام/