به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما» و به نقل از نوید شاهد، شهید عبدالله البرزی، پنجم آبان ۱۳۴۳ در روستای نوکنده از توابع شهرستان بندرگز به دنیا آمد.
پدرش حسن، کشاورز بود و مادرش شهربانو نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. او نیز کشاورز بود و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت.
چهارم اسفند ۱۳۶۲ در دهلران توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. پیکر وی مدت‌ها در منطقه بر جا ماند و نهم آذر ۱۳۸۲ پس از تفحص در گلزار شهدای امامزاده حبیب اله زادگاهش به خاک سپرده شد.

 خاطره‌ای به نقل از مادر

 شبی که قرار بود برای اولین و آخرین بار به جبهه برود تا صبح نخوابید و از شادی چشم روی‌هم نگذاشت. تا خود صبح مشغول خواندن نماز بود. هنگام خواندن نماز حالت عجیبی داشت. اشک می‌ریخت و باخدای خود راز و نیاز می‌کرد. بعد از اینکه نمازش تمام شد روی ایوان مشغول قدم‌زدن شد.

نزد او رفتم و گفتم: عبدالله جان چه خبر است چرا نمی‌خوابی؟ عبدالله درحالی‌که چشمانش برق می‌زد گفت: مادر جان من امروز به آرزوی خودم می‌رسم و به جبهه می‌روم. من امشب از خدا خواستم شهادت را قسمت من کند. پس اگر شهید شدم اصلاً ناراحتی نکن و در مشکلات به خدا توکل کن.»

انتهای خبر/