به گزارش گلستان ما به نقل از کلاله خبر ، شما را به خواندن گفتگویی صمیمی با یک بانوی نینجاکار دعوت می کنیم:
برای اولین سوال، مختصرا خودتونو معرفی کنید
اینجانب مرضیه اربابی مربی سبک نین جوتسو با سابقه 9سال حضور در این رشته ورزشی هستم و3 سال در کلاله فعالیت رزمی دارم.
دانشجوی تربیت بدنی مقطع کارشناسی و مربی آمادگی جسمانی، ایروبیک و جزو انجمن طب سنتی استان هستم همچنین دارای 2 مدرک بین المللی ماساژ درمانی می باشم و در مجموع داری 14 سال سابقه حضور در زمینه های ورزشی هستم و یاداور می شوم که دان جهانی از کشور ژاپن دارم.
ایا می توانیم گفتگویی صمیمی تری داشته باشیم و از جمع بستن ضمایر و افعال خوداری کنیم؟
بله، مشکلی نیست.
از چند سالگی وارد عرصه ورزشی شدی؟
14 سالگی
چی شد که وارد این عرصه شدی؟
از بچگی کنار پدرم فیلم های رزمی و اکشن نگاه میکردم و عاشق سلاح بودم مخصوصا نانچیکو زدن جکی جان و این علاقه روز به روز در من بیشتر شد.
گفتید پدرتان، پدرتان رزمی کار بود؟
خیر.
پس تنها عامل سوق شما به رشته های رزمی دیدن فیلم های اکشن بود؟
البته قبل از دیدن این فیلم ها کلا دوست داشتم از کوچیکتراز خودم دفاع کنم و یادم میاد 5 سالم بود و آبجی کوچیکم با چشم گریان به خانه امد و شخصی وی را اذیت کرده بود و من متهاجمانه رفتم و ازش دفاع کردم.
بهترین مربی ای که تاکنون داشتی کی بود ؟
اولین مربیم خانم دردی نژاد بود که کاراته باهاشون کار می کردم و مشوق اصلیم ایشان بودند و بعد هم مربی خودم خانم داود زاده که زحمات زیادی برای من کشید.
مربیای شما اگه در قید حیات هستن، آیا خبر دارند که شاگردشون الان استاد شده؟
بله مربی کاراتم هنوز هم حمایتم میکنه و مربی خودم خانم داودزاده هر کاری رو برای پیشبرد اهدافم و موفقیتم انجام میده.
وقتی مربیتو میبینی، آیا هنوز هم خودتو همون دختر بچه ای که تازه کار بود در مقابل استادش، می بینی؟
بله قطعا، من در برابر ایشان خودمو زیر صفر میبینم.
تاکنون در چه مسابقاتی شرکت کردی( از نظر سطح استانی، کشوری و بین المللی) وبه چه عناوینی دست یافتی؟
استانی، مسابقات هنرهای فردی بود و بین تمام رشته های رزمی 3 مدال طلا گرفتم همچنین مسابقات کشوری در سلاح سرد و دفاع شخصی 2طلا و 3 نقره بدست اوردم.
اولین باری که رفتی مسابقات کشوری چه حسی داشتی؟
خیلی آروم بودم مطمئن بودم با مدال برمیگردم ولی شبی ک رسیدیم خوابگاه مریض شدم و تا 2 بامداد با استادم بیمارستان بودم.
آیا تو این عرصه صدمه هم دیدی؟
بله مسابقات کشوری دستم تاندون پاره کرد و واقعا خاطره ی جالبی بود و باید بگم البته تو این مسابقات قهرمان کشور هم شدم و جالب اینجا بود که با دست آتل گرفته اومدم خونه، مامانم ترسید و گفتم هیچی نشده ضرب دیده و بعد رفتم گچ گرفتم که دیگه واقعیتو فهمیدند.
تو فامیل واکنش اعضای فامیل نسبت به حرفه شما چیست؟
چون من تونستم دزد خونمونو بگیرم، بعد این اتفاق این موضوع در فامیل پیچید و الان همه به من به چشم بادیگارد نگاه می کنن.
چطوری دزدو گرفتیش؟ توضیح بده.
شب یکی از روزهای برفی زمستان بود و من تو اتاقم بودم که دیدم یه نفر از پنجره اتاقم در طبقه دوم که مشرف به تراس بود، داره به داخل نگاه می کنه؛ پریدم دربو باز کردم پاش تو برفا گیر کرد و گرفتمش و بعد هم به پلیس اطلاع دادم.اگه اشتباه نکنم این اتفاق در سال 91 بود.
نترسیدی؟
متاسفانه من اصلا نمیترسم و این جسارتم باعث نگرانی خانواده ام شده.
فامیل ها اعم از دختر و پسر ازت حساب میبرن؟
حساب که نه ولی احترام خاصی برام قائل هستند.
تو برخوردت با دیگران آیا رزمی کار بودنت دخیل است، آیا سعی میکنی با آرامش مسائلو حل کنی یا با زور و عصبانیت؟
حقیقتو بخواهید گره ای که با دست باز میشه با دندون چرا، ادب و متانت شاه کلید تمام مسائل است.
تو چه مواقعی متوسل به رزمی کار بودنت میشی؟ آیا واست اتفاق افتاده که از حرفه رزمی استفاده کنی؟
معمولا درگیر نمیشم ولی زمانی ک جانم در خطر باشه وارد عمل میشم.
شغل دیگری هم داری؟
خیرعلاقه ای هم به کاردیگری ندارم.
درآمدت کفاف زندگیتو میده؟
ورزش و مخصوصا رزمی رو هیچ وقت نباید برای درآمد بهش نگاه کرد
رزمی یعنی تمرین مستمر
رزمی یعنی احترام
رزمی یعنی عشق،علاقه، احترام
رزمی یعنی زندگی توام با آرامش
رزمی یعنی راند آخر
به نظرتون اینها رو میشه برای درآمد کار کرد؟
اگه یه روزی بهم بگن آخرین آرزوت چیه؟
میگم تا اخرین لحظه ی زندگیم تو باشگاهم کنار شاگردام باشم.
در حال حاضر در کدام شهرها کلاس دارید و چند شاگرد در کلاس های شما فعالیت رزمی دارند؟
گنبد آزادشهر و کلاله و جمعا در این سه شهرستان 80 شاگرد دارم.
نگاه مردم و مسئولین نسبت به اینکه بانوان وارد این زمینه شده اند چگونه است؟
بسیار عالی و حمایت کننده. البته حمایت از سمت خانواده ها.
از مشکلاتت تو این شهرها بگو.
گنبد و آزادشهر هیچ مشکلی ندارم ولی در کلاله مشکلات تمامی ندارد!.
پس از مشکلاتت در کلاله بگو.
در 2 سال 19 قهرمان کشوری در شهر کلاله تحویل دادم ولی متاسفانه هیچ حمایتی از سوی هیچ جایی نشدم.
خب، دیگه چه مشکلی داری؟
برخی از حضور من خوشحال نیستند هر از گاهی انگی به من وارد می شود که از سمت همکاران رزمی خودم است.
مگر کار خلاف عرف و قانون انجام میدی؟
خیر من یک ورزشکارم و اخلاق و منش ورزشی اولین چیزی بود که استادم بهم یاد داد متاسفانه مسائل حاشیه از سوی همکاران من بسیار زیاد می باشد و گویا کاری جز آزار و اذیت من ندارند.
وحتی رئیس اداره ورزش و جوانان در واکنش به این اقدامات و در یک جمله دلیل این اقدامادت را با صدا کشی در مقابل انها،ح س ا د ت بیان کرد.
نمونه این آزار و اذیت ها را مطرح کنید؟
فقط کوتاه و مختصر میگم.
روز اول، مهمان نوازی برخی در کلاله منو شوکه کرد بنر طبلیغاتی منو در میدان احمدی به آتش کشیدن و تلفن ناشناسی به خط تبلیغاتی من زنگ زد و گفت: از این شهر برو. اینجا جایی نداری و شما غریبه ای......
حالا شما ببینید روز اول برنامه این بوده ؛ حالا حدس بزنید تو این 3 سال چی پیش امده.
برای مشکلاتت به مسئولی هم مراجعه کردی؟ نتیجه هم داد؟
بله با همسر فرماندار ملاقات داشتم چرا که شنیده بودم ایشان خانم مهربانی هستند و سعی می کنند مشکلات بانوان را مرتفع کنند، ولی ....
نامه ای هم برای جناب فرماندار نوشتم منتظر جواب هستم و از آنجایی ک هیچ مسئولی درصدد رسیدگی بر نیامد ترجیح میدهم باز هم سکوت کنم.
مقاومت میکنی یا تسلیم زور میشی؟
شعار ما این است: نا امیدی مرگ نینجاست.
سخن پابانی؟
از پدرم کمال تشکر را دارم که مشوق اصلی و حمایت کننده من در عرصه زندگی ورزشیم بود همچنین جا دارد از استادم هم تشکر داشته باشم و ان شاالله همیشه پاینده باشند.
امیدوارم روزی برسد که تو شهر کلاله حمایت مسئولین شامل حال من و شاگردانم شود و این بزرگترین آرزوی من در این شهراست.
انتهای پیام /
مطلب مرتبط :
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
ضمن تشکر از خانم اربابی ؛از ایشان دعوت میکنیم در شهرستان علی آبادکتول نیز فعال شوند.اطمینان دارم از ایشان استقبال خوبی خواهد شد.