آیا میدانید فلسفه نخاراندن بدن در موقع احرام حج چیست؟

آیا این نیست که خداوند میخواهد بگوید این بدن حرمت دارد، امانت است، امانت دار خوبی باش.
در مثل داریم: عقل سالم در بدن سالم

خود شخص امام حسین علیه السلام در دعای عرفه بابت ریزترین ظرافتهایی که خداوند در خلقت بدن مبارکش قرار داده، شکر میکند.

حالا چه میشود کسی که مدعی است برای ایشان عزاداری میکند،
به این بدن تجاوز میکند و از سلامتی خدادادی بی بهره اش می سازد؟!

اگر غرض همدردیست؛ که مثلأ بی بی حضرت زینب سلام الله علیها سرمبارکشان را به محمل زدند و این جوازی برای ماست که چنین کنیم، باید گفته شود که طبق روایات محملی در کار نبوده و اتفاقأ یکی از ذکرهای مصیبت همین نحوه انتقال اسراست. (افسانه سر به محمل کوبیدن)

حالا بر فرض که چنین بوده و ما بخواهیم برای شبیه تر کردن خودمان به این خاندان،
همان حوادث را تکرار کنیم؛
پس همت کنید و سنگ تمام بگذارید!
در این واقعه دستان حضرت ابوالفضل علیه السلام قطع شده است،
دستانتان را به نشانه سگ ایشان بودن و مطیع بودن قطع کنید!

عجب اینجاست که اینهمه واقعه آنروز حادث شده، فقط یک گوشه آن را گرفته ایم!
اگر ادعای همراهی با حضرت زینب سلام الله علیها را داریم،
که ایشان فرمودند در آن سرزمین چیزی ندیدند جز زیبایی!
بروید آن زیبایی را پیدا کنید و به جهان عرضه کنید.

برویم سخنان حضرت را از بر کنیم و در این روزها، آن خطبه ها را فریاد کنیم.

قمه زنی جز وحشت پندار دیگری در اذهان نمی آفریند،
و آن بزرگواران جز آرام کردن همدیگر درآن روز کاری نداشتند.
کلب بودن و قلاده بستن معنی به حقارت کشیده شدن میدهد،
ولی فریاد حسین علیه السلام آزادی و آزادگی بود.

این خاندان که نظیرش را جهان ندید،
زیباترین شعرها و ماندگار ترین کلمات را در میدان جنگ سرودند؛
اما تقلید از صدای حیوان نجسی چون سگ را در هیچ کجای جهان هنر نمیدانند
بلکه یک تنزل از مقام آدمیت به شمار میآید.

در قرآن و روایات و احادیث و ... هیچ کجا انسانی از سگ شدن به عروج نرسیده.
بلکه از همراهی انسانها بوده که سگی به مقام رسیده.من آنچه شرط بلاغ بود با شما گفتم...

منبع: وبلاگ رزمنده سایبری

انتهای پیام/