به گزارش گلستان ما،  پارک ملی گلستان نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک تا قبل از سال 1336 از شکارگاه‌های شناخته‌شده و پرآ

وازه کشور محسوب می‌شد و به جنگل گلستان مشهور بود.

در 19 مرداد سال 1336 به نام منطقه حفاظت‌شده ˈ آلمه وایشکیˈ تحت حفاظت و حمایت کانون شکار ایران قرار گرفت.

پارک ملی گلستان که با وسعت 91 هزار و 895 هکتار تحت حفاظت قرارگرفته در سال 1977 به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (MAB) یونسکو اهداء شد و تاکنون نیز جایگاه خود را در خانواده ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره جهان حفظ کرده است.

این پارک در شرق استان گلستان و در حدفاصل استان‌های گلستان و خراسان شمالی قرار دارد که مدیریت آن در اختیار شهرستان گالیکش است.

پارک ملی گلستان پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است که 1362 گونه گیاهی که یک‌پنجم فلور گیاهی ایران را شامل می‌شود.

همچنین تاکنون 69 گونه پستاندار، 150 گونه پرنده، سه گونه دوزیست و 24 گونه از خزندگان در این پارک شناسایی‌شده‌اند که نشان از اهمیت حیاتی این پارک دارد.

این پارک شامل دره‌ها و چشم اندازهای متنوع، منابع آبی متعدد نظیر رودخانه‌ها، نهرها و چشمه‌ها و آبشارها است و از تنوع زیستی و ارزش‌های اکوتوریستی بالایی برخوردار است.

پوشش گیاهی این پارک شامل بلوط ، بلند مازو، ممرز، انجیلی، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، اوری، توسکای قشلاقی، کلهو، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل و ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیرخشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروانکش، گون، چوبک، درمنه، خارشتر و ارس است.

جاده ترانزیتی و بین‌المللی تهران به مشهد مقدس نیز از وسط این پارک ملی عبور می‌کند.

پیش از مشاهده تصاویر جا دارد از رییس پارک ملی گلستان جواد سلیاری به دلیل اجازه عکاسی در این پارک و یحیی مرادی مسئول روابط عمومی پارک ملی گلستان به دلیل همراهی تشکر نماییم.

لازم به ذکر است برای عکاسی و حضور در محدوده یادشده نیاز به کسب اجازه از اداره کل محیط‌زیست استان گلستان است.

به دلیل حجم بالای و تعداد زیاد تصاویر در سه مطلب جدا ارائه می شود.

عکس: عیسی خسروی

انتهای پیام/