1403-02-31 13:46
365
0
90071
یادداشت؛

سید محرومان به مردم مراوه چه بگوییم

ای سید خدمتگزار که وقتی چشمت به چهره‌های مشتاق مردمی در دل محرومیت گلستان افتاد بی‌اختیار در سیل جمعیت حاضر شدی، امروز به مردم مراوه‌تپه چه بگوییم.

 به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما» - داود خاندوزی؛ بزرگ‌ترین مدرک انسان در نزد خدای متعال دکترای شهادتی بود که ابراهیم رئیسی در رشته خدمت به مردم آن را در آخرین روزهای اردیبهشت پاس کرد.

مردی که همواره برای خدمت به مردم تلاش کرد امروز زمان استراحتش رسیده و کرسی خدمت را به هم سنگر دیگری واگذار می‌کند.

حجت‌الاسلام رئیسی پیش از رئیس‌جمهوری نیز خدمت به زائر امام رضا را خیلی جدی می‌گرفتند و برای ارتباط با مردم در حرم حضور می‌یافتند، مردی که مرید امام رضا (ع) بود و به مرادش رسید و امام هشتم آن را در روز میلادش مژده شهادت داد.

اما نمی‌دانم چرا شهادتش مرا یاد مظلومیت امیرالمؤمنین (ع) می‌اندازد، زمانی که در دستگاه تبلیغی اموی آن‌قدر از امیرالمؤمنین (ع) پندار اشتباهی را به وجود آورده بودند و جماعتی که عقلشان را به پول‌های اموی گره‌زده بودند وقتی خبر ضربت خوردن امام علی (ع) در محراب را شنیدند گفتند: مگر علی نماز می‌خواند، شهادت امام علی (ع) نشان داد که حیدر مرد دین است و دین با آن معنا گرفته است و شاید جز این گمراهان اموی از راه بر نمی‌گشت.

شاید شهادت ابراهیم رئیسی نیز مهر تأییدی بر پرونده خدمت دولت سیزدهم بود، زمانی که دستگاه تبلیغی غرب و امپراطوری دروغ تمام تلاش خود را برای شکاف بین دولت و مردم به وجود آورده بود تنها این شهادت و در آن نقطه مرزی و محروم می‌توانست نسخه این امپراطوری دروغ را باطل کند، مردی که اگر قصد خدمت به مردم را نداشت پس آنجا چه می‌کرد.

امروز با تمام حرف‌هایی که در دلمان باقی‌مانده که می‌خواستیم روزی آن را به رئیس‌جمهوری بگوییم که زمین سوخته اقتصاد را شخم زد تا در دل آن نهال امید برای خدمت بکارد و آن را با جهاد و تلاش به ثمر برساند باید به رئیس‌جمهور بدرود بگوییم.

آن روزی که عکس سالار شهیدان مقاومت را در سازمان ملل بر دست گرفت و ژاژخواهی فریاد ملت ایران شد و گفت «رسیدگی عادلانه به جنایتی که رئیس‌جمهور سابق آمریکا به آن اعتراف کرده خدمت به انسانی است تا ازاین‌پس ظلم زبون گردد و عدالت، سربلند باشد.» می‌پنداشتم که روزیش شهادت خواهد بود؛ اما چرا این‌گونه غریبانه از میان ما پرگشودی.
 دیدم این مشهد چرا هی بی‌قراری می‌کند
 جان باران، سیل در این شهر جاری می‌کند
 دیر فهمیدن که او اندر فراق خادمش
 عزم خود را جزم کرده گریه‌زاری می‌کند
 سید ما امروز که شما در میان ما نیستی می‌خواهیم راهت را جاودانه کنیم، مگر می‌شود قلم را بر روی سفیدی صفحه کاغذ غلطان و از شما آن پازلی که بتواند سیمای زیبای اخلاق و عمل را به تصویر کشید، مرگ واژه‌ها رسیده وقتی بخواهیم پیش نام رئیسی واژه سرخ شهادت را نگارش کرد.

هنوز هم در شوک این خبر تلخ هستیم، گلستان ابراهیمش را فراموش نمی‌کند، ای سید خدمتگزار که وقتی چشمت به چهره‌های مشتاق مردمی در دل محرومیت گلستان افتاد بی‌اختیار در سیل جمعیت حاضر شدی، امروز به مردم مراوه چه بگوییم.
 رئیس‌جمهور امروز گلستانی‌ها دیگر آب نمی‌خواهند، ای علمدار خیمه ولایت ما را تنها نگذار بگذار برای آخرین بار هم که شده به سیمای پرمهرت نگاهی کنیم و برای آخرین بار دست تکان دهیم خدا حافظ ای سید محرومان
 انتهای خبر/

نظرات

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد

پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد

© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.