به گزارش گلستان ما، مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی به مناسبت سالروز ولادت حضرت معصومه (س) و گرامیداشت روز دختر نوشت؛ نام حضرت «فاطمه کبری » بود؛ زیرا حضرت کاظم (ع) سه دختر به نام فاطمه داشتند و حضرت معصومه (ع)از همه آنان بزرگتر بود.  مادر ایشان و امام رضا(ع)، بانوی بزرگواری به نام «نجمه» خاتون بود. لقب «معصومه» را امام رضا(ع) بر ایشان نهاد.

امام صادق (ع) در حدیثس می فرمایند: آگاه باشید برای خدا حرمی است و آن مکه است، برای رسول خدا حرمی است و آن مدینه است برای امیرالمؤمنین علی (ع) حرمی است و آن کوفه است و قم کوفه کوچک است- بدانید که بهشت دارای 8 در است که سه در آن از قم گشوده می شود آن گاه فرمود: تُقبَضُ فیها امرأةٌ مِن وُلدی- اسمُها فاطمة بنتُ موسی وتَدْخُلُ بشفاعتها شیعتی الجنّةبأجمعهم. روزی امام کاظم(ع) به مسافرت رفته بودند ، جمعی از شیعیان حضرت برای پرسش چند سؤال به خانه ایشان در مدینه آمدند آن حضرت نبود. 

سؤالها را در کاغذی نوشتند به اهل خانه دادند فردا برای خداحافظی آمدند، دیدند حضرت معصومه (س) که حدود 5- 6 سال داشت جواب همه را نوشته به آنها داد در مسیر به امام برخورد کردند.

امام وقتی جوابها را دیدند سه بار فرمودند: فِداها ابوها!!! امام رضا(ع) 25 سال بزرگتر از حضرت معصومه(ع) بودند و حضرت معصومه (ع) 21 سال تحت سرپرستی امام رضا (ع) بودند ، زیرا امام کاظم (ع) در سال 179 ه.ق به دستور هارون زندانی شده بودند .

هجرت حضرت معصومه(ع) از حجاز به ایران

مأمون عباسی در سال 200 ه.ق، با نامه ها و پیام های بسیار، امام رضا(ع) را به خراسان دعوت کرد ، حضرت ناگریز از روی اکراه این دعوت را پذیرفت و با کاروانی که مأمون فرستاده بود، به سوی خراسان آمد.

یک سال بعد حضرت معصومه(ع) به شوق دیدار برادرش حضرت رضا(ع) عازم خراسان گردید و با همراهان حرکت کردند.

حقیقت هجرت حضرت معصومه (س) برای حمایت از ولایت امام الرضا(ع) و تقویت مسأله رهبری بود ، که در ظاهر به صورت سفر برای دیدار برادر عنوان می شد.

ایشان و دیگر خواهر و برادرانش سفر کردند تا حمایت کنند از علی بن موسی الرضا (ع) و اینکه به جامعه اسلامی بفهمانند که  امام هشتم را برای اسارت و شهادت به طوس می برند نه برای ولایتعهدی،  و به همین دلیل  امامزاده های فرزندان امام موسی کاظم (ع) در ایران بسیار است. 

وقتی که به ساوه رسیدند ، خبر ورود آن بانوی با عظمت به آل سعد رسید ، همگی به اتفاق به استقبال او رفتند تا او را به قم دعوت کنند، در میان آنها موسی بن خزرج به کاروان حضرت معصومه(ع) رسید ، زمام شتر آن حضرت را گرفته و به طرف قم آمد و در منزل خود با کمال افتخار از آن بانو پذیریی کرد، ولی پس از 16یا 17روز آن بانوی ارجمند ، رخت از جهان بربست و پسران سعد را در سوگ خود نشانید.

محل دفن حضرت مشهور به بابلان از باغ های موسی بن خزرج اشعری بود. اولین سایه بان مقبره شریف حضرت معصومه (ع) را خاندان اشعری بنا نمودند.

 حضرت زینب دختر امام جواد (ع) نیز گنبد و بارگاهی با آجر و سنگ و گچ بر روی مرقد مطهر ساخت و در هر دوران صحن و سرای حضرت پرشکوه تر گشت تا اینکه در زمان صفویه گسترش حرم به اوج خود رسید و حرم فعلی از آثار همان دوره است.

از امام رضا (ع) دو زیارت نامه برای حضرت معصومه(ع)روایت شده است. و این حاکی از مقام والای آن بانوی بزرگ است. در زیارتنامه وی امام رضا(ع) حضرت را به ۸ لقب ملقب فرموده و بیان داشتند: کسی که مرقد حضرت معصومه (ع) را در قم زیارت کند مانند کسی است که مرا زیارت کرده است.

چرا حضرت معصومه(ع) ازدواج نکردند؟

دختران امام کاظم(ع) به ویژه حضرت معصومه(ع) در سطحی از کمالات بودند که برای خود کفو و همسر مناسبی نیافتند ، تا با او ازدواج کنند ، امام کاظم(ع) به آنها سفارش کرده بود که با رأی و مشورت برادرشان حضرت رضا(ع) ازدواج کنند.

ترس و وحشت حکومت پٌر از خفقان و اختناق هارون، به گونه ای بود که کسی جرأت نمی کرد با دختران امام کاظم(ع) ازدواج نماید و داماد آن حضرت شود ، زیرا دامادی آن حضرت ، از نظر دستگاه طاغوتی هارون ، موجب خطر شدید برای آن داماد می شد، به این ترتیب، حضرت معصومه(ع) و بعضی از خواهرانش، از ازدواج صرف نظر کردند.

میلاد با سعادت حضرت معصومه (س) و روز دختر بر همه مسلمانان،  خصوصاً دختران سرزمینم مبارک باد. 

انتهای پیام