به گزارش گلستان ما ؛ اسماعیل تیموری یکی از فعالین فرهنگی و اجتماعی گلستان طی یادداشتی نوشت: موضوع هسته ایران از تابستان 2002 آغاز شد و تا به حال با فراز و فرودهای فراوانی روبرو بوده است.
در مهر ماه ۸۲  ایران به منظور همکاری با آژانس و اثبات حسن نیت خود در توافق با ۳ کشور انگلیس، فرانسه و آلمان که آن زمان طرف غربی مذاکره کننده با ایران بودند، بر اساس توافقنامه‌های تهران، بروکسل و پاریس کلیه فعالیت‌ها و مطالعات مرتبط با دانش اتمی را به حالت تعلیق در آورد، به شرط این که موضوع هسته‌ای ایران در شورای امنیت دنبال نشود.
توافقنامه تهران
این توافقنامه در ۲۹ مهر ۱۳۸۲ برابر با ۲۱ اکتبر ۲۰۰۳ به امضا رسید و به موجب آن از تأسیسات اتمی ایران بازرسی‌های گسترده‌ای به عمل آمد و فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم نیز در ایران متوقف شد.
*توافقنامه بروکسل
این توافقنامه در ۴ اسفند ۱۳۸۲ برابر با ۲۳ فوریه ۲۰۰۴ به امضا رسید و ایران متعهد شد ساخت و آزمایش سانتریفیوژهای مورد نیاز برای غنی‌سازی را متوقف کند و اقدام به ساخت قطعات یدکی سانتریفیوژهای موجود در آن زمان را نیز تعلیق کند.
توافقنامه پاریس
این توافق‌نامه در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۴ برابر با ۱۷ بهمن ۱۳۸۲ در پاریس بین ایران و ۳ کشور فرانسه، انگلیس و آلمان به امضاء رسید و به موجب آن ایران به عنوان اقدامی داوطلبانه در جهت اعتمادسازی و نه به عنوان یک تعهد قانونی پذیرفت که کلیه فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری مانند ساخت، تولید، نصب، آزمایش، سرهم‌بندی و راه‌اندازی سانتریفیوژهای گازی و فعالیت‌های مربوط به جداسازی پلوتونیم را متوقف کند و در عوض اتحادیه اروپا سعی در پذیرش ایران در سازمان تجارت جهانی نماید.

البته در آبان سال 82 رهبر معظم انقلاب در جلسه ای که با کارگزان نظام داشتند در خصوص مذاکرات  اینگونه بیان داشتند :

"ما در هر جا حركتى كرده باشيم كه به نقطه اى برسد كه به منافع جمهورى اسلامى خدشه و ترديد وارد شود، همان جا آن حركت را بدون هيچ ترديدى قطع مى كنيم. بنابراين ما راههاى مسالمت آميز و همراه با عزّت جمهورى اسلامى را براى حفظ كشور و اين دستاورد طى مى كنيم، كه خطّ قرمزش اين است كه بخواهند در امور داخلى ما دخالت كنند.

اگر بخواهند بگويند «ما مى خواهيم اطمينان پيدا كنيم» ما حرفى نداريم و همين كارى كه تا الان اتّفاق افتاده است، بعد از اين هم همين كار در حدّى انجام خواهد گرفت. البته تصميم گيرىِ نهايى، طبق قانون بر عهده مجلس شوراى اسلامى است و بعد هم شوراى نگهبان كه بايستى آن را با شرع و قانون بسنجد. تاكنون دولت هيچ تصميمى نگرفته و نمى تواند هم بگيرد؛ الان مسؤولان محترم، كارِ مقدّماتى انجام داده اند.

آنچه كه تاكنون مسؤولان محترم - چه آقاى دكتر روحانى و چه آقاى رئيس جمهور و مسؤولان ديگر - حقيقتاً زحمت كشيدند، اين است كه با دقّت و ملاحظه جوانب، كار كرده اند و حواسشان جمع است كه كارى برخلاف مبانى و اصول انجام نگيرد. بنده هم مطّلع هستم و هرجا احساس كنم كه برخلاف ضوابط، اهداف و عزّت ملى و جهتگيرىِ نظام اسلامى كارى انجام مى گيرد، مطمئنّاً نخواهم گذاشت و جلوش را مى گيرم.

البته تاكنون چنين مسأله اى پيش نيامده و به فضل الهى اميدواريم بعد از اين هم بتوانند با همه جهات، اين كار را پيش ببرند.".پس از گذشت قریب به دوسال با وجود توافق های صورت گرفته و البته پایبندی ایران با این توافقات و تعلیق نگه داشتن فعالیتهای هسته ای و عدم پیشرفت در این حوزه ، کشورهای غربی همچون همیشه چهره ناموجه خود را به نمایش گذاشته و نشان دادن که به هیچ تعهدی پایبند نبوده و منافع خود را مدنظر قرار می دهند.

به همین دلیل و با رویکار آمدن دولت جدید و تایید مقام عظمای ولایت ، ایران اعلام کرد تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی به پایان رسیده ‌است و با فک پلمب، فعالیت‌های UCF اصفهان را تحت نظارت آژانس ادامه می‌دهد.

در ژانویه ۲۰۰۶ در حضور بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای تأسیسات مجتمع تحقیقاتی هسته‌ای نطنز را نیز فک پلمب کرد، اما شورای امنیت در مارس همان سال به ایران یک ماه فرصت داد تا فعالیت‌های هسته‌ای خود را متوقف کند.

فشارهای کشور های غربی و بخصوص شورای امنیت بر روی ایران آغاز و تحریمهای کشور شکل تازه ای به خود گرفت .

شورای امنیت در ژوئیه ۲۰۰۶ قطعنامه ۱۶۹۶ را تصویب کرد که خواستار تعلیق غنی‌سازی اورانیوم در ایران بود.

شورای امنیت در دسامبر همان سال قطعنامه ۱۷۳۷ را تصویب کرد که بیشتر فعالیت‌های تجاری، مالی، صنایع موشکی و هسته‌ای ایران را براساس بند ۴۱ فصل هفتم منشور ملل متحد، هدف قرار داده بود. این قطعنامه نخستین سند بین‌المللی حقوقی بود که فعالیت‌های هسته‌ای ایران را به‌عنوان تهدیدی علیه صلح و ثبات منطقه‌ای معرفی می‌کرد.

در مقابل تهران با تأکید بر بند ۴ معاهده “ان‌پی‌تی” این اتهامات را غیر مستند خواند و خواستار رفتار غیر تبعیض آمیز با فعالیت‌های اتمی خود شد.
در سال ۲۰۰۶ گروه ۱+۵ با حضور کشورهای آمریکا، فرانسه، انگلیس، روسیه، چین و آلمان برای انجام ادامه مذاکرات تشکیل شد.
این گروه در راستای ادامه فشار بر توقف برنامه اتمی ایران، قطعنامه‌های ۱۷۴۷، ۱۸۰۳ و ۱۸۳۵ را نیز تصویب کرد.

از آن سال ها به بعد نشستهای مختلفی بین ایران و گروه 1+5 در کشورهای مختلف برگزار شد که البته به بیانیه هایی نیز منجرب شد . ولی بدلیل زیاده خواهایی های فراوانی که طرف های غربی داشتند تیرتن  بر سر مواضع و حق مردم پافشاری کرد . در این سالهای فعالیتهای فراوانی بر ضد ایران  از طرف های غربی صورت پذیرفت که مهمترین آنها ترور دانشمندان هسته ای این مرز و بوم و تحریم های ظالمانه بر علیه مردم مظلوم این سرزمین بوده است.

رسیدن تعداد سانتریفیوژهای ایران به بیش از 19000 و درصد غنی سازی 20 درصد از دستاوردهای مهم پافشاریهای تیم مذاکره کننده ایران بر سر منافع ملی  بود .

در تمامی این سالها رهبر معظم انقلاب اسلامی با رهنمودهای خود مسیر را بر تیم مذاکره کننده نشان می داد .و تاریخ نشان می دهد که کشورهای غربی هیچ نگاهی به قوانین و تعهدات ، حتی مفاد NPT که نشان می دهد که کشورها چگونه در حوزه هسته ای گام بردارند نداشته و تمام تلاش خود را در جهت تضعیف ایران به کار بسته است و البته رهنمودها و حمایتهای رهبری  همیشه پشتوانه دولت و دانشمندان هسته ای جهت ادامه کار و صبر مردم بوده است.

در سال 92 با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید ، ندای مذاکره و همکاری با گروه 1+5 از سوی دولت شنیده شد و طرف غربی نیز با توجه به اینکه ایران توانسته است در حوزه هسته ای به خودکفایی برسد و دانش هسته ای را به حدی بالا ببرد که به قول خود آنان بمب اتمی بسازد از ترس این موضوع به پای میز مذاکرات بازگشتند و تیم هسته ای  ایران نیز راه جدیدی را آغاز نمود و با کوشش فراوان در مذاکرات و نشستهای مختلف تلاش در رفع موانع و مشکلات پیش رو نمودند تا بتوانند نتیجه ای برد – برد را رقم بزنند .

مقام معظم رهبری نیز در این ایام در جلسات مختلف خطوط قرمز مذاکرات و همچنین بدعهدی های این کشورهای غربی را گوشزد نموده است .
مقام معظم رهبری  در دیدار با مسولین نظام در تیر ماه 94 با اشاره به دستاوردهای هسته ای در سالهای اخیر  در خصوص مذاکرات اینگونه بیان کردند "از اوّل نگاه ما به مذاکره‌کنندگان و طرف آمریکایى نگاه شکّ‌آلود بود. طبق تجربه‌هایى که داشتیم، به اینها اطمینان نداشتیم، [لذا] از اوّل با ملاحظه وارد شدیم.

نظرمان هم این بود که اگرچنانچه اینها سرِ حرف خودشان ایستادند که خب اشکالى ندارد؛ ما حاضر بودیم هزینه هم بدهیم، یعنى ما عقیده نداریم که در یک مذاکره هیچ هزینه‌اى نباید داد، هیچ عقب‌گردى نسبت به بخشى از موضوعات نباید کرد؛ نه، به‌قدر صحیح و منطقى و عقلایى حاضر به هزینه دادن هم بودیم؛ منتها ما دنبال توافق خوب بودیم. من این را همین‌جا عرض بکنم: ما هم میگوییم توافق خوب، آمریکایى‌ها هم میگویند توافق خوب؛ منتها ما که میگوییم توافق خوب، منظورمان توافق منصفانه و عادلانه است؛ آنها که میگویند توافق خوب، توافق تمامت‌خواهانه است.

اندکى در مذاکرات پیش رفته بودیم که زیاده‌خواهى‌هاى حضرات شروع شد؛ هرروز یک حرفى، یک بهانه‌اى؛ شش ماه تبدیل به یک سال شد، طولانى‌تر شد، مذاکرات شکلهاى گوناگونى پیدا کرد، چانه‌زنى‌ها و زیاده‌خواهى‌ها مذاکرات را طولانى کرد، تهدید کردند، تهدید به تحریم بیشتر، حتّى تهدید به بکارگیرى نظامى‌گرى؛ این تهدیدها را کردند؛ روى میز و زیر میز و این حرفهایى که شنیده‌اید.(۱۱) این رفتار این حضرات تا امروز بوده. هرکس روند مطالبات آمریکایى‌ها را در این مدّت مطالعه کند و کیفیّت حرفهاى اینها را نگاه کند، به این نتیجه میرسد؛ یکى از دو نکته‌ى اساسى این است: هدف اینها ریشه‌کن کردن و از بین بردن صنعت هسته‌اى در کشور است؛ هدف این است، دنبال این هستند؛ قصدشان این است که ماهیّت هسته‌اى کشور را از بین ببرند؛ ولو حالا یک اسمى، یک تابلوى بى‌محتوایى، یک چیز کاریکاتورى‌اى وجود داشته باشد، امّا اینها قصد دارند که نگذارند این حرکت هسته‌اى کشور، صنعت هسته‌اى یک کشور با اهدافى که نظام جمهورى اسلامى دارد تحقّق پیدا کند."

نهایت در 23 تیر سال جاری مذاکرات به یک برجامی دست یافت که البته جای بسیار بحث در آن وجود دارد . همانگونه که مقام معظم رهبری در آبان سال 82 در خصوص مذاکرات و نتایج آن اشاره نمودند باید مسایل در مجلس و شورای نگهبان و شورای امنیت ملی مورد بحث و تبادل نظر قرار گیرد . لذا پس از بررسی مفاد برجام در مراحل قانونی و اعلام نظر نهایی مقام معظم رهبری  مدظله العالی می توان گفت که تلاشهای دو ساله دولت تدبیر و امید که البته به پشتوانه زحمات 8 ساله دانشمندان هسته ای و خون پاک این عزیزان صورت گرفته است  چه نتیجه ای منطقی و درستی برای کشور داشته است .پس مردم فهیم این مرزو بوم صبر پیشته کنند و فارغ از هرگونه سوء گیری مثبت و منفی در این خصوص منتظر نتیجه اصلی باشند .

رهبری در دیدار با دانشجویان و دانشگاهیان در بیست و چهارمین روز ماه مبارک رمضان سال جاری نیز در خصوص مبارزه با استکبار ایچنین فرمودند : "تکلیف مبارزه‌ی با استکبار پس از مذاکرات چیست؟ خب، مگر مبارزه‌ی با استکبار، تعطیل‌پذیر است؟ مبارزه‌ی با استکبار، مبارزه‌ی با نظام سلطه تعطیل‌پذیر نیست. این هم جزو همین حرفهایی است که اتّفاقاً امروز من یادداشت کرده‌ام که به شما بگویم. این جزو کارهای ما است، جزو کارهای اساسی است، جزو مبانی انقلاب است. یعنی اگر مبارزه‌ی با استکبار نباشد، ما اصلاً تابع قرآن نیستیم."

امید است این کشور و ملت آن زیر سایه توجهات حضرت ولی عصر( عج ) همیشه سربلند و پیروز باشند ان شاالله/ گلستان مهر

انتهای پیام/