به گزارش «گلستان ما»، مجتبی طالبی در دلنوشته‌ای نوشت؛ اسرائیل عزیز؛ ای برگزیده‌ترین قوم خدا!

کودکان غزه را ببخش که تو را بمباران می‌کنند!

و جوانان‌شان را ببخش که قدر نمی‌دانند، تاراج زندگی‌شان را…

همان‌ها که با سنگ‌های دزدیده شده از زمین مقدس شما، تانک‌های شما را خط خطی می‌کنند…

اسرائیل عزیز؛

مادران غزه را ببخش که بیشتر از این کودک ندارند که تو آنها را با گلو و ترکش نوازش کنی…

اسرائیل عزیز؛

ما چقدر خام بودیم که فکر می‌کردیم تو غاصبی!

اهل فلسطین غاصب‌اند که قرن‌ها پیش از تولد تو، به دنیا آمده‌اند و جای تو را تنگ کرده‌اند و تف به گور پدر هر چه شناسنامه است!

چه شاعرانه آدم می‌کشی!

چه شاعرانه آدم می‌کشی!

دلم می‌خواهد یک عمر تمام مشت‌های گره کرده را بر سر خویش بکوبم تا شاید بمیرم از اینکه چرا سالها بین تو و اعراب، جنگ ایجاد کردم!

و اعراب چقدر شریف‌اند!

قدس را به لبخندهای دلار نشان تو می‌بخشند…

ای اسرائیل!

ای دشنام شنیده از کودکان تازه تولد یافته!

و بلا دیده از اجسادِ در خیابان به خون افتاده!

اسرائیل عزیز؛

می‌خواهند تو نباشی!

غلط می‌کند بشریت…

غلط می‌کنند اجتماعات میلیونی اروپا و آمریکا و آسیا…

اصلا همه غلط