به گزارش گلستان ما؛ از عصر روز چهارشنبه اول آبان ماه 98 خانم بارداری برای زایمان در بیمارستان تامین اجتماعی گرگان بستری می شود. 

در ابتدا پزشک زنان و زایمان تصمیم می گیرد با توجه به گذشت چند روز از زمان مشخص شده وضع حمل و نداشتن درد زایمان، به وسیله آمپول فشار مراحل زایمان طبیعی انجام شود اما در ادامه همان پزشک تشخیص می دهد به دلیل بزرگ بودن شکم و احتمال درشت بودن نوزاد و عدم انجام زایمان طبیعی، آمپول را بعد از مدتی قطع کنند.

قرار شد این مادر باردار صبح روز پنج شنبه 2 آبان برای انجام سونوگرافی و به دلیل عدم وجود یک دستگاه سونو در بیمارستان حکیم جرجانی، به خارج از بیمارستان برده شود و نوع زایمان پس از مشاهده جواب سونوگرافی توسط پزشک تشخیص داده شود، اما متاسفانه در ساعت 24 کیسه آب این خانم پاره می شود.

طبق گفته پرسنل زایشگاه به همراه بیمار، قرار بود پزشک کشیک در ساعت ۳:۳۰ دقیقه در بیمارستان حاضر شود و این خانم را معاینه کند و در صورتی که تشخیص دهد، این خانم سزارین شود.

با توجه به معاینات اولیه توسط پرستاران بخش زایشگاه مشخص می شود که آب خارج شده از کیسه آب کمی کدر است یعنی نوزاد در درون شکم مادر مدفوع کرده و به همراه آب درون کیسه، مدفوع خود را می خورد. با پزشک کشیک تماس گرفته می شود.

اما متاسفانه با توجه به تماس پرسنل زایشگاه با دکتر کشیک و بی توجهی وی به وضعیت بیمار، حضور خود در بیمارستان را به صبح موکول می کند و ساعت ۷:۳۰ صبح بر سر بیمار حاضر  می شود و ساعت 8 وی را راهی اتاق عمل می کند.

پس انجام عمل سزارین و انتقال نوزاد و مادر به بخش مشخص می شود که نوزاد با مشکل تنفسی روبرو شده است و باید به مدت 7 روز در بخش ویژه نوزادان بستری شود و مادر تازه وضع حمل کرده به جای استراحت در منزل باید در اتاقی به دور از فرزند خود در بیمارستان این روزها را سپری کند و در صورت لزوم به شیر دادن و تعویض پوشک نوزاد ، هر بار مسافتی بیش از 100 متری را تا اتاق مراقبت نوزاد طی کند و پس از انجام کارش دوباره به اتاق مادران بازگردد.

اتاقی با کمترین امکانات رفاهی و صندلی های تخته خواب شو که بیشتر به اتاق استراحت رانندگان در گاراژها شبیه است تا اتاق مادران شیرده، این اتاق از نظر بهداشتی در شرایط خوبی قرار ندارد و از نظر آرامش در مکان پرتردد روبروی اتاق عمل قرار گرفته است.

در گفتگویی که با این مادر وضع حمل کرده داشتیم بیان کرد: که در 23 اردیبهشت سال 97 چنین اتفاقی توسط یکی از پزشکان برای برادرزاده وی افتاده است و وی پس از گذشت 24 ساعت از پاره شدن کسیه آب با حضور پزشک کشیک بعدی عمل سزارین انجام و از خطرات بیشتر جلوگیری شده است.

نکته قابل توجه، وجود مادر وضع حمل کرده دیگری با همین شرایط و تحت نظر همین پزشک بود که متاسفانه نوزاد وی هم باید در بیمارستان بستری میشد.

واقعا چه کسی پاسخگو این اقدامات است؟ در حالی که برای هر مادر و پدر و مخصوصا زوج های جوانی که برای اولین بار صاحب فرزند می شوند روز به دنیا آمدن فرزندشان یکی از بهترین روزهای زندگی مشترکشان است و دوست دارند فرزندشان را در آغوش گرفته و به منزلشان برگردند که متاسفانه با این گونه رفتارها از سوی پزشکان که قسم یاد کرده اند از هیچ کمکی برای درمان بیماران دریغ نکنند، به تلخ ترین روزهای زندگیشان تبدیل شده است.

به گفته پرسنل بیمارستان چند سالی است که به علت فشارهای دانشگاه علوم پزشکی گلستان، بیمارستان تامین اجتماعی سعی در پایین آوردن تعداد سزارین های خود دارد که این باعث ایجاد مشکلات زیادی مانند بستری نوزاد به دلیل مشکلات تنفسی به مدت یک هفته و بیشتر، سر گردانی مادر شیرده در اوایل وضع حمل، شده است و خاطر خانواده ها را رنجانده است.

کاهش آمار سزارین به چه قیمتی؟

اما به نظر می رسد؛  دانشگاه علوم پزشکی گلستان باید قانونی را به بیمارستان ها ابلاغ کند و در آن شرایط نگه داشتن خانم بادار تا انجام زایمان طبیعی را قرار دهد و دست پزشکان را باز بگذارند که با بند و تبصره های این قانون بتوانند برای انجام عمل سزارین توجیهاتی داشته باشند.

انتهای پیام/