شهید عباسعلی کبیری بالاجاده در بخشی از وصیتنامه خود مینویسد: پدر جان! ما با این بدن ضعیف و ایمان کم به «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی» حسین سرور شهید لبیک و برای مبارزه با کفار بعثی به این سرزمین خون شهادت هجرت کرده تا با خون ناقابل خود بتوانیم اسلام را از شر کفار نجات بخشیده و حکومت اسلامی را در عراق پیاده کنیم.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما» و به نقل از نوید شاهد؛ شهید «عباسعلی کبیری بالاجاده» یکم فروردینماه ۱۳۳۷، در روسـتای بالاجاده از توابع شهرستان کردکوی به دنیا آمد.
پدرش محمد، کشاورز بود و مادرش شمسه نام داشـت.
تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارمند بیمارستان بود. سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد.
از ســوی بسیج در جبهه حضور یافت و در ۱۶ آبانماه ۱۳۶۱، در اهواز بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید، مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد. برادر وی محمدابراهیم نیز شهید شده است.
در ابتدای وصیتنامه شهید نوشته شده است« اینک که با یاد خدا به جبهه برای حمله بر سپاه کافر آمادهام نه برای انتقام، بلکه به دنبال به دنبال احیای دین، تداوم انقلاب و امنیت میهن و سلامتی رهبرم و ادامه راه شهدا پای در چکمه کردهام. خدا را به یاری میطلبم و از او میخواهم که مرا به راهی که خود صلاح میداند هدایت کند. »
در بخشی دیگر از دستنوشتههای شهید «عباسعلی کبیری بالاجاده» خطاب به پدر و مادرش آمده است: پدر جان و مادر جان! به یاد خدا باشید و در هیچوقت و هیچ شرایطی خدا را فراموش نکنید و هیچ کاری را دررابطهبا غیر خدا انجام ندهید که آن کار برای شیطان است. ایمان به خدا و ائمه طاهرین داشته و هیچ کاری بدون ذکر خدا انجام ندهید که عاقبت به شکست منجر خواهد شد.
انتهای خبر/
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد