به گزارش گلستان ما به نقل از بولتن نیوز ؛ رامتین خداپناهی، کارگردان و بازیگر سینما و تلویزیون و مدرس دانشگاه در سال 1350 در خانواده‌ای هنرمند در گرگان متولد شد.مادر او اهل روستای سرکلاته گرگان و از فرزندان باباعلی رضایی از اربابان دوره قدیم منطقه می باشد.
وی دارای مدرک کارشناسی رشته نمایش با گرایش بازیگری و کارشناسی ارشد کارگردانی و مدرس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی است.
خداپناهی در «ارتفاع پست » حاتمی‌کیا و «مزرعه پدری» زنده یاد رسول ملاقلی‌پور به ایفای نقش پرداخته و در چند سریال و تله‌فیلم نیز حضور یافته است.
با دعوت از رامتین خداپناهی این بار این بازیگر بر روی صندلی سین جیم باشگاه خبرنگاران می نشیند.
سین: آقای خدا پناهی از دلایل کم کاریتان بگید.
جیم: من کم کار نیستم و در واقع ما انتخاب کننده نیستیم بلکه انتخاب شونده‌ایم. باید از کسانی دلیل کم کاری ما را بپرسید که بانی این امر هستند. مثل اینکه ما در دستور کار نیستیم. یک هنرمند در هر حوزه‌ای باید از عهده کار بر بیاید و با آن هنر ارتباط برقرار کند. کسی که در هر اثری دیده شود و هر اثری را تولید می‌کند هنرمند نیست، سری دوز و بساز بفروش است.
به نظر من چه دلیلی دارد یک فیلم‌ساز یا هنرمند در سال چند اثر داشته باشد؟ شاید یکی از دلایل پرکاری خلاء اقتصادی باشد که می‌خواهد مشکل و خلاء اقتصادی را با کارکردن در چند اثر جبران کند.
هنر خمیر‌گیری نانوایی نیست که تند و تند و به صورت متوالی تولید شود. یک هنرمند در هر پروژه، پروسه‌ای دارد که باید طی کند و این پروسه شاید سه سال طول بکشد.
سین:در حال حاضر در چه پروژه یا پروژه هایی فعالیت دارید؟
جیم: در چهار فیلم تلویزیونی بازی کرده‌ام که آماده پخش است. در یک سریال اپیزودیک هم همکاری می کنم. ولی به طور کل کار دلخواه کمتر انجام می‌شود.
سین: تا به حال در یک مکان شلوغ مورد بی‌اعتنایی مردم قرار گرفته‌اید؟
جیم: بله چندین بار. اینکه مخاطب از من خوشش بیاید یا خیر بستگی به دو عامل داد. یکی اینکه من چقدر هنرمند بوده‌ام و دیگری سلیقه مخاطب است من وقتی مقابل دوربین هستم بازیگرم ولی در مواقع عادی یک شهروند معمولی هستم و طبیعی است عده‌ای از من خوششان بیاید یا نیاید.
اگر جامعه به حدی ارتقای فرهنگ و شعور رسیده باشد پذیرای هنرمند خود خواهد بود و نیازی به این نیست که اینگونه حق گرفته شود.
سین: با کدام بازیگران و فیلمسازان بیشتر ارتباط دارید؟
جیم: وقتی در سال با چند گروه کار می‌کنیم در حین کار عُلاقه‌هایی پیش می‌آید که ممکن است پس از اتمام کار کمرنگ یا ته‌نشین شود یا ادامه دار و قوی‌تر شود طبیعتاً من هم با عده‌ای از بازیگران، هنرمندان و فیلمسازان دوست هستم اما اجازه بدهید به دلایلی ،نام نبرم.
سین: به مخاطبانتان چه کتابی را برای مطالعه پیشنهاد می‌دهید؟خودتان چقدر اهل مطالعه کتاب هستید؟
جیم: اینکه به یک شخص چه کتابی برای مطالعه پیشنهاد بدهم بستگی به خود شخص دارد که به چه چیزی علاقه‌مند باشد. من به مادرم خیلی علاقه دارم اما مسلماً کتابی با موضوع پدیدارشناسی را پیشنهاد نمی‌دهم. خودم مدام در حال کتاب‌خوانی هستم. شاید اندازه خواندنم بیشتر و کمتر شود اما از بین نمی‌رود. شاید یک روزنامه 3 صفحه بخوانم شاید سر صحنه موقعیت‌هایی پیش آمده که هم زمان چند کتاب را می‌خواندم.
سین: چقدر اهل شبکه‌های اجتماعی هستید و در کدام‌ها عضوید؟
جیم: من عضو فیس بوک هستم اما آن‌چنان فعال نیستم چون ترجیح می‌دهم وقتم را به خودم اختصاص بدهم تا اینکه در شبکه‌های اجتماعی وقت سپری کنم.
سین: طرفدار کدام تیم فوتبال هستید؟
جیم: اصلا اهل فوتبال نیستم. آخرین فوتبالی که دیدم دیدار تراکتورسازی و آلومینیوم‌سازی دهه 70 بود. فوتبال، هیاهوی بسیار برای هیچ است.
سین: بهترین و بدترین اتفاق سال 93؟
جیم: سال 93 خیلی معمولی بود نه اتفاق بدی افتاد که مرا ناراحت کند نه اتفاق خاصی افتاد که شاد شوم.
سین: اهل سیاست هستید؟
جیم: سیاست باز نیستم ولی سیاست‌خوان هستم. فرصت می‌دهم اتفاقات سیاسی به تاریخ بپیوندد تا تاریخ را مطالعه کنم. بنا به سخن بزرگی به ساحت دو چیز نمی‌شود نزدیک شد اولی را نمی‌گویم ولی دیگری سیاست و مردان سیاسی هستند که آتششان ما را می‌گیرد.
سین: در چه فیلم‌هایی دوست داشتید حضور پیدا می‌کردید که نبودید؟
جیم: هامون، قیصر، سریال دائی جان ناپلئون.
سین: تا حالا شده از حضور در فیلم یا سریالی پشیمان شده باشید؟
جیم: تعدادی از آثار بوده که اجازه بدهید برای اینکه به عوامل آن آثار برنخورد اسمشان را نگویم. بعضی از کارها روزمرگی بوده و به قول شاملوی بزرگ برخی از کارها قلم به مُزدی است. باید گفت برخی از کارها فقط به دلیل تأمین مالی انجام شده است.
سین: بهترین خاطره دوران کودکی؟
جیم: تمام دوران کودکیم را دوست دارم یکی از دلایلش حضور در خانه پدربزرگم بود. یکی از کاریزماهای زندگیم پدربزرگم بوده و هست. با اینکه از دنیا رفته اما هم‌چنان در ذهنم باقی مانده است. برخی از افراد با مرگشان تمام نمی‌شوند و ماندگارند.
سین: بدترین حاشیه‌ای که برای شما درست شد، چه بود؟
جیم: من اهل حاشیه نیستم ولی همیشه حاشیه‌سازان در اطراف آدم وجود دارند که به دنبال یک کلاغ، چهل کلاغ کردن هستند. اما کلاً اهل حاشیه سازی نیستم.
سین: اهل موسیقی هستید؟ خوانندگان مورد علاقه شما؟
جیم: چند ساز را بلدم و خودم می‌نوازم اما نه به طور حرفه‌ای. پدر من موزیسین و مدرس موسیقی است و خودم هم علاقه زیادی به موسیقی دارم. شنیدن تار محمدرضا لطفی که اتفاقاً گرگانی و همشهری ماست. از خوانندگان هم فرهاد مهراد، فریدون فروغی و از میان خوانندگان جدید صدای رضا یزدانی را دوست دارم.
سین: خبرهای کدام رسانه را دنبال می‌کنید؟
جیم: چند سالیست که خبرها را دنبال نمی‌کنم ولی اگر بخواهم روزنامه بخوانم، سراغ روزنامه «شرق» می‌روم.
سین: در سال چند بار سینما می‌روید؟
جیم: بگویید در طول سال‌ها... آخرین بار که به سینما رفتم دو سال قبل برای تماشای فیلمی که خودم در آن بازی کردم به نام «راه بهشت» بود. وقت دیدن فیلم را دارم ولی فکر می‌کنم راهم به خیابانی که در آن سینما باشد نمی‌خورد!
سین: بهترین و برترین انتقادی که از شما شد؟
جیم: معمولاً نقدها را پشت سرمان است و به گوش خودم نخورد. ولی بهترین توصیه سفارش پدرم بود که گفت وارد سینما نشو ولی حرفش را گوش نکردم و وارد شدم.
حرف پدرم را گوش نکردم و بازیگر شدم/ آرزویم احساس آرامش است
سین: اگر اختیار یک برنامه سینمایی دست شما باشد چه کسانی را دعوت می‌کنید؟
جیم: عباس کیا‌رستمی، داریوش مهر‌جویی، ابراهیم گلستان، پرویز کیمیاوی
سین: اولین بازی‌های رامتین خداپناهی مخاطب را گاهی یاد رضا کیانیان می‌انداخت، نظر خودتان چیست؟
جیم: قصد من این نبود که شبیه کیانیان یا هر شخص دیگری شوم شاید تفاوت درک لحن صدای مخاطب و من باعث این برداشت شده است ولی من هیچ‌گاه قصد نداشتم شبیه کسی بازی کنم.
سین: چهره خداپناهی برای نقش‌های منفی فیلم‌ها مناسب است، هیچ وقت دوست نداشتید نقش مثبت هم بازی کنید؟
جیم: اعتقاد به نقش مثبت و منفی ندارم. یک بازیگر با مجموعه‌ای از رویدادها مواجه است که به این رویدادها پاسخ می‌دهد. یک شاعر می‌تواند یک قاتل بالقوه باشد. وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که کشور در جنگ است و به خانه شما حمله می‌کند شما ممکن است اسلحه به دست بگیرید و فرد را بکشید، مرتکب جنگ شده‌اید ولی موقعیت جنگ وقتی در زمان جنگ و در جبهه چندین نفر را بکشید و درجه هم بگیرید و تا ژنرال شدن پیش می روید اما در موقعیت صلح در خیابان کسی را به قتل برسانید به قصاص محکوم می‌شوید. این تفاوت موقعیت‌ها است که منفی و مثبت را می‌سازد.
سین:در مورد این واژه‌ها نظرتان با بگویید.
سینمای ایران: حوضچه‌ای پر افت و خیز و تلاطم است که امیدوارم بتواند جایگاه واقعی خودش را در بین اهالی سینما پیدا کند و بعد به فکر جانی شدن باشند اول باید خودمان به سینمای ایران احترام بگذاریم.
سینمای هالیوود: نمی‌توان سینمای ایران را با هالیوود مقایسه کرد. تاریخ و سیاست و فرهنگ و اقتصاد هالیوود ویژگی‌های خودش را دارد؛ سینما نتیجه نیست ابراز است. باید جامعه‌شناس، روانشناس، آسیب‌شناس اجتماعی و روانپزشک جمعه شوند و راجع به آن حرف بزنند.
حجت‌الله ایوبی: او را به عنوان متولی فرهنگ کشور می‌شناسم اما شناخت کامل برای اظهارنظر ندارم. در مورد ایوبی باید از اهالی خانه سینما بپرسید.
محمد‌جواد ظریف: برخی از اشخاص در تاریخ ثبت می‌شوند چه بخواهیم و چه نخواهیم. وقتی این مقطع از تاریخ کشور ثبت شد محمد‌جواد ظریف در کنارش ثبت می‌شود. ظریف با تمام فراز و فرودها و اخبار و اتفاقات داغ، یک قهرمان تاریخی و یک پدیده است. اما گذشت زمان به ما فرصت اظهار نظر خواهد داد.
سین: ارتباطتان با دانشجویان چطور است؟ شهامت انتقاد از شما را دارند؟
جیم: تمام تلاشم بر این است که پیش زمینه روابط بین شاگردان و معلم و دانشجو و استاد که به شکل همیشگی بوده است را پاک کنم تا شکل جدیدی از روابط را شکل بدهیم چون خودم هم پشت این میز‌ها نشسته‌ام.
سین: آرزوی شما برای خودتان و ملت ایران؟
جیم: آرزو دارم به چیزی که موجب آرامش می‌شود، برسید. در این 44 سال زندگی‌ام این تجربه را آموختم که بهترین چیز حس آرامش است. مابقی اتفاقات هیاهو برای هیچ است. باید ببینید در چه حالتی آرامش دارید؟ پیاده در خیابان یا سوار مرسدس بنز؟! مهم حس آرامش است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد