به گزارش گلستان ما، مصطفی رضایی در یادداشتی نوشت:  او بار آخر در سوم فروردین ماه 98 به گلستان آمده بود همراه با یک تیم هفتاد نفره در بهترین هتل استان مستقر شد .

به گفته شاهدان عینی تیم همراه جهانگیری از پسته و بادام تا زیرپوش و تشک و وعده های غذایی متنوع را از صاحب هتل مطالبه می کردند و سفر وی به گفته یکی از فرمانداران وقت در شرق گلستان بسیار پرخرج و البته بدون دستاورد بود.

حالا جهانگیری در آستانه انتخابات ریاست جمهوری دوباره هوای گلستان ایران را کرده بدون آنکه با خود بپرسد با نگارستان ایران چه کرد ؟

او در روزهای ابتدایی سیل در حالی که استان نیاز به انسجام و همدلی داشت و راس استان یعنی استاندار وقت بایستی به عنوان ستون این همدلی می بود ، مناف هاشمی را به دلیل جنگ قدرت درون دولت قربانی اهداف خودش کرد و غراوی را سرپرست استانداری گذاشت.

با آمدن غراوی تصمیمات جزیره ای شد و سیلی که باید ظرف شش ماه جمع می شد تا پایان سال هم طول کشید و البته هنوز هم تبعات آن در برخی نقاط ترکمن صحرا قابل رصد است !

هنوز داغدیدگان معدن زمستان یورت حرفهایی دارند و هنوز زلزله زدگان رامیان و مراوه تپه در چادر زندگی می کنند !

هنوز سهامدارن پتروشیمی اندر خم یک کوچه اند و هنوز بندر خشک اینچه برون و منطقه آزاد تجاری صرفا روی کاغذ است !

هنوز مناطقی از شرق استان اینترنت نداشته و دانش آموزان دسترسی به شاد ندارند !

هنوز استان جنگلی ما بالگرد اختصاصی اطفا حریق ندارد و باید از استان همسایه یا نهادهای دیگر قرض کند !

هنوز غله و برق و مرز جغرافیایی مستقلی با مازندران نداریم ! هنوز بحث انتقال آب از مازندران به گلستان در حد حرف است !

سوال ما از آقای جهانگیری اینست که واقع با چه رویی قصد سفر به گلستان را دارید ؟ در جواب این مردم نجیب و مردمانی که درصد بالایی به دولت تدییر و امید در این استان قومیت خیز به شما رای دادند چه جوابی دارید؟

البته بهترین سوال فردا شاید این باشد: چه برایمان آورده ای مارکو!

انتهای پیام/