به گزارش گلستان ما به نقل از قابوس نامه، سید تقی روانی در ۱۴ بهمن ۱۳۳۲ در بهشهر دیده به جهان گشود.

وی تحصیلات ابتدایی خود را تا مقطع ششم به پایان رساند و با قرآن مانوس بود. پس از اتمام تحصیلات خود در سال ششم ترک تحصیل کرد و به دنبال کسب و کار رفت.

هجده ساله بود که ازدواج کرد و امروز فرزندی به نام سید رضا از او به یادگار مانده است.

وی در تظاهرات و راهپیمائیها در اوج پیروزی انقلاب حضور فعالی داشت و پس از پیروزی نیز در مقابله با درگیری داخلی شهر گنبد و پاسداری از شهر نقش فعالی داشت که در این جریان نیز اسیر می شود و مورد اذیت و آزار فراوان قرار می گیرد اما با هوش و ذکاوت خود از بند اسارت آزاد می شود و در جنگ دوم گنبد نیز در کنار دیگر جوانان گنبدی به پاسداری از شهر می پردازد.

با شروع شدن جنگ تحمیلی شهید سید تقی روانی از طریق بسیج و سپاه به جبهه اعزام می شود و پس از گذشت ۵ ما ه از حضور در میدان نبرد و گذشت تنها یکساعت از شهادت برادرش سید علی روانی بر اثر اصابت خمپاره به شهادت می رسد .

مادرش می گوید سید تقی را در کودکی در کربلا گم می کند با هزار رازو نیاز فرزندش پیدا می شود. آری سید تقی در کربلای حسین(ع) به آغوش مادر باز می گرد تا در کربلای ایران هم کربلایی شود./ روحش شاد

انتهای پیام/