1396-01-31 05:48
1063
0
38038
یادداشت؛

تحقیقی بر عملکرد شوراهای شهر گالیکش

هدف نگارنده انجام تحقیقی بر عملکرد شوراهای شهر گالیکش طی چند دوره است.

به گزارش گلستان ما به نقل از نیلکوه، یکی از مخاطبین نیلکوه با ارسال یادداشتی به عملکرد شوراهای اسلامی شهر گالیکش پرداخته است؛ حسَب وظیفه دینی و شهروندی، با توجه به نزدیکی به زمان یکی از انتخاب‌های مهم و تأثیرگذار یعنی شورای شهر، که به‌حق توجه به آراء عمومی، افزایش نظارت مردمی و مردم‌سالاری دینی را از سوی نظام اسلامی به منصه ظهور می‌رساند و با توجه به حساسیت و مفصل بودن موضوع و فقط در جهت تنویر افکار، مختصراً نگاهی اجمالی به " وظایف شوراها " با رویکرد نقادی از عملکرد شورا و شهرداری گالیکش می‌اندازیم.

گرچه هدف اولیه نگارنده انجام تحقیقی بر عملکرد شوراهای شهر گالیکش طی چند دوره بود.

پس با حفظ احترام و شئونات کلیه افراد حقوقی و حقیقی و به‌دوراز خدای‌ناکرده هرگونه بهتان و تخریبی و از جهت تأثیر "شورا و شهرداری در مدیریت شهری"، نگاه تطبیقی خود از وظایف شوراها با اقدامات شورا و شهرداری گالیکش در جهت بهبود وضعیت اعلام می‌داریم. و در صورت امکان آماده شنیدن پاسخ و انشا اهما شاهد عکس‌العمل و پاسخ درخورشان شورا و شهرداری گالیکش در این خصوص باشیم.

امّا برخی از وظایف اساسی شوراها بر اساس قانون اساسی و فعالیت‌ها و اقدامات شورا در قبال آن‌ها:

1- انتخاب شهردار به مدت چهار سال:

شاید از نگاه تخصصی یکی از کارهای خوب شورا اسلامی انتخاب شهرداری کار آشنا و با سوابق شهرداری بود و کارهایی مثل:

حذف سایه‌بان‌ها و مزاحم‌های پیاده‌روها، کف‌پوش خیابان اصلی (محدود)، ایجاد بلوارک، ایجاد فلکه ابتدا و انتهای شهر و ... ازجمله کارهای اوست. امّا ظاهراً به دلیل غیربومی بودن مشکلاتی را هم ایجاد و شاید بهتر آن باشد که بگویم برخی مشکلات شهر برایش غیر مهم بود.

ازجمله:

واگذاری پروژه‌های بلوارک و نصب و خرید چراغ‌های آن، کف‌پوش معابر خیابان اصلی به شرکت‌ها و افراد غیربومی؛

تعمیر و مرمت مغازه‌ها خیابان اصلی بدون انجام عقب‌نشینی و باهدف نامعلوم، حتی شنیده های تایید نشده حکایت از تشویق به جلو آمدن آن‌ها در صورت خرید عرصه.

کار عجیبی که نه‌تنها زحمات شهردارهای قبلی در تعریض خیابان را از بین می‌برد و طرح تعریض عقب می‌افتد، بلکه به علت وجود بلوارک وسط خیابان ترافیک تشدید شده، حضور مسافر کمتر و رونق اقتصادی هم تا حدود زیادی از بین می‌رود.

جای پشتیبانی از ادارات و نهادهای شهری به‌خصوص باوجود مشکلات مالی کنونی آن‌ها، اخذ عوارض سنگین برای ساخت از ادارات که می‌تواند مانع توسعه اداری آن‌ها شود. اخذ عوارض بالا (حداقل در مقایسه با شهرهای دیگر استان) از اداراتی چون منابع طبیعی، بهداشت، آموزش پرورش، مدارس و...

طبق شنیده‌ها کار جالب‌تر شهرداری طرح شکایت از برخی ادارات و نهادهای سطح شهر بابت پرداخت عوارض خدمات چندین ساله و تهدید به قطع آب و برق آن‌هاست، که بی‌سابقه است.

البته ممکن است شهرداری با کمبود اعتبار مالی مواجه باشد؛ که این شامل همه ادارات و مردم می‌شود، امّا به‌عنوان نهاد پشتیبان ادارات و نهادها شناخته می‌شود. و باید نگاه حمایتی به آن‌ها داشته باشد. چراکه فعالیت‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و.. شهرداری منوط به حمایت از دستگاه‌های مرتبط است.

طرح متراژ (برخی) منازل توسط یکی از شرکت‌های غیربومی ظاهراً جهت اخذ هزینه مازاد بر بنا از شهروندان که این به‌نوبه خود جالب و عجیب است. در این تنگنای اقتصادی و رکود، مردم وادار به پرداخت هزینه شوند.

البته لازم به ذکر هست هردو طرح قطع آب و برق برخی ادارات و نهادها و متراژ منازل مسکوت مانده.

۲- بررسی و شناخت کمبودها و نیازهای:

آ) اجتماعی: 

ایجاد وفاق و دوستی، افزایش رفتارهای مسالمت‌آمیز، قانون پذیر کردن شهروندان، کاهش منازعات و درگیری‌های اجتماعی، بالا بردن آستانه تحمل افراد و... .

انصافاً چقدر شورای ما در آن موفق بوده است؟ آیا با رفتارهای خود آموزش مودّت، وفاق، محبت. گذشت و قانون‌گرایی را برای مردم داشته‌اند؟

چه اقدامات لازمی با کمک نهادها و دستگاه‌ها جهت کاهش یا رفع معضلات اجتماعی چون: فقر، اعتیاد، سرقت، پرخاشگری، خودکشی و ... انجام داده است؟

آیا آمار واقعی جهت ارائه که نشانگر کاهش آسیب‌ها باشد، دارند؟

ب) فرهنگی:

فرهنگ هر جامعه مجموعه‌ای از آداب، سنت‌ها، رسم‌ها و خلاصه رفتارهای مردم آن است.

سؤال این است که آیا نمایندگان مردم شهر خود الگوی مناسب فرهنگی هستند؟ آیا قسم خوردن‌های پیاپی، دادگاه و پاسگاهی کردن افراد و... و در کنار عدم توسعه مراکز فرهنگی نشان از چه میزان از نقش فرهنگی شورا دارد؟

البته یادمان نرود که مقام معظم رهبری چقدر تأکید بر مقوله فرهنگ و تأثیر آن بر اقتصاد و سایر امورات داشته‌اند.

تهدیدها و برخورد قانونی با افراد نقاد جامعه شاید راه مناسبی نباشد.

و البته محلی هم برای تصفیه‌حساب‌های شخصی، خواسته‌های خود و بایگانی و بایکوت کردن دیگران نخواهد بود.(پابندی به اخلاق کاری، برخورداری از فرهنگ بایسته و شایسته).

پ) آموزشی:

شناخت کمبود و نیازهای آموزشی شهر از دیگر وظایف شوراهاست.

سؤال این است که شورا چقدر به این موضوع واقف و چقدر در رفع کمبودها و توسعه مراکز آموزشی چون دانشگاه و مدارس و .. اقدام نموده است.

گرچه احداث و راه‌اندازی دو دانشگاه شهر توسط شوراهای قبلی انجام‌شده که کاری قابل‌تحسین بود، امّا ظاهراً این شورا با تائید اقدام شهرداری-بجای توسعه یا احداث- تنها به بدهکار کردن آن‌ها بسنده نموده است. بستن عوارض سنگین ساخت مدرسه (جای ساختن مدرسه توسط شورا و شهرداری که ظاهراً قبلاً سابقه داشته) و اقدام جهت اخذ عوارض سالیانه سنوات گذشته از دانشگاه و مدرسه‌ها که هزینه آن مستقیم یا غیرمستقیم بر دوش مردم خواهد بود.

آیا اگر ‌شورای فعلی حداقل در حد شوراهای قبلی در توسعه دانشگاه و مدرسه اقدام می‌کرد به نفع مسائل آموزشی، توسعه شهری و رونق اقتصادی شهر نبود؟

ت) بهداشت و سلامت:

یکی از درخواست‌های مردم در حوزه سلامت وجود امکانات و فضای لازم برای ورزش و تحرک است. لذا می‌توان گفت" جاده سلامت" یکی از نیازهای اساسی آن‌هاست. که نبود آن اسباب رنجش غالب مردها و زن‌های شهر شده.

عدم لای روبی نهرهای شهری این چندساله و کاهش نزولات آسمانی، شاید شهر را از گزند سیل در امان داشته، ولی وفور حیوانات موزی چون موش و سوسک را موجب شده است.

ج) اقتصادی:

با توجه وضعیت خاص مملکت در شرایط کنونی ازجمله بیکاری و رکود، یکی از نیازسنجی‌های اصلی شورا و شهرداری می‌توانست جذب سرمایه‌گذار و ممانعت از خروج سرمایه باشد.

واگذاری پروژه‌ها به شرکت‌های غیربومی، ممانعت از عقب‌نشینی مغازه‌ها (و درنتیجه بالا رفتن ترافیک و کاهش درآمد)، عدم توسعه شهری و به سبب آن مهاجرت فراوان به خارج شهر (بیشتر از سایر شهرهای همجوار)، عدم تشویق و کمک افراد به احداث هتل، مهمانسرا و ... به همراه سایر دلایل می‌تواند در عدم بهبود وضعیت اقتصادی مؤثر باشد.

البته بالا بودن هزینه‌های شورا و شهرداری در وضعیت کنونی خود می‌تواند اسباب مشکلات اقتصادی شهرداری باشد.

سفرهای مکرر برخی از اعضاء شورا به شهرهایی چون کیش، خرید خودرو در ابتدا کار شهردار، دستمزد بالای شهردار (که البته رقم آن توسط شورا شفاف‌سازی نشده) و ...

چ) امور رفاهی:

1- نظارت احسن بر مصوبات شورا و طرح‌های مصوب در امور شهری

2- همکاری با مسئولین اجرایی، نهادها و سازمان‌ها در زمینه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، عمرانی، آموزشی و ...

3- برنامه‌ریزی در خصوص مشارکت مردم و افراد صاحب‌نظر و متخصص در انجام خدمات اجتماعی، اقتصادی، عمرانی و ...

4- ترغیب مردم در گسترش مراکز تفریحی، ورزشی، فرهنگی با هماهنگی دستگاه‌های ذی‌ربط

5- نظارت بر حُسن اداره و حفظ سرمایه اموال شهرداری و نظارت بر درآمد و دخل‌وخرج شهرداری

6- تصویب لوایح برقراری یا لغو عوارض شهرداری، همچنین نوع و میزان آن با توجه به وضعیت کنونی، افزایش سالانه عوارض چگونه توجیه می‌شود؟

7- شورا موظف است پایان هرسال مالی صورت بودجه و هزینه کرد خود را جهت اطلاع عموم منتشر نماید!

بنده تصورم این است که این وظایف به همراه موارد دیگری که از حوصله اینجا خارج است، می‌رساند که شورا نهادی مردمی است که می‌تواند در توسعه و آبادانی شهر نقشی اساسی ایفا نماید. که خود اولاً- نیازمند آگاهی از شرح وظایف، ثانیاً- عمل به آن‌ها است.

حالا به نظر شما شورایی که ما حدود چهار سال قبل انتخاب نمودیم چقدر آشنا به وظایفشان بوده‌اند؟ و تا چه حد در عمل به آن‌ها اقدام کرده‌اند؟ آیا با اِعمال برنامه‌های از قبل مشخص‌شده و استفاده از افراد مجرب و علمی چقدر در حل معضلات گوناگون شهر موفق بوده‌اند؟ چقدر با صرفه‌های اقتصادی به رفع نیازهای مالی کارکنان شهرداری که در خط نخست خدمات‌رسانی هستند کمک کرده‌اند؟

آیا کسانی که مجری برنامه‌های شهرداری هستند (کارکنان و کارگران) از رضایت کافی برای انجام وظایف قانونی و اداری برخوردارند؟

به‌هرحال این مقوله مفصل و مهم را که ممکن اسباب رنجش اعضاء محترم شورا شود (که هدف به‌هیچ‌عنوان چنین چیزی نیست) را با این مجمل به پایان می‌برد. گرچه در ابتدا هم اعلام شد هدف تخریب فرد یا افراد خاصی نیست و اگر نقد آمده حق هر شهروند است. که این را شورا و شهردار می‌پذیرند.

امّا خواهش بنده به‌عنوان یک شهروند که هرروز شاهد افت شهر هستیم این است که اگر کسی قدم به این راه می‌گذارد سوگند یاد کند که هدفی جز خدمت به مردم شهر را ندارد و این مهم صدالبته بدون تخصص و آگاهی ممکن نخواهد بود.

و التماس این‌جانب از همشهری‌های عزیز این است که با هر نوع نگاه سیاسی یا قومی- قبیله‌ای که دارند، در این شور انتخاباتی که دارند و خواهند داشت، عاقلانه و با تفکر وارد بشوند تا آثار مثبت آن را ببینند.

《 حداقل ۴ساعت تفکر، برای ۴ سال انتخاب》.

"خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی‌دهد مگر خود بخواهند. "

انتهای پیام/

نظرات

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد

پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد

© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.