به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «گلستان ما» و به نقل از نوید شاهد گلستان؛ شهید کیومرث جنگی، یکم اسفند ۱۳۴۴ در شهرستان آزادشهر به دنیا آمد.
پدرش عیدمحمد، خواربار فروش بود و مادرش رقیه نام داشت، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند و در خواربار فروشی کار می‌کرد. به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت و ۲۱ تیر ۱۳۶۷ با سمت تک‌تیرانداز در ابوغریب هنگام درگیری با نیروهای عراقی به اسارت درآمد و بر اثر اسهال خونی و شکنجه به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

خواهر شهید نقل می‌کند: «کیومرث در خانواده‌ای بی‌آلایش و ساده پرورش یافت. « هنگامی که برادرم از جبهه به مرخصی می‌آمد همیشه در سیمای او عشق به شهادت به چشم می‌خورد و تنها آرزوی او رسیدن به لقاء الله بود و می‌گفت: خدایا کی می‌شود که به آرزوی خود برسم».
بار آخر که به مرخصی آمده بود، زودتر از موقع مقرر آماده رفتن شد. به رغم اصرار ما، که چند روز دیگر بماند، خداحافظی کرد و رفت. روحیه کمک به همرزمانش به گونه‌ای بود که در زمان اسارت نیز به دوستان خود کمک می‌کرد، از غذای اندک خود به دوستانش می‌بخشید. وقتی همرزمانش دلیل آن را سوال می‌کردند، می‌گفت: «من کسی را ندارم که منظرم باشد ولی شما زن و فرزند دارید، باید زنده بمانید».
همین روزها بود که بیمار شد و عراقی‌ها به ندرت به او سر می‌زدند، تا این که حال او وخیم شد و در آخرین ساعت‌های عمرش، او را به بیمارستان بردند ولی دیگر کار از کار گذشته بود.
وی در عراق به شهادت رسید و در جوار مولای خود به خاک سپرده شد، روزی که آزادگان به کشور می‌آمدند ما هم منتظر آمدم برادرم کیومرث بودیم که نامه حاوی عکس‌های کفن شده برادرم از طرف بنیاد شهید به دستمان رسید و انتظارمان به پایان رسید.
سر به سجده گذاشتیم که برادرم در راه اسلام و بالاتر از آن در خاک کربلا دفن شده است.
انتهای خبر/