به گزارش گلستان ما ؛  آری 13 پرستوی نام آور، فرزندان زهرای اطهر(س)، سربازان پاکبازحضرت روح اله (ره) ودلسپردگان آخرین ذخیره ی حضرت احدیت صاحب العصروالزمان (عج) امروز فضای گلستان را ملکوتی وآسمانی ورضوانی  کردند. چه سعادتی بالاترازاین که همای گلستان ایثار برشانه های دلباختگان شهود وشهادت، مهرعشق ودلدادگی نهند ودوباره عاشورائیان را به تماشا بخوانند وکبوتران سینه سرخ شجاعت وجانبازی را به رخ تمامی پوچ نظران پوشالی نگربکشند. عطریکه می پراکنند،جاودانگی عشق ومعاشقه عبدوخالق را در  گردون گردان با مشام ملکوتیان آشنا می سازد وآنان را انگشت به دهن به نظاره غبطه وتحیر دعوت می نماید.

  کاش جایگاه رفیع آن پرستوهای خونین بال را همچون آزادگان سرافرازمی شناختیم و به جای شهدای گمنام شناسنامه ی نام آوری ازدفترودیوان باری (عزشانه) می گرفتیم وبا این عزت وافتخار، یادشان می کردیم. چون به قول حضرت روح اله آنان امام زادگان عشقند. پس کسی که امام زاده باشد وآنهم امام زاده ی عشق ودلدادگی ودلباختگی، هرگزگمنام نخواهدبود. آنان به اعلادرجه ی نام آوری نایل شده اند ونه تنها خود به این رتبه ی رفیع عاشقی رسیده اند، بلکه هریک ازآن قاصدان سرافرازی وسربلندی، فرماندهی لشکریان عاشق پیشه ی  بیشه ی دلداری را عهده دارند وزورق زمینه سازی ظهورسراسرسروریگانه را با روح روحانی ورضوانی خود رهنمون می باشند. پس برما فرض است به جای عنوان گمنامی برناصیه ی افتخاراتمان، نام آوری آنان را حک کنیم.

به امیدآن روز وآن لحظه، یادداشتم را با این چند بیت شعر به پایان می برم:

باز در دل خاطراتم زنده شد

سینه ام از ناله ها آکنده شد

مرا كشت خاموشی ناله ها

دریغ از فراموشی لاله ها

كجا رفت تاثیر سوز و دعا؟

كجایند مردان بی ادعا ؟..

كجایند شور آفرینان عشق؟

علمدار مردان میدان عشق؟

كجایند مستان جام الست؟

دلیران عاشق؛ شهیدان مست؟

همانان كه از وادی دیگرند

همانان كه گمنام و نام آورند

انتهاي پيام/