«آنا ثانی»، طراح لباس مریلا زارعی در جوایز فیلم "آسیا پاسیفیک" است و در طراحی کت این لباس تلفیقی از چاپ، گلدوزی و تکه‌دوزی را بر روی اشکال هندسی پیاده کرده است. او از سال 1374 طراح لباس و صحنه در سینماست و همچنین لباسی را که باران کوثری در جشنواره فیلم برلین بر تن کرده بود، طراحی کرده است.
وی درباره طراحی این لباس که تلفیقی از معماری ایرانی و مدرن است به خبرنگار ایسنا گفت: مدت‌ها بود فکر و پیگیری می‌کردم تا هنرمندانی که به هر عنوان از ایران خارج می‌شوند چه پوشیده‌اند و یا چرا لباسی را که پوشیده‌اند انتخاب کرده‌اند؟ چون به عنوان طراح لباس دوست دارم آنها چه بپوشند. در کل به این جمع‌بندی رسیدم، شاید انتخاب لباس محلی خام که شبیه به یک خطه‌ی ایران است چندان جالب نباشد، البته نه به این معنا که من برای این دسته لباس‌ها ارزشی قائل نیستم؛ بلکه فکر می‌کنم مقطعی رسیده که باید نگاه‌مان به طراحی لباس کمی متفاوت‌تر و فراتر از همان نمونه‌های بومی باشد.
او ادامه داد: تمایل داشتم این لباس در جوایز "آسیا پاسیفیک" حتما شاخصه ایرانی داشته باشد، اما نه به معنی یک لباس محلی، بنابراین تصمیم به استفاده از اِلمان‌های معماری گرفتم.
ثانی افزود: بسیاری از بِرندهای دنیا به شکل‌های متفاوت از طرح معماری ایران بهره برده‌اند، زیرا کشور ما از نظر هنر غنی است و می‌تواند یکی از گزینه‌های طراحی از هرجای دنیا باشد؛ بنابراین در کلکسیون‌های دنیا هم می‌بینیم که برداشت‌هایی از این نوع معماری شده است، اما این‌بار تصمیم گرفتم با توجه به اینکه ایران کشور خودم است و شناخت بیشتری از رنگ‌ها، معماری و نوستالژی آن دارم، آن را از منظر خودم به تصویر بکشم.
این طراح همچنین درباره رنگ لباس اضافه کرد: ترجیح دادم با توجه به شباهت‌های رنگی لباسی که خانم زارعی در جشنواره فیلم فجر پوشیده بود، باز هم به سراغ خانواده رنگ‌های آبی بروم و به روی لاجوردی تاکید کردم.
او با بیان اینکه همه پروسه تولید پارچه را خودش انجام داده است، درباره چاپ پارچه آن اظهار کرد: چاپ پارچه لباس را در مدت زمان 10 الی 15 روزه انجام دادم. ما در کشورمان و در پروسه چاپ پارچه بسیار فقیر هستیم و این مسئله اجازه نمی‌دهد کار در این زمینه را از آنِ خود کنیم. درست است که این کار را انجام می‌دهیم و همیشه باید تابع تولید و مد کشورهای دیگری مانند ترکیه و چین باشیم تا پارچه را به ما بدهند و آن را تبدیل به لباس کنیم، اما این کار تحمیلی و جذاب نیست. متاسفانه سالهاست که نساجی کشور ما به فراموشی سپرده شده است.
ثانی بیان کرد: در این لباس از یک‌سری تولیدات محدود برای جنس پارچه در ایران استفاده کردم که تن‌خور درستی داشته باشد، گرچه با مشکلاتی هم برخورد کردم تا نهایت به نتیجه مطلوب رسیدم. با توجه به جنس پارچه که ایرانی است به این فکر می‌کردم که چطور می‌توانم در این معماری خالص ساختارشکنی کنم. بنابراین به نظرم آمد که گل لاله عباسی و قالی‌های ایرانی متعلق به مقطع تاریخی خاص و بعد از اسلام هستند و با هم همخوانی دارند و می‌توانم آنها را تلفیق کنم. از طرفی نقش زمینه لباس هندسی بود و من نیاز به یک نرمش زنانه‌تر داشتم.
وی افزود: اتفاق جالب دیگر این بود که توانستم رقصی از نقش‌ها و رنگ‌ها و صلابت و پایداری از خطوط هندسی را انجام دهم و هنگامی که شروع به پیاده کردن گل‌های لاله عباسی روی پارچه کردم به نظرم رسید کار صحیحی را انجام دادم و این ساختار شکنی و تلفیق نقش قالی و معماری را دوست داشتم.
او بیان کرد: علاقه‌مند بودم در بحث اقتباس صرفا از یک فرم خاص در معماری بهره نگیرم و در بین نقوش هندسی با اقتدار به دنبال نرمش زنانه‌ای می‌گشتم که آن را در طرح لاله عباسی فرش جستم و این گونه طرح قالی و معماری به هم گره خورد. درباره طیف رنگی هم دقت کردم تا کار با هم ادغام شود و در عین حضور، نرمش و قرابت رنگی کنار هم داشته باشند؛ بنابراین گل قالی هم به خانواده لاجوردی‌ها پیوست.
ثانی ادامه داد: موضوع مهم دیگری که در شاخص لباس زیبا است نیاز به جزئیات بیشتری مانند کیف و کفش و جواهرات بود؛ بنابراین کیف و کفش هم با توجه به رنگ‌بندی پارچه و از همان جنس انتخاب شد.
این طراح لباس ابراز امیدواری کرد، هر عزیزی که به عنوان نماینده از ایران به کشور دیگری می‌رود زیبا پوش باشد.
او درباره استفاده از هنر و سنت ایرانی در لباس گفت: تعصبی در این زمینه ندارم، از آنجایی که هنوز در آمد و شدها به روی نشانه‌های ایرانی تاکید گذاری نشده، احساس می‌کنم جای کار وجود دارد و احتمال اینکه در آینده و طراحی لباس‌های پیش‌رو از هنر ایران استفاده کنم بسیار است؛ زیرا معتقدم در این زمینه کار بسیاری انجام نداده‌ایم و احساس می‌کنم می‌توانیم با توجه به منابعی که داریم مانور بدهیم. در نهایت چیزی که برایم اهمیت دارد، طراحی یک لباس درست است؛ حال منشا حسی آن می‌تواند از هر مفهومی الهام گرفته باشد.
او با تاکید بر اینکه یکی از اصل‌های مهم خروجی این کار، زحمات یک گروه از دوستان و همکاران در مجموعه ما است، گفت: باید از همه آنها تشکر کنم، زیرا یک خروجی درست مستلزم همکاری جمعی صحیح است.
مهرو رهبری نیز که کیف و کفش مریلا زارعی در جشنواره "آسیا پاسیفیک" را تولید کرده است به خبرنگار ایسنا، گفت: شرکت تولید و بازرگانی "عالی‌خان" محصولات چرمی را به صورت عمده تولید می‌کند و از قبل با خانم ثانی گفت‌وگوهایی داشتیم که کلکسیون‌های او را در رابطه با طراحی‌های لباس هنرمندان کامل کنیم.
دبیر انجمن چرم ایران ادامه داد: یک هفته قبل از اینکه خانم زارعی به جشنواره برود تصمیم گرفته شد که این کیف و کفش طراحی شود، بنابراین با توجه به منابع و حساسیت‌های بالایی که داریم، همچنین بهره‌گیری از اساتید مختلف در زمینه کیف و کفش، توانستیم در مدت زمان کوتاهی آن را تولید کنیم.
او با اشاره به اینکه برای تولید این کیف 24 ساعت نخوابیده است، بیان کرد: خوشحالم که از صفر تا 100 لباس خانم زارعی کاملا ایرانی شد.
رهبری گفت: همچنین تلاش کردیم از بهترین قالب‌های موجود برای تولید کفش استفاده کنیم و با توجه به اینکه ماشین‌آلات و دستگاه‌هایمان به روز است، مشکلی در این زمینه پیش نیامد و خدا رو شکر خانم زارعی هم از آن راضی بود. / ایسنا
انتهای پیام/
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد