به گزارش گلستان ما به نقل از راه دانا، رئیس جمهور به مناسبت سالروز انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نشست خبری را با حضور برخی فعالین رسانه ای داخلی و خارجی برگزار کردند. طی سخنرانی رئیس جمهور و پرسش و پاسخ های خبرنگاران نکات مهمی از جانب ایشان مطرح شد. یکی از نکات مطرح شده موضوع بحث برانگیز ربط بحران آب با تحریم ها بود. بحثی که شخص رئیس جمهور خود در سخنرانی گذشته آن را مطرح کرده بودند و با نقدهای جدی از جانب سایر مسئولان، کارشناسان و حتی آحاد مردم مواجه شده بود. و آن سخن آنکه رئیس جمهور چند روز پیش در مراسم دهمین دوره جایزه محیط زیست گفت: "تحریم‌های ظالمانه باید از بین برود تا سرمایه بیاید و مشکل محیط زیست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبی زیاد شده و بانک‌ها احیا شوند".

در هر صورت در نشست مذکور مجدداً این موضوع بحث برانگیز مطرح شد. به نحوی که روحانی راجع به گره زدن آب خوردن مردم به تحریم ها گفت: "در زمینه تحریم دو مسئله مهم را مدنظر داشته باشید. اول عمق تحریم و دوم مدیریت تحریم است. تحریم غیر انسانی است. تحریم کور بوده و نه هدفمند. اگر تحریم علیه صنعت بود عبارات من اغراق داشت اما این تحریم برای خرید گندم هم بود و برای هرگونه سرمایه گذاری در ایران بود حتی سرمایه گذاری برای سدی بود که آب خوردن مردم یک شهر را تامین کند. حتی برضد دارو تجهیزات پزشکی بود. وی افزود: ابعاد تحریم وسیع بود اما این دولت مدیریت کرد و اگر باقی بماند باز هم مدیریت خواهد کرد. دلیلش این است که در این دو سال هم مدیریت کرده است.

همانگونه که مشخص است رئیس جمهور در ادمه سناریو برخی مسئولان دولتی مبنی بر به گره زدن همه مشکلات کشور به تحریم ها این بار مسأله کم آبی را هدف قرار داده و اعلام کرده است اگر تحریم ها برداشته شود ما خواهیم توانست بحران به وجود آمده در آب را حل کنیم. دلیلی که ایشان برای اثبات این مدعای خود ذکر کردند اثرگذاری تحریم ها بر صنعت سدسازی کشور بود. به طوری که میتوان به این نتیجه رسید که یکی از اصلی ترین علت های بروز  مسأله کم آبی کشور مناسب نبودن و یا عدم احداث سد در کشور بوده است. به این معنی که با شدت یافتن تحریم های هسته ای در سال های اخیر  مانع سد سازی کشور شده است و امروز با بحران کم آبی مواجه شده ایم. در همین زمینه ذکر چند نکته مهم خواهد بود:

ـ اولاً آنکه با توجه به اینکه مشکل کم آبی چند سالیست به طور جدی مطرح  می شود و برای حل این مشکل بحث ها و برسی های بسیاری به عمل آمده است. حداقل اینکه در طی سالیان اخیر چندین و چند همایش و کنفرانس با موضوع بحران آب برپا شده است و در این نشست ها بارها از علت های این معضل ملی با آمار و سند نام برده است. به طوری که دیگر نه فقط برای قشر نخبه کشور بلکه تقریباً برای اکثر عامه مردم این موضوع جا افتاده است که یکی از مهمترین علت های بحران کم آبی عدم سرمایه گذاری در سدسازی نبوده و نسیت. بلکه فقدان مدیریت صحیح در مصر بهینه آب مشکل اساسی کشور است. مصداق این مدعا آنکه مکرراً مسئولان در مصاحبه های خود مطرح کرده اند ایران حداقل تا یک دهه آینده با بحران آبی شدید روبه روست و ساخت سد هیچ توجیهی نخواهد داشت. یا اینکه وزیر نیرو در سخنان خود از اسراف در سد سازی طی سال‌های گذشته شکایت داشته و اذعان کرده اند حجم ساخته شده بالغ بر ۷۶ میلیارد مترمکعب است در حالی که بیش از ۴۶ میلیارد مترمکعب آب برای تنظیم نداریم.

نداشتن تدبیر و مدیریت صحیح به این معنی که طبق اظهارات وزیر کشاورزی بیش از 90درصد مصرف آب کشور در بخش کشاورزی است و فقط اگر 10 درصد مصارف آب در این بخش کاهش دهیم به اندازه کل آب شرب و  صنعت، آب ذخیره خواهد شد. این در حالی است که هر روز مشکل کم آبی در حال تشدید شدن است اما مدیران کشور هنوز نتوانسته اند برای بالا بردن راندمان آبیاری توسط شیوه های آبیاری تحت فشار، تغییر نوع کشت، یا تغییر شیوه کشت و روی آوردن به کشت صنعتی و... راه چاره ای بیندیشند و در زمینه صرفه جویی مصرف آب در بخش کشاورزی اقدامی جدی داشته باشند.

ـ ثانیاً آنکه اگر واقعاً مشکل بحران آب کشور سد سازی و کمبود سرمایه گذاری در این بخش بوده باشد که باید یاد آوری شود دولت با ادله شرایط وخیم اقتصادی و وضعیت خشکسالی روستاها  اجازه برداشت  500 میلیون دلار از صندوق توسعه ملی برای اجرای طرح های آبرسانی روستاها  را از مقام معظم رهبری گرفته است و این مهم در قانون بودجه سال 94 هم ذکر شده است.پس با جود اجازه دسترسی به این منابع ـ البته به شرط  آنکه این منابع را در همان زمینه ای که باید خرج شود نه اینکه صرف واردات و امورات اینچنینی گردد ـ دیگر نیازی به سرمایه گذاری بخش خارجی در این زمینه نخواهیم داشت. پس با این حال چرا باید از عدم سرمایه گذاری و یا تحریم سرمایه گذاری بخش خارجی در حوزه سد سازی کشور گلایه کرد؟

ـ نکته مهم دیگر آنکه طبق آمار منتشر شده در دوران پس از انقلاب اسلامی ظرفیت و توان قابل توجهی در بخش سدسازی کشور به وجود آمده است. به طوری که در حال حاضر با تکیه بر توان و پتانسیل نیروهای داخلی مجموعا ۱۳۳۰ سد در کشور وجود دارد که از این تعداد ۶۴۷ سد به بهره برداری رسیده، ۵۳۷ سد در دست مطالعه و ۱۴۶ سد نیز مرحله اجرایی را می‌گذراند و در حال حاضر ایران بعد از چین و ترکیه سومین سازنده سدهای بزرگ در جهان است  و در این حوزه نه تنها نیازمند کمک و سرمایه گذاری سایر کشور هاست بلکه به عنوان صادر کننده این صنعت پروژه های سدسازی در سایر کشور ها را عهده دار است.

در نهایت قابل ذکر است در زمانی که در آستانه توافقات و به نتیجه رسیدن مذاکرات دو ساله هستیم مسلماً  واضح ترین سیاستی که مسئولان بر اجرای آن باید اصرار داشته باشند و مردم را در مسیر آن راهنمایی کنند آن است که تحریم ها و فشارهای خارجی بر اقتصاد کشور را بی اثر بدانند تا به این وسیله راه را هرچه بیشتر بر زیاده خواهی های طرف مقابل مذاکرات ببندند. اما وقتی سخنان مسئولان کشور به طرف سیاه نمایی وضعیت کشور و اثرگذار بودن تحریم ها  تا حد گره زدن آب خوردن مردم به تحریم ها می شود نتیجه آن خواهد بود که دیگر بحث منافع ملی  رنگ باخته است و در زمان حاضر عده ای به هر بها و قیمتی به دنبال صرفاً توافق با آمریکا و غرب هستند که اگر اینچنین نبود سعی در رفع و بازپس گیری سخنان اشتباه و غلط می شد نه اینکه با ذکر دلایلی واهی و بی پایه سعی بر اثبات آنها باشد.

انتهای پیام/