به گزارش گلستان ما به نقل از نیلکوه، مسعود پارسیانی عضو رسمی سایت علمی نخبگان جوان کشور در خصوص تدریس درس فیزیک در آموزش و پرورش گفت: به در چند سال اخیر آموزش علوم پایه (به‌ویژه فیزیک) در دوره متوسطه بیشتر به آموزش حفظ کردن فرمول ها تبدیل‌شده است.

اولویت دادن بهروش‌های تشریحی و منطقی حل مسائل فیزیک در مقاطع مختلف تحصیلی به‌ویژه در دوره دبیرستان موجب ایجاد نظام فکری منطقی و همچنین افزایش قدرت تجزیه‌وتحلیل مطالب در دانش آموزان می‌شود. اما نحوی اجرای کنکور باعث می‌شود دانش آموزان این درس را به صورت عمیق مطالعه نکنند و فقط به حفظ کردن فرمول های فیزیک اکتفا کنند.

برنامه فیزیک در دوره متوسطه دوم (دبیرستان و پیش‌دانشگاهی سابق) به‌ویژه در دهه اخیر، به‌جای ایجاد تفکر منطقی و آماده‌سازی برای برخورد با مسائل فیزیک به ارائه نکات ظاهری و برخی فرمول های ساختگی و غیر منطقی تحت عنوان نکته‌های تستی و کنکوری بدل شده است.

این شیوه چنان جاذبه‌ای پیداکرده است که حل مسائل توسط دبیرستان به صورت تشریحی موجب اعتراض دانش آموزان می‌شود و آن‌ها بااینکه نمرات خوبی را کسب می‌کنند اما به‌جای تفکر منطقی در خود به دنبال حفظ کردن نکات و کلیدهای کنکوری حل مسائل هستند.
شاید در آینده بنده حقیر هم برای امرار معاش زندگی یکی از همین افرادی باشم که این فرمول های بی روح را به دانش آموزان به قبولانم و آنان را برای کنکور آماده کنم.

بی تردید این دانش آموزان پس از ورود به دانشگاه مشکل اساسی در یادگیری مواجه خواهند شد. اگر دانش آموزان ما واقعا نتوانند یک مفهوم فیزیکی را به‌درستی درک کنند در آینده با مشکلات اساسی در یادگیری مفاهیم فیزیکی روبه‌رو خواهد شد.

یادگیری واقعی مفاهیم پایه و اساسی فیزیک، شکوفایی انگیزه، خلاقیت و نوآوری و پرسشگری در دانش آموزان نیازمند آزمایش‌های علمی و آزمایشگاه است که دانش آموزان نسبت به پدیده‌های مختلف، کنجکاو و علاقه‌مند می‌شوند و در نهایت تفسیر حاصل از آزمایش است که موجب تقویت حس پژوهشی و تحقیق در آن‌ها می‌شود.

باکمال تاسف در بخشی از آموزش‌وپرورش ما به ابتدایی ترین حق دانش آموزان در امر یادگیری فیزیک، یعنی مشاهده علمی به دلایل گوناگون توجه نمی‌شود و عملاً آزمایشگاه‌ها به بخش فراموش‌شده‌ای تبدیل‌شده است.

باوجودی آنکه در دوره متوسطه کتاب‌های درسی به عنوان "فیزیک و آزمایشگاه " تالیف شده اند و فعالیت‌های آزمایشگاهی در آن‌ها جا داده‌شده است در مدارس و همچنین متاسفانه در ذهن برخی از مسئولین اداره های آموزش‌وپرورش عملاً بهایی به آن‌ها داده نمی‌شود!

بسیاری از مدارس ما آزمایشگاه ندارد و اگر دارند تجهیزات لازم را ندارند و اگر هم هر دو رادارند متاسفانه ساعت آزمایشگاه به خاطر تفکرات ضعیف در برنامه‌ی درسی آن‌ها گنجانده نشده و اگر هر سه را هم دارند در امتحانات به آن‌ها بهایی داده نمی‌شود زیرا طراحان نیز به این امر واقف اند که در مدارس ما دانش آموزان با کلمه آزمایش و آزمایشگاه بیگانه اند به همین دلیل دانش آموزان تنها مطالبی را به خاطر میسپارند که معلم از آن در امتحان خواهد آورده و معلم هم بدون در نظر گرفتن اهداف آموزشی و شیوه تدریسی که مولفان کتب درسی پیش‌بینی کرده اند مطالبی را آموزش می‌دهند که در امتحانات و کنکور مطرح می‌شود.

بدین ترتیب پرسش‌های کنکور و امتحانات نهایی که در آن‌ها اثری از آزمایش و آزمایشگاه وجود ندارد، الگوی تدریس مدرسان می‌شود.

افزایش شمارگان سالانه کتاب‌های کمک‌آموزشی و نمونه سوالات امتحان نهایی بیانگر آن است که تنها این پرسش‌ها به معلمان و دانش آموزان ما خط می‌دهند و در این میان، برنامه درسی و محتوای کتاب‌های درسی، نقش چندانی در این امر ندارد.

به نظر می‌رسد تنها راه رسیدن به این اهم دست به دامان شدن اداره کل سنجش آموزش‌وپرورش و همچنین سازمان سنجش کشور شویم و از آن‌ها عاجزانه بخواهیم در کنکور که با طرح پرسش‌هایی فعالیت‌های آزمایشگاهی تحولی درروش تدریس و انجام آزمایش‌ها به وجود آمده اند که در صورت تحقق این امر، مسلما شاهد ظهور تغییراتی در مدارس خواهیم بود.

دانش آموزان و اولیا خواستار برگزاری کلاس های آزمایشگاهی می‌شود. مدیران مدارس به فکر تجهیز کردن آزمایشگاه‌های مدارس می‌شوند و به این ترتیب دانش آموزان خلاق، پژوهشگر و علاقه‌مند به تحقیق وارد جامعه و دانشگاه خواهند شد.

مسعود پارسیان/  عضو رسمی سایت علمی نخبگان جوان کشور

انتهای پیام/