به گزارش گلستان ما به نقل از قابوس نامه، در تاريخ 12 دي ماه، نیکی هیلی اعلام كرد كه آمریکا از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهان اجلاس فوری در مورد ایران شده است. ترامپ رئیس جمهور امريكا نيز در جدیدترین حمایت خود از اغتشاشات ضد انقلاب در ایران وعده داده که مردم ایران در وقت مناسب حمایت بزرگی از سوی ایالات متحده دریافت کنند!

معاون رئیس جمهور آمریكا، مایك پنس، در روز چهارشنبه در واشنگتن پست نوشت ”آمریكا با صدای بلند و واضح صحبت كرد. با كمال تاسف، خیلی از متحدین اروپایی ما، همچنین آنهایی كه در سازمان ملل هستند، تا این نقطه در بلند كردن صدای خود در رابطه با بحران رو به افزایش در ایران شكست خورده اند. وقت آن است كه آنها برخیزند...“

مواضع فوق بخوبي نشان مي دهد كه امريكا در صدد بار گذاشتن ديگي در اجاق شوراي امنيت بود تا شرايط و زمينه اي را عليه نظام جمهوري اسلامي ايران كه ورژن جديدي از سناريوهاي قبلي عراق و ليبي و سوريه است آماده كرده و به جامعه جهاني ارائه كند.

جمعه شب نشست اضطراري شوراي امنيت كه امريكا هر دو پايش را در يك كفش كرده بود كه حتماً برگزار شود، برگزار گرديد. هيچيك از اعضاي شوراي امنيت ضرورتي براي پرداختن به موضوع اغتشاشات در ايران نبودند. از قضا در پايان جلسه، همگان متوجه شدند كه ديگ بار گذاشته شده خاليست!

جلسه شوراي امنيت حاوي چند پيام اخلاقي بود؛ نبايد با طناب پوسيده امريكا وارد چاه شد، نبايد با لابي هاي منافقين در امريكا و اروپا، چهره و وجاهت قانوني يك نهاد بين المللي و جهاني را مخدوش و بي اعتبار كرد. اين جلسه، بازگو كننده نه اضطرار، بلكه اضطراب امريكا از ناتواني اش در پيشبرد سياست هاي خود در قبال ايران بود.

حال، سئوال اين است، جلسه اضطراري يا اضطرابي، چه كساني آتش بيار اين معركه هستند؟ منافقين كه لابي هاي فراواني را در امريكا و اروپا ايجاد كرده اند اين بار به شوراي امنيت روي آورده اند تا اين نهاد بين المللي را نيز به آلت دست خود تبديل كنند.

علي رغم اينكه امريكا در جلسه شوراي امنيت نتوانست سياستي را كه در پيش گرفته بود به جامعه جهاني ديكته كند اما اين اقدام امريكا پيام بسيار سنگيني براي جمهوري اسلامي ايران بطور عام و براي دستگاه ديپلماسي مان بطور خاص دارد كه بي توجهي به آن، پيامدهاي جبران ناپذيري را متوجه نظام جمهوري اسلامي خواهد كرد.

نمي شود كه هميشه گفت انشاالله كه بْز است، ورق پاره است و... از منظر ديپلماتيك و بين المللي، نفس تشكيل چنين جلسه اي، زير ساخت و زمينه اي براي پي ريزي سياست هاي آتي امريكا در منطقه پرتنش خاورميانه خواهد بود. از منظر داخلي نيز، به مثابه سوخت رساندن به اغتشاشگران داخلي است و امر را بر آنان مشتبه مي كند كه گويا جامعه جهاني، حامي و همسوي آنان شده است.

لذا اين جلسه اضطرابي مشترك امريكا ـ منافقين را بايستي جدي گرفت و تمهيدات جديدي را براي دستگاه ديپلماسي كشورمان انديشيد.

به قلم علی صفاری

انتهاي پيام/