به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما»، پیروزی مسعود پزشکیان در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، راه را برای بازگشت محمدرضا عارف از انزوای سیاسی به مسئولیت‌های اجرایی کشور باز کرد.

معرفی عارف به عنوان معاون اول رئیس جمهور، طیف رادیکال اردوگاه اصلاحات را با شوک جدی مواجه کرد. جریانی که انتظار داشت، کرسی معاون اولی دولت به محمدجواد ظریف به پاس تلاش‌هایی که در رقابت‌های انتخاباتی کرده بود، برسد حالا این جایگاه را بر باد رفته می‌دید.

پزشکیان در اقدامی غافلگیر کننده عارف را که شاید بتوان گفت در بین جریان اصلاح طلب همواره قربانی تمامیت خواهی طیف رادیکال بوده است، به عنوان معاون اول خود منصوب کرد تا از این طریق آرام آرام وعده تشکیل دولت وفاق ملی را محقق کند.

این اقدام پزشکیان نقطه آغاز فشار سهم خواهان به رئیس جمهور و معاون اول وی شد. طیف رادیکال اصلاحات که همواره در ادوار مختلف نشان داده بود که تمایلی به مسئولیت بخشیدن به عارف ندارد، این بار وی را در جایگاه معاون رئیس جمهور نظاره گر شد. همین باعث شد فشارها بر دولت چهاردهم آغاز شود.

لابی چپ‌ها و داستان گوشه نشینی‌های عارف!

در جریان تشکیل مجلس دهم، لیست امید با سرلیستی عارف به مجلس راه یافت و اکثریت مجلس را اصلاح طلبان تشکیل دادند، در حالی که عارف انتظار داشت که هم حزبی‌هایش از وی برای ریاست مجلس حمایت کنند اما بدنه اصلاح طلب مجلس به علی لاریجانی اقبال نشان داد و همین باعث شد با حمایت و لابی‌های بیرون مجلس، اصلاح طلبان علی لاریجانی را برای ریاست قوه مقننه انتخاب کرده و عارف را در حد ریاست بر فراکسیون اکثریت مجلس محدود کنند. وی در تمام ۴ سال دوران نمایندگی خود از بی‌مهری هم حزبی‌هایش گله مند بود.

عارف آن زمان معتقد بود که رأی لازم برای ریاست مجلس را داشته اما از پشت چاقو خورده و برخی افرادی که با لیست امید به مجلس آمده بودند به رقیب او لاریجانی رأی داده‌اند. رئیس فراکسیون بزرگ مجلس اعتقاد داشت که نامردی چپ‌ها و چراغ سبز از بیرون طوری لابی کرده‌اند که او گوشه‌نشین شود.

بعدها البته بازوی رسانه‌ای جریان اصلاحات عارف را لال الدوله مجلس خواند زیرا وی برای پیشبرد اهداف و برنامه‌های آنها در مجلس هیچ گامی بر نداشته بود.

تاب نیاوردن عارف البته تنها به مجلس دهم ختم نمی‌شود، چرا که بزرگترین فریب جریان اصلاحات به هم حزبیشان در دوران انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در سال ۹۲ بود.

گلایه از حسن روحانی به خاطر تعارف نکردن پست معاون اولی!

او که با قدرت برای رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری وارد میدان شده بود پس از پایان مناظره‌های انتخاباتی از ادامه کار انصراف داد و میدان را برای پیروزی حسن روحانی خالی کرد.

اگرچه وی با لابی جریان اصلاحات از رقابت‌های انتخاباتی سال ۹۲ کنار رفت اما بعدها اطرافیان حسن روحانی مدعی شدند که پیروزی حسن روحانی متعلق به خود وی بوده و ارتباطی به کنار رفتن عارف ندارد.

این اظهارات در حالی مطرح بود که عارف انتظار داشت که روحانی به پاس این فداکاری، وی را به عنوان معاون اول خود معرفی کند اما روحانی هرگز چنین مسئولیتی را به عارف تعارف نکرد.

بعدها عارف در اظهاراتی از حسن روحانی گلایه کرد و گفت: فردی که در دولت اصلاحات معاون اول موفقی بوده اگر بنا بود به دولت برود معاون اولی بود. وقتی روحانی معاون اولی را پیشنهاد نمی‌دهد و سه پست دیگر را می‌گوید می‌فهمم که ایشان می‌خواهد محترمانه بگوید، آقای عارف شما همان بیرون کمک کنید برای ما بهتر است.

او این را هم گفت که در یک جلسه‌ای در خدمت آقای روحانی بودیم و دو سه پست مطرح کرد. وزارت ارتباطات، وزارت علوم و معاونت علمی. من برای هر سه پست نفرات مناسب‌تر از خودم را معرفی کردم. این را برای اولین بار می‌گویم تلقی من از این پیشنهادها این بود که آقای روحانی تمایلی به حضور فیزیکی من در دولت ندارد.

این ادعای عارف در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی در حالی مطرح شد که جریان اصلاحات تمام قد از ریاست جمهوری روحانی حمایت کرده بود و خود را عامل پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری می‌دانست اما حاضر نشد از ورود عارف به دولت روحانی حمایت کند.

تحرکات عارف در دولت و پیام روشن به هم حزبی‌هایش!

کشیدن زیرپای عارف در شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان هم یکی دیگر از تلاش‌های جریان تندرو اصلاحات بود تا وی را از عالی‌ترین تشکیلات تصمیم گیر در اردوگاه اصلاحات کنار بگذارد. انحلال این شورا آن هم در آستانه انتخابات مجلس یازدهم محافل سیاسی کشور را شوک زده کرد و موجب شد اصلاح طلبان از راه یابی به مجلس بازمانده و به تعبیری خودکشی سیاسی کنند.

علیرضا سلیمی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در این باره به راه دانا گفت: بزگترین خصوصیت اصلاح طلبان سهم خواهی آنهاست به خیال اینکه دولت شرکت سهامی است تا زمانی که سهمشان داده شود راضی هستند اما به محض اینکه مخالف میل آنها عمل شود شروع به اعتراض و شانتاژ می‌کنند.

وی این را هم گفت که از منظر این جریان تفاوتی نمی‌کند که بنای تخریب چه کسی گذاشته شود از همین رو به راحتی حتی علیه هم حزبی‌های خود تلاش می‌کنند کمااینکه انتخاب کابینه آقای پزشکیان را تاب نیاورده و بنای فشار به دولت را گذاشتند.

حالا پس از فراز و نشیب‌های سیاسی فراوان مردی که همیشه به نفع حزبش انصراف داده به عنوان معاون اول دولت پزشکیان منصوب شده است و تلاش می‌کند با تحرکات زیاد در دولت پیام روشنی را برای طیف رادیکال اصلاحات مخابره کند.

اخبار انتصابات پی در پی عارف از معاونان و مشاوران گرفته تا حضور در تمام جلسات معارفه وزرا به جای رئیس جمهور و سخنرانی‌های پشت سر هم نشان می‌دهد که وی نه تنها قصد دارد در طول دست کم ۴ سال آینده تمام ناکامی‌های خود را به عنوان یک مقام رسمی جبران کند بلکه می‌خواهد به هم حزبی‌هایش یه پیام روشن مخابره کند!

منبع: راه دانا