به گزارش گلستان ما به نقل از قابوس نامه، اگر امروز گنبد به نام پایتخت والیبال در کشور مطرح است حاصل تلاش بسیاری از ورزشکاران ورزش دوستان است .

حاج خوشگلدی و غیاث الدین صحنه و میکائیل یلمه ،سه بازیکنی که در سوم خرداد در سانحه رانندگی دار فانی را وداع گفتند.

آنها را می توان از نظر اخلاقی جز نوادر والیبال کشور قلمدادکرد.

والیبالیست ها امروز از “خوشگلدی صحنه “به عنوان پدر معنوی والیبال یاد می کنند او با اخلاق خوب و صادقانه ای که در ورزش برای خود به یادگار گذاشت، نشان جاودانه گرفت.

نه تنها او بلکه مصطفی کارخانه درباره میکائیل یلمه نیز چنین می گوید:"من با یلمه نایب قهرمان جهان شدم و ایشان انسانی بزرگ و با شخصیت بود که رفتنش داغی بزرگ بر بدنه والیبال کشور گذاشت."میکائیل یمله ای که سالها برای والیبال گنبد بازی کرد و از آنجا به تیم پیکان رفت.

داستان وقتی برای ما ناراحت کننده می شود که به پاس بازیهای خوب میکائیل یلمه در باشگاه پیکان،یکی از سالنهای این تیم به نام "میکائیل یلمه" می شود. اما در گنبدکاووس و استان خبری نیست؟

آیا نونهالان و جوانان والیبالی آنها را می شناسد؟! نه تنها آنها اصلا پیشکسوتهای والیبال را چقدر می شناسند؟ تنها دلخوشی ما پیراهن ورزشی شده که به یاد غیاث الدین صحنه در سالن المپیک آویزان است!.

جالب است که تیم هایی که به گنبد برای مسابقه می آیند به پیراهن این بازیکن ادای احترام می کنند اما آیا مراسم و یادبودی از این بزرگان ورزشکار گرفته شده است؟

بقیه بزرگان والیبال شهر گنبد چی؟ میراث والیبال مگر چیست؟ جز یاد بزرگان والیبالی که باعث افتخار گنبد بوده اند؟

وقتی بزرگان والیبال شهرمان گنبد را فراموش کنیم، والیبال هم فراموش خواهد شد. زیرا به زحمت این نوع افراد سنگ بنا والیبال درشهر نهاده شد. افرادی که بسیار تلاش کردند تا والیبال به این مرحله رسیده است.

اما سوالی که امروز مطرح می شود این است که، متولی حفظ نام و یاد این بزرگان و دیگر پیشکسوتان والیبال ایران کیست؟!

حتی یک حرف و نکته ی کوچک کافی بود تا از منش و رفتار آنها یاد شود. افرادی که امروز می توانستند جز موثرترین نفرات در والیبال کشور باشند،همانگونه که بودند.

حال این مطلب بهانه ای شد تا موضوعی  مهم تر مطرح شود. آن هم غفلت ما از آموزش بازیکن ها به لحاظ اخلاقی است.از این نظر اگر خواسته باشیم به مانند قائمی ها و  تاجرها در ورزش حرفه ای داشته باشیم،توجه به اخلاق و منش قهرمانی آنها یک ضرورت اساسی به شمار می رود.

به عبارتی دیگر امام خمینی(ره) درباره وظیفه ورزشکاران اینگونه می فرماید:”ورزش‌کاران دو وظیفه دارند: یک، ورزش جسمانی برای قدرت پیدا کردن. وقتی قدرت جسمانی پیدا شد، دفاع از مملکت می‌توانند بکنند. دو هم پرورش روحانی، که اگر پرورش روحانی در انسان پیدا بشود، آن‌وقت قدرت جسمانی‌اش مضاعف می‌شود”.(۱)

این دو موضوع را با بهره گیری از بزرگان والیبال گنبد و گاه گاهی یادی از آنها کردن می توان نهادینه کرد.باید یاد بدهند و پیشکسوتان و بزرگان ورزش گنبد را سرلوحه کار خود قرار دهند هر چند که شاید گاهی دیگر دیر باشد.

کمی دیر است ولی یادشان گرامی…

۱٫ صحیفه امام، ج۱۶، ص۶۱٫

انتهای پیام/