به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»_ مصیب عباسی؛ از سال ۶۱ هجری قمری، زمانی که جابر بن عبدالله انصاری و عطیه کوفی پیاده به کربلا رفتند تا اربعین حسینی سال ۱۴۴۷ قمری (۲۳ مرداد ۱۴۰۴ شمسی)، ۱۳۸۶ سال می‌گذرد. در این دوران طولانی، فرهنگ و معارف نهضت حسینی و قیام عاشورا در تمدن اسلامی و جغرافیای ایران تجلی یافته و در دهه اخیر به اوج درخشندگی و تأثیرگذاری خود رسیده است.

سنت زیارت اربعین، که با حضور جابر بن عبدالله انصاری و کاروان اسرای کربلا بنیان نهاده شد، در طول قرون اول هجری به دلیل شرایط نامساعد سیاسی به سختی امکان‌پذیر بود. 

حتی بنابر گزارش‌ها، در دوران متوکل عباسی، مزار امام حسین (ع) تخریب شد.

 اما با روی کار آمدن آل بویه در قرن چهارم هجری، فضا برای برگزاری مراسم سوگواری امام حسین (ع) مهیا شد و معزالدوله دیلمی در سال ۳۵۲ قمری دستور برگزاری عزاداری در بغداد را صادر کرد. 

دوره ۱۱۰ ساله آل بویه فرصتی مغتنم برای تحکیم تاریخ و معارف نهضت حسینی و همچنین توسعه حرم امام حسین (ع) بود.

پس از آل بویه تا دوره صفوی، سنت‌های عاشورایی با توجه به شرایط زمان برگزار می‌شد و برخی از ایلخانان مغول و حاکمان تیموری نیز به معماری، تزیین و تأمین امنیت زائران توجه داشتند. در دوره صفوی (۱۵۰۱ تا ۱۷۲۲ میلادی)، فرصتی طلایی برای احیا و تنوع‌بخشی به آیین‌های حسینی فراهم شد که حتی در امپراتوری عثمانی و شبه قاره هند نیز برگزار می‌شد.

اربعین همواره از جایگاه ویژه‌ای در میان آیین‌های عاشورایی برخوردار بوده و علما و بزرگان، به ویژه علمای مقیم نجف، در سال‌های معاصر پیشگام برگزاری آن بودند. پس از سرنگونی حکومت بعث در سال ۱۳۸۲ شمسی، مردم عراق و ایرانیان با شوقی وصف‌ناپذیر به سمت کربلا حرکت کرده و در راهپیمایی عظیم پیاده‌روی نجف تا کربلا شرکت کردند.

امروزه، راهپیمایی اربعین از یک سنت محلی و عربی فراتر رفته و به یک سنت دینی و انسانی جهانی ارتقا یافته است که هر سال بر شکوه و عظمت آن افزوده می‌شود. 

جمهوری اسلامی ایران و کشور عراق بیشترین نقش را در برگزاری این رویداد عظیم ایفا می‌کنند.

این سنت درس‌های ارزشمندی از عشق و معنویت به امام حسین (ع) به عنوان شهید راه عدالت، آزادی و کرامت انسانی، مودت و محبت بدون شناخت قبلی، خدمت بی‌منت با هزینه شخصی، نمایش رنگ توحید و عرفان، شوق زیارت که زنان، مردان و کودکان را رهسپار می‌کند، و پذیرایی شگفت‌انگیز از زائران در گرمای طاقت‌فرسا را به دنیا مخابره می‌کند.

در فضای انسانی برخاسته از مکتب حسینی، در حالی که رژیم اسرائیل با حمایت آمریکا به جنایت علیه مردم فلسطین ادامه می‌دهد، راهپیمایی اربعین زیبایی‌های انسانیت، کرامت، مودت و اخوت را به نمایش می‌گذارد. این حماسه عظیم، مکاتب مختلف را به چالش کشیده و جامعه‌شناسان، روانشناسان و مورخان را بر آن می‌دارد تا مبانی ظهور این رویداد را به دقت بررسی کنند.

امام حسین (ع) با انتخاب راهبرد شهادت، نهضت بیداری‌بخش و انقلاب‌آفرینی را برای رهایی انسان‌ها از جهالت و هدایت به مسیر تعالی به ارمغان آورد. او نگران انحراف در دین اسلام، گم شدن سنت رسول‌الله و مشروعیت یافتن حاکمیت فاسقان و ظالمان بود و جان خود و عزیزانش را فدا کرد تا پیروانش پس از قرن‌ها این حماسه‌ها را بیافرینند.