به گزارش گلستان ما؛  قلم از جمله مقدساتی است که خداوند در قران به آن قسم خورده و در واقع  اولین مخلوق خداوند است. این قلم است که تا نسلها باقی می ماند و کهنه نمیشود.

قلم فرهنگ های بسیاری را در طول تاریخ بشر تا به امروز به آیندگان منعکس کرده است و در واقع میتوان گفت این قلم است  که افکار، عقاید را منتشر کرده و به نسل های بعد به عنوان یک تجربه ماندگار منتقل کرده است هرجا فرهنگی توسعه پیدا کرد رد پایی از قلم نویسندگان عالم را می توان دید.

بامروری بر تاریخ اسلام متوجه میشویم که تواتر و صحت سخنان اهل بیت و بزرگان بخاطر قلم نویسندگان بوده است  که اکثرآنان از علمای زمان خود بوده اند. قرآن کریم زمانی نازل شد که بشر در جاهلیت خود به سر میبردند و با جنگیدن، تفکری را که میخواستند باشد جایگزین میکردند، اما خداوند با نزول وحی معجزه اش را بر پیامبری که به ظاهر خواندن و نوشتن نمیدانست فرستاد و قسم خورد به قلمی که برندگی آن در حفظ ونگهداری  تفکر درست از شمشمیر برنده تر بود و خط بطلان بر کشور گشایی ها و زور گویی ها برای گسترش عقاید اسلام کشید.

از آیه قرآن  ن وَ القَلَمِ وَ ما یَسطُرون.میتوان به اهمیت تفکر نویسنده هم اشاره کرد.

قلم به عنوان یکی از جلوه های آفرینش و آیات الهی است که خداوند به آن قسم یاد کرده است و این آیه هایی که از این قبیل خداوند جهت تاکید بیشتر ارزش و اهمیت موضوع نوشتن نازل کرده بیانگر توجه خداوند به این قدرت ماورایی بشر است ،وخداوند با این آیات جایگاه مهمی برای قلم  در نظر میگیرد و آن جایگاه تربیت است و ربک الاکرم الذی علم بالقلم در واقع خداوند خواسته بدین وسیله مسیر رشد و تکامل بشر را با ابزار قلم و نویسندگی هموار کند.

در جای دیگر میفرماید عَلَّم الانسان ما لَم یَعلَم. به انسان چیزی که نمیدانست آموخت به واسطه قلم و اَلَّذی عَلَّمَ بِالقَلَم اشاره دارد به این موضوع که  درواقع خداوند میخواهد هم به خود نوشتن در این آیات اشاره کند و هم به تاثیر نوشتن در زندگی بشر و در حقیقت  رشد و تعالی بشر در همه زمینه های، معنوی. مادی، سیاسی، اجتماعی و علمی.

باتوجه به تقدس و جایگاه قلم نزد خداوند و هدف از اهمیت آن باید یک نویسنده علاوه براینکه خود عالم باشد هنگامیکه در مقام نویسندگی قرار میگیرد احساس تکلیف و مسولیت نسبت به امر الهی اورا در این جایگاه قرار دهد تا برانچه مینوسد دقت کند تا خدایی نکرده تفکری غلط را ترویج ندهد یا ضربه ای بر پیکره دین وعلم  وارد نکند.

این نویسنده عالم میداند مدادالعلماءافضل من دماءالشهداء در نتیجه جایگاه خود را همچون جایگاه مجاهدی میداند که در راه خدا  جهاد میکند. وجز حق ننویسد و در انتشار حق بکوشد.  روایتی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ثوابی عظیم برای نویسندگان در نظر گرفته شده است: المومن إذا مات و ترك ورقة واحدة علیها علم تكون تلك الورقة یوم القیامة سترا فیما بینه و بین النار، و أعطاه الله تبارك و تعالى بكل حرف مكتوب علیها مدینة أوسع من الدنیا سبع مرات؛ هرگاه مومن بمیرد و یک برگه که روی آن علمی نوشته شده باشد از خود بر جای گذارد، روز قیامت آن برگه پرده میان او و آتش می‌شود و خداوند تبارک و تعالی به ازای هر حرفی که روی آن نوشته شده، شهری هفت برابر پهناورتر از دنیا به او می‌دهد.

از این دسته روایات میتوان به اهمیت نویسندگی و مطلبی که نوشته میشود پی برد نه اینکه هر مطلبی بلکه  نوشته ای که تاثیر گذار است و باعث بیداری بشریت و نسلهای آینده میشود.

اهمیت قلم در عصر امروز بسیار بیشتر است زیرا در دنیای امروز با نسلی مواجه هستیم که بستری برای نوشتن و انتشار سریع برای او فراهم شده و این بستر فضای مجازی است. کجایند اهل قلم و صاحبان علم و اندیشه، دراین زمان نباید لحظه ای در خواب غفلت به سر ببرند و لحظه  های خود را وقف نوشتن کنند. در زمانی هستیم که افکار غلط توسط دشمن از این جایگاه یعنی  فضای مجازی وارد روح بشر میشود نباید دچار غفلت شد و بیشتر از همیشه برای حفظ شریعت الهی قلم زد.

خبرنگاران از جمله مدافعان حریم شریعت الهی هستند کسانی که هر لحظه باید اذهان عمومی را رصد کنند و جولانگاه های شیاطین انسی را که از هر کاری برای تخریب افکار بشر نسبت به قوانین الهی در جوامع دست بردار نیستند را شناسایی کرده و در رد این افکار قلم بزنند لازمه این امر این است که نیت الهی داشته باشند و احساس تکلیف و مسولیت نسبت به دین و جامعه را در خود ایجاد کنند و بدانند قلم های  رساتر در مقابل دشمن برنده تراز زبان بدن است و علاوه بر اینکه  مردم را به راه درست دعوت میکنند مسیر درست را هم با قلم خود مشخص می کنند.

امام صادق (ع) در زمانی که کسی نمیتوانست و جرات نداشت بنویسد شاگردانشان را تشویق به نوشتن میکردند و در واقع میتوان گفت بعداز نزول کلام وحی در خصوص قلم برقلب نازنین رسول اکرم امام صادق علیه السلام طلایه دار این مسیر بودند و آثار بجای مانده از شاگردانشان در ماندگاری علم اهل بیت و سنت نبوی بسیار تاثیر گذار  بوده است.

یادداشت: معصومه عبداللهی نویسنده و پژوهشگر

انتهای پیام/