به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»، اعتیاد نوعی بیماری است که در اشکال مختلف دیده می‌شود و فردی که به آن مبتلا است باید به صورت دائمی از یک نوع ماده مخدر استفاده کند.

افراد مبتلا به اعتیاد با قطع مصرف دچار عوارض روحی و جسمی می‌شوند البته این افراد احساس می‌کنند بر مصرف خود کنترل دارند و این رفتارهای‌شان طبیعی است.

آدم‌های معتاد معمولاً دروغگو و فریبکار هستند چون می‌خواهند هر طور شده، هر حرف و دلیلی را سرهم می‌کنند تا ماده مخدرشان را در اختیار بگیرند. این افراد عمدتا مسئولیت ناپذیرند و مسئولیت رفتارشان را نمی‌پذیرند.  

حال این اعتیاد ممکن است به مواد مخدر باشد یا موبایل یا هرچیز دیگر مثلا مذاکره کردن! اعتیادی که این روزها در برخی از مسئولان و تریبون به دستان می‌بینیم.  

شاید خودشان هم ندادند که معتاد شده‌اند اما سخنان و رفتارهای که از آن‌ها سر می‌زند جز از یک معتاد برنمی‌آید.

اعتیاد پیدا کرده‌اند به مذاکره با دشمن برای حل مشکلات جامعه. با آنکه راه بی‌فایده را قبلا رفته‌اند و اعتراف کرده‌اند «هیچ» بدست آوردند باز هم سینه‌هایشان را سپر می‌کنند و از مذاکره حرف می‌زنند. برای بدست آوردن چه؟! کسی نمی‌داند!

دوباره خماری به سراغ‌شان آمد و فراموش کرده‌اند هر آنچه پشت‌سر گذاشته‌اند و با چشم‌شان دیدند و با زبان‌شان به آن اعتراف کرده‌اند! 

پاره شدن تمام آن برگه‌هایی که به قول خودشان جز «هیچ» در آن نبود را دیدند و باز تَکرار می‌کنند!

دوباره برای رهبری هزینه‌تراشی می‌کنند و مسئولیت‌ناپذیری‌شان را ثابت می‌کنند که اگر ملت یک پُک از این افیون نزند حل شدن مشکلات پَر!  

دوستان خوش خیال می‌گفتند درست است کمپ‌های ترک اعتیاد اعتماد به آمریکا، از اول انقلاب تا کنون روی این افراد تاثیر نداشته اما حتما کمپی که خودشان از هفت، هشت سال پیش در آن بودند روی‌شان اثر گذاشته.

حتما خودشان تا اسم معاهده و مذاکره با آمریکا را بشنوند یاد امتیازهای داده شده می‌افتند یادشان می‌آید چقدر آهسته قدم برمی‌داشتند تا جان کری با آن پاهای شکسته و عصا بدست موقع راه رفتن با آن‌ها اذیت نشود، بالاخره یادشان از خیلی چیزهای دیگر می‌آید لابد!  

پس امکان ندارد دوباره بخواهند حرف مذاکره با قاتل موی زرد حاج قاسم را پیش بکشند!  

روزگار اما چیز دیگر را روایت می‌کند این افراد غربزده‌گویی چنان به درد بی‌درمان اعتماد به دشمن مبتلا شده‌اند که علاجی برایش نیست!