به گزارش گلستان ما به نقل از رادکانا، وقتی که قرار شد افتخار آفرینانی دیگر از بالاجاده بزرگ را معرفی کنیم نام های بی شماری برایمان ردیف شد؛ از کهنسال تا نوجوان و این افتخاری بزرگ است که بدان می بالیم.

امیر حسین زمانی فرزند محمدرضا و نوه مرحوم کربلایی حبیب الله زمانی، متولد 61اسفند 75، دانش آموز و برنامه نویس تیم مجتمع آموزشی امام جواد (ع) تهران است که موفق به کسب مقام اول جهان در مسابقات ربوکاپ 2014 شدند.

زمانی یکی از افتخارآفرینان برگزیده چمتا است که در این شماره با او آشنا می شویم:

سلام امیر حسین. میخوام از اصل ماجرا شروع کنیم؛ لطفا در مورد موفقیتتون در برزیل توضیح بدید:

سلام خدمت شما و هم روستاییان گرامی. فدراسیون جهانی روبوکاپ هر ساله در سطوح و رشته های مختلف مسابقات جهانی رو برگزار میکنه که مرداد ماه 93 این مسابقات در کشور برزیل انجام شد و مصادف بود با لیالی قدر در ماه مبارک رمضان و ما با دعای آشنایان و خانواده های محترم در این ایام در لیگ روبات های فوتبالیست گروهی وزن آزاد با توجه به حضور کشورهای قدرتمندی مثل آلمان، ایتالیا، آمریکا، ژاپن، تایوان وچینتونستیم قهرمان دنیا شیم.

در حال حاضر چه مقطعی و در چه رشته ای تحصیل میکنید؟ و اینکه روباتیک رو از کجا شروع کردید؟

امسال پیش دانشگاهی بودم و ریاضی فیزیک خوندم. سال اول دبیرستان از بین دانش آموزان مستعد، 10 نفر برتر رو انتخاب کردند و با یه سری آموزش های اولیه و گرفتن آزمون یه تیم 5 نفره برگزیده شدند تا جهت ایجاد تیم روباتیک مدرسه آموزش ببینن. ازونجا به این رشته علاقه مند شدم و با گروه کار کردیم. آموزشمون هم کاملا پروژه ای و تحقیقی بود مثل دانشگاه ها.

چطور شد که سراغ ریاضی رفتید؟ واقعا علاقه شخصیتون بود؟

علاقه و دغدغه من اقتصاد بود. شاید بلندپروازی و آرمان گرایانه باشه اما هدفم اصلاح اقتصاد کشور و احیاء اقتصاد اسلامی بود که البته یه کار گروهی و تیمی سختیه، اما با توجه به بازار کار و البته الویت بعدی علاقه هام اومدم ریاضی.

طرح روبات ها کاملا از خودتون بود؟

بله طراحی ها کاملا ایده پردازی شده و طراحی خودمون بود البته برای شرکت در مسابقات بایستی یه سری اصول کلی طراحی که از طرف فدراسیون جهانی تبیین شده رو رعایت می کردیم از جمله اینکه روبات باید در استوانه ای به قطر 22 سانتی متر جا بگیره.

دلیل قدرت تیم های دیگه چیه؟ و مزیت و برتری روبات شما چه چیزی بود که تونست این همه تیم قدرتمند رو شکست بده؟

تیم های تایوان، ژاپن، چین، آلمان، ایتالیا، آمریکا و… واقعا قوی بودند، چون تمام قطعات الکترونیکی تولیدی خودشونه سخت افزارهای قوی ای دارند.

آلمان یه تکنولوژی عجیبی رو به کار برده بود که به لطف سخت افزار قوی ای که داشتند عملیاتی شده بود.

با اینکه ما از لحاظ سخت افزار با توجه به تحریم ها و گرونی ها در مضیقه بودیم و نمیتونستیم سخت افزار هایی مثل اونها داشته باشیم اما اون چیزی که باعث برتری ما شد هوش ایرانی و برنامه نویسی و الگوریتمی بود که به کار بردیم. مثلا روبات ما موقعیت خودش رو نسبت به دیواره ها، دروازه و روباتهای حریف میسنجید و بهترین نوع ضربه رو برای وارد کردن توپ به دروازه حریف انتخاب می کرد، روبات ما به دلیل الگوریتمی که برای مناطق و مختصات نزدیک دروازه حریف برنامه نویسی کرده بودم(تشخیص دروازه و نشانه گیری کردن به سمت آن با محاسبات عددی)احتمال گلزنی بالایی داشت.

بازی ها چطور انجام می گرفت؟ سخت ترین رقیبتون کدوم کشور بود؟

مسابقات به روش سوئیسی برگزار می شد و ژاپن که در فینال هم باهاش بازی کردیم سخت ترین رقیب ما بود.

ایران در چه بخشی از رشته روباتیک ضعف داره؟

ما به خاطر شرایط اقتصادی و تحریم ها در زمینه سخت افزار ضعیفیم اما شرایط نرم افزاری خیلی خوبی داریم هر چند هوش هیچ وقت متوقف نمیشه و همیشه جای کار و پیشرفت داره.

در طی این سه سال چه مشکلاتی پیش روی شما بود؟

کارگروهی مشکلات خاص خودشو داره که البته اگه افراد گروه همدیگه رو درک کنند و در هر کاری خدا و هدفشون رو در نظر بگیرن مشکلات دیده نمی شه.ما هدفمون خدمت به کشورمون وارتقای سطح روباتیک این مملکت باوجود مشکلات مالی عدیده بود و هست.

در مسابقات داخلی مدرسه حمایت می کرد و خودمون هم مقداری هزینه می کردیم اما در مسابقات جهانی اکثرهزینه ها رو خودمون متقبل شدیم.

امسال آزمون کنکور داشتید، چطور بود؟ رشته خاصی رو مد نظر دارید؟

سوال های شیمی سخت اما آزمون به طور کلی خوب بود و از سطح بالایی برخوردار بود.بین رشته کامپیوتر و مکانیک یکی رو انتخاب می کنم.

مطالعات آزاد هم دارید؟ در چه زمینه ای؟

تا جایی که فرصت باشه بله. در همون بخش اقتصاد و کتب مذهبی و اعتقادی و برنامه نویسی

چرا این جو به وجود اومده که بچه درس خون ها از دین و مذهب فاصله دارند؟آیا درسته؟

نه اصلا صحت نداره شاید برخی ها این طور باشن چون هدف اصلی رو فراموش کردند اما بین همین ها شهیدان مجید شهریاری و حسن تهرانی مقدم و … هم داشتیم که در اوج مرتبه علمی بسیار معتقد و با ایمان بودند و هم به پیشرفت علمی کشور کمک زیادی کردند و هم مزدشون که شهادت بود رو گرفتند.

آیا برای آموزش روباتیک نیاز به آموزشگاه خاصی هست؟

اول از همه در جواب این سوالتون بگم که ما توی مسابقات کشوری ایران اپن که در فروردین 93 برگزار شد و ما موفق شدیم سهمیه ی مسابقات جهانی رو کسب کنیم ، از 20 تیم شرکت کننده شاید باورتون نشه که حدود یک سوم تیم ها از شهرهایی مثه اصفهان ، رشت و… حضور داشتند، که واقعا باعث خوشحالیه که این امکانات در شهرهای دیگه هم هست که میشه تیم های قدرتمندی مثه این تیم ها ، فرصت قدرت تمایی رو پیدا کنن.

آموزشگاه های روباتیک معمولا در شهرهای مختلف وجود داره اما روباتیک رو با چند تا کتاب و سایت هم میشه یادگرفت و هزینه ای هم نداره.برای پیشرفت نیاز به یه کارگاه و سخت افزار دارند که اغلب مدارس این روزها بودجه ای رو برای این بخش اختصاص میدن.در واقع این تهیه سخت افزاره که هزینه برداره.

توصیه تون به جوون ها و نوجوون هایی که ابتدای راه هستند چیه؟

خودم اوایل زیاد به پند و نصیحت های بقیه گوش نمی کردم و اونها رو یه سری حرف های شعاری و تکراری تلقی می کردم اما تو همین کار تجربه کردم که باید هدف مشخص کرد، یک هدف مقدس و با ارزش. جوونها باید رضایت خدا و بعدش هم پدر و مادر رو در نظر داشته باشند. اینها که باشند چیزی مانع موفقیت نمیشه.

ممنون از شما که وقتتون رو در اختیار ما و بالاجاده ای های عزیز قرار دادید براتون آرزوی موفقیت و عاقبت بخیری داریم.

ممنون. وظیفه بود. امیدوارم شما هم در پناه خدا موفق باشید.

برگرفته از نشریه چمتا

انتهای پیام/