به گزارش «گلستان ما»، فریده ستایشگر در یادداشتی با عنوان «خیانت به جمهوریت» نوشت: آیت‌الله نورمفیدی، نماینده ولی‌فقیه و امام‌جمعه گرگان، پنج دوره نمایندگی مردم استان گلستان در مجلس خبرگان رهبری را عهده‌دار بود؛ اما در انتخابات پیش‌رو تصمیم بر عدم نام‌نویسی گرفت. هرچند برخی اطرافیان آیت‌الله تأکید دارند که عدم ثبت‌نام ایشان صرفاً به دلیل بیماری و کهولت سن و البته باز کردن فضا برای جوان‌ترهاست اما این نمی‌تواند همه ماجرا باشد.

نگاهی به یادداشت احسان مکتبی در نشریه گلشن مهر با تیتر «عزلت خودخواسته» فضاهای جدیدی را پیش روی مخاطبان باز می‌کند. کسی که دوره‌ای معاون سیاسی امنیتی استاندار گلستان بوده و بر حضور مردم در انتخابات تأکید می‌کرده حالا از دوگانه مقبولیت و مشروعیت سخن می‌گوید.

خط رسانه‌ای که امثال مکتبی آن را دنبال می‌کنند در ادامه اظهارنظرها و اقدامات چپ‌های تحریمی است. اینان آسمان ریسمان کرده و با ایما و اشاره سخن می‌گویند؛ اما هدف اصلی تئوریزه کردن پروژه تحریم انتخابات است.

حمله به انتخابات و القای بی‌نتیجه بودن شرکت در آن و ایجاد دوگانه انتخابات و خیابان هدف اصلی این بخش از اصلاح‌طلبان است، هرچند نمی‌توانند فاش بگویند که انتخابات را تحریم می‌کنند؛ اما دقیقاً برنامه‌ریزی همین است.

کمااینکه «علیرضا علوی‌تبار» نظریه‌پرداز جریان چپ در مصاحبه‌ای که با انصاف‌نیوز داشت، آن‌قدر آسمان ریسمان کرد تا نتیجه بگیرد که «انتخابات نمی‌تواند چیزی را تغییر دهد». او جای دیگری از مصاحبه‌اش می‌گوید: «وقتی انتخابات به چنین بن‌بست‌هایی برخورد می‌کند خب مسیر دیگر را باید انتخاب کنید... جبهه اصلاحات به نظر من بسیار سنجیده در این مورد بحث کردند و به نتیجه رسیدند».

او البته درباره مسیرهای دیگر توضیحی نمی‌دهد؛ اما ثابت شده با ایماواشاره حرف‌زدن و با کنایه و ابهام سخن‌گفتن، فقط برای سرپوش‌گذاشتن بر روی توطئه خیانت بار آنان است.

بخش قابل‌تأمل این مصاحبه به این جمله‌ها برمی‌گردد «اگر مضمون اصلاحات را دموکراسی بیشتر و بهبود حکمرانی در نظر بگیریم برای این کار استراتژی‌های مختلفی وجود دارد. یک استراتژی این است که شما داخل حکومت بروید و ترکیب نهادهای انتخاباتی را به نفع نیروهای طالب دموکراسی تغییر بدهید. من این را بهبودخواهی حکومتی می‌گویم، ابزار این کار انتخابات است. راه دیگر این است که شما جنبش اجتماعی ایجاد کنید، آن را تقویت کنید و از طریق اعتراض به‌پیش بروید».

قصد اصلی اصلاح‌طلبان از حمله به انتخابات، تئوریزه کردن عدم مشارکت مردم در آن جز ایجاد آشوب و اغتشاش یا همان نافرمانی مدنی نیست.

اصلاح‌طلبان از جمله آقای مکتبی که در حال القای عدم مشارکت مردم در انتخابات است و مدام مردم را به هوادار حکومت و طرف‌دار جمهوریت تقسیم‌بندی می‌کند باید به این سؤال پاسخ دهند که حالا با ناامید کردن مردم از صندوق‌های رأی، چه انتخاب دیگری برای ایجاد تغییر و اصلاح پیش روی مردم باقی خواهد ماند؟ کسی که از طریق صندوق رأی دنبال تحقق خواسته‌هایش نباشد حتماً در خیابان و با دست‌بردن به اسلحه این کار را خواهد کرد!

خواب شومی که بخشی از اصلاح‌طلبان برای انتخابات و پسا انتخابات دیده‌اند، جز این نخواهد بود.

حالا شما بگویید «کهولت سن»، بگویید «پیگیری نقشی دیگر با تأثیرات بیشتر در حوزه علمیه یا در حکمرانی» حتی بگویید «عزلت خودخواسته» اما در اصل، ماجرایِ خیانت بار تحریم انتخابات است.