به گزارش گلستان ما به نقل از رادکانا، شاید تا به حال کسی به نوع و میزان مسئولیت و تعهدات مهندسین ناظر در قبال کارگران و ساختمان تحت نظارت ایشان فکر نکرده باشد؛ به میزان جرایم و محکومیت های صادره ی ناشی از عدم نظارت مستمر و صحیح بر بناهای در حال ساخت و ساز.

اطمینان دارم اگر تمامی دست اندرکاران عرصه ساخت و ساز اعم از مالکین و سازندگان و کارگران و پیمانکاران و مجریان ذیصلاح و مهندسین ناظر، قطره ای از دریای بیکران و بی رحم مسایل حقوقی مهندسی را بچشند و بخواهند که منطقی و عاقلانه به آن بیاندیشند، دیگر همه کارها بر سر جای خویش قرار خواهد گرفت.

یعنی کارگر از کار نمی زند و در کار خویش دقت می نماید، سازندگان در کار کوتاهی ننموده و انتظار بی مورد از مهندسین ناظر نخواهند داشت و مهندسین ناظر هم دست از نظارت مستمر و دقیق خود برنخواهند داشت که خروجی آن داشتن مسکن ایمن مطابق با استاندارد مقررات ملی ساختمان خواهد بود.

در این باره جلسه ای با استاد دکتر کامیار میر رضوی، اولین پژوهشگر حوزه حقوق مهندسی کشور نیز داشتم. ایشان بیانات مفید و درعین حال مستندی را به همراه بررسی پرونده های قضایی و محکومیت مهندسین محاسب و ناظر ساختمانی مطرح نمودند. پرونده های واقعی از صدور حکم اعدام مهندس ناظر به علت فرو ریختن ساختمان مجاور گودبرداری و نابود شدن یک خانواده در گود، صدور احکام جریمه های میلیاردی برای طراحان و ناظرین پنج گانه ساختمان، محکومیت حبس برای مهندسین که همه اینها فقط به خاطر یک سهل انگاری ساده و بی دقتی و جدی نگرفتن مسئولیت بزرگی است که بر دوش مهندسین ناظر است، اتفاق افتاده است که اگر کسی این سخنان واقعی را می شنید و لرزه بر تنش نمی افتاد، جای بسی تامل داشت.

شاید کمتر کسی به شرایط بحران در ساختمان و آن 7یا8 ثانیه ای که ساختمان بایستی در شب زلزله، ضربه های دینامیکی زلزله را تحمل کند، فکر نماید.

شاید فکرش هم به ذهن کسی خطور نکند که ممکن است 15 سال پس از شروع بهره برداری ساختمان، سقوط سنگ نمای ساختمان به دلیل عدم اسکوپ مناسب سنگ نما باعث کشته شدن عابر و محکومیت مهندسین ناظر در محاکم قضایی گردد و یا به دلیل عدم رعایت فاصله مجاز بین قیدهای عمودی نرده راه پله و سقوط نوزادی دوساله، پای مهندسین طراح و ناظر و سازندگان به دادگاه باز شود.

حال با این تفاسیر و مسئولیت های سنگینی که در کل عمر مفید ساختمان که بالغ بر 30سال بر عهده ناظرین محترم ساختمان است چطور می توان از نظارت مستمر بر ساختمان در دست احداث چشم پوشید؟

چطور می توان از خطاهای پیمانکاران و سازندگان ساختمان به راحتی چشم پوشید و به مرجع صدور پروانه ساختمانی گزارش نکرد؟

چطور می توان از عدم وجود ایمنی در کارگاه چشم پوشی کرد و گزارش آن را اعلام نکرد؟

چطور می توان به راحتی و فقط و فقط در قبال مبلغی ناچیز و تطمیع سازندگان متخلف، استحکام بنایی را که هیچگونه اطلاعی از روند ساخت آن نداریم تایید کرده و تعهد چندین و چندساله را بر دوش بگیریم و خدای ناکرده مسئول خون ساکنین و بهره برداران ساختمان باشیم؟

با این اوصاف و با وجود نظارت مستمر بر ساختمان و اجرای آیین نامه ها معلوم نیست در شب زلزله و بحران چه مصیبتی به بار آید، چه برسد به آنکه استحکام ساختمانی را که بدون نظارت و بدون رعایت آیین نامه 2800 زلزله و مقررات ملی ساختمان، احداث شده است را به راحتی تایید کنیم که تمامی سود آن به نفع سازندگان و تمامی تعهدات آن بر دوش مهندسان ناظر است.

مهندسین عزیز، به گوش باشید که نکند خدای ناکرده به دستان خود طناب دار را برگردن بنهیم.!

اعتقادم بر این است اگر روزی برسد که متخلفین عرصه ساخت و ساز نتوانند به آسانترین طریق و ارزانترین راه ممکن از مراجع صدور پروانه ساختمان و سازمان نظام مهندسی ساختمان و ناظرین محترم ساختمانی، خدمات دریافت کنند و به این باور برسند که در صورت تخلف چه تاوان سنگینی خواهند داد، مطمئن باشید روند تخلفات ساختمانی به سمت صفر میل خواهد نمود که این میسر نخواهد شد جز با همت و انسجام و تقویت حس مسئولیت پذیری جامعه مهندسین و اقدامات جدی و پیشگیرانه مراجع صدور پروانه ساختمانی.

آگاه باشیم که هر شمع روشن می تواند هزاران شمع خاموش را روشن کند.

نویسنده: مهندس ایمان روشناسان

کارشناس عمران و ساختمان

انتهای پیام/