به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما» به نقل از نوید شاهد، شهید حسینعلی معماری بالاجاده، فرزند علی‌اصغر یکم اردیبهشت ۱۳۴۷ در روستا ولاغوز از توابع شهرستان کردکوی متولد شد. پدرش کارگر و مادرش خانه دار بود.

دوران کودکی را در دامان والدینش به خوبی سپری کرد سپس به سن هفت سالگی رسید و در مدرسه ابتدایی روستایشان ثبت نام کرد. پس از سپری نمودن این دوران بخاطر یکسری مشکلات و همچنین نداشتن علاقه به تحصیل علم درس و مشق را رها کرده و دوشادوش پدر برای تامین اقتصاد خانواده مشغول کار و تلاش شد تا اینکه به سن نوجوانی رسید.

اخلاق و رفتاری خوب و مهربان داشت هیچ وقت سعی نمی‌کرد که با حرفهایش کسی را ناراحت کند. سعی می‌کرد با آرامش حرف بزند و همه او را بخاطر اخلاقش دوست داشتند. اخلاقش به گونه‌ای بودکه اگر کسی یکبار با او برخورد می‌کرد شیفته او می‌شد.

با رسیدن به سن جوانی با وجود هنوز به سن مشمولیت نرسیده بود بخاطر علاقه‌ای که به امام داشت به ندای او لبیک گفته و برای دفاع از کشورش عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد از طریق ارتش ثبت نام نمود او را برای آموزشی به میاندوآب بروند به مدت ۲ ماه در آنجا بود.

سپس به غرب کشور و سومار اعزام شده پس از رشادت‌ها و دلیری‌های بسیار چندماهی گذشت مرتب از طریق نامه با خانواده در ارتباط بود.

برادر شهید نقل می کند: تا اینکه بعد از مدتی که نامه نیامد پی گیر شدیم و خبر دقیقی پیدا نکردیم و به دلیل اینکه مادرم خیلی ناراحت و دلواپس بود تصمیم گرفتم به غرب کشور و سومار رفته و قضیه را پیگیر شوم.

وقتی به آنجا رسیدم متوجه شدم برادرم ۲۴ ساعت است که شهید شده هر چه تلاش کردم که برادرم را به محل سکونتمان برای تشییع جنازه ببرم قبول نکردند و گفتند: پس از شرایط مناسب خودمان پیکر شهید را خواهیم فرستاد.

در نتیجه تصمیم گرفتم من هم آنجا بمانم و فردای آنروز با جسد به تهران و سپس به سپاه کردکوی منتقل شدیم. شهید را یک شب در سپاه کردکوی نگه داشتند و من آمدم خانواده را کم کم برای تشیع جنازه فردای آن روز آماده کردم.

آری برادرم در بیست و سوم فروردین ۱۳۶۷ در منطقه سومار بر اثر ترکش خمپاره به سرو صورتش به شهادت رسیده بود پیکر مطهرش را پس از تشییع جنازه‌ای با شکوه در گلزار شهدا کردکوی به خاک سپردند.